ကိုယ့္ေမတၱာျဖင့္ ေအးခ်မ္းေစ(ကိုယ့်မေတ္တာဖြင့် အေးချမ်းစေ)

31(Z & U)

Zawgyi

ဇြဲ အိပ္ရာနိုးနိုးခ်င္းျမင္လိုက္ရသည္က ကုတင္ေဘးထိုင္ခုံေပၚကေန ကုတင္အစြန္းေပၚ ေခါင္းေမွာက္ခ်လ်က္ ဇြဲလက္ကိုကိုင္ကာအိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ ေနာင္။ေန႕လည္ကတည္းက ဇြဲအိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ့ျပီး ​ေနာင္ကဒီအတိုင္း ​ေစာင့္ေပးေနခဲ့ပံုရသည္၊ေမွာင္ေနၿပီမွန္းသိေသာ္လည္း ညလား၊မနက္မိုးလင္းခါနီးလား ဇြဲမသိ။စားပြဲေပၚေမွာက္ရက္ေလးတင္ထားေသာ ေနာင့္ဖုန္းကိုလွမ္းယူကာ အခ်ိန္ၾကည့္ေတာ့မနက္၃နာရီထိုးလုလု။

"ေနာင္...ထ...ထ။ဒီေပၚမွာလာအိပ္''

အင္းအဲႏွင့္ ညည္းတြားကာ ထလာၿပီး ဇြဲေဘးမွာဝင္အိပ္ေလသည္။ဇြဲလက္ကိုလည္း မပ်က္မကြက္ျပန္လည္ဆုပ္ကိုင္ေပးၿပီး..

"ျပန္အိပ္..ျပန္အိပ္ဇြဲ။ငါရွိတယ္ေနာ္ ဘယ္မွမသြားဘူးသိလား''

အိပ္ခ်င္မူးတူးျဖင့္ မပီမသေျပာေနေသာ ေနာင့္ကို ၾကည့္ၿပီး ဇြဲ ၿပဳံးမိသည္။ခဏအၾကာမွာေတာ့အသက္ရႉသံခပ္တိုးတိုးႏွင့္အတူ ေနာင္ ျပန္၍ အိပ္ေပ်ာ္သြားေတာ့၏ ။မေန႕ကတစ္ညလုံးေရာတစ္ေန႕လုံးပါ အိပ္မရခဲ့ေပမယ့္ ေနာင္ေဘးမွာရွိသည္ဆိုေသာအသိက ဇြဲကိုအေတာ္ပင္ လုံၿခဳံေစသည္။ဆံစေလးေတြျဖာက်ေနေသာ ေနာင့္နဖူးထိပ္ကိုလက္ညိုးျဖင့္ အသာေလးထိကိုင္လိုက္ၿပီး..

"လူတိုင္းအေပၚ ေမတၱာမထားပါနဲ႕ေနာင္ရယ္။မင္းေမတၱာက သိပ္ၿပီးျဖဴစင္ပါတယ္။မင္း ေမတၱာကို ေစာ္ကားၿပီး မင္းကိုထိခိုက္ေအာင္လုပ္လာရင္ ငါကခုလိုပဲ ေျဖရွင္းမိဦးမွာ''

ဖက္လုံးႀကိဳက္သည့္အမ်ိဳးသားေလးကေတာ့ အနားမွာရွိေနသည့္လူသားဖက္လုံးေလးကို သူဖက္ေနက် မွို႔့ဖက္လုံးေလးအမွတ္ျဖင့္ ခပ္တင္းတင္းကို တိုးေဝွ႕ဖက္တြယ္ေနေတာ့သည္။အဖက္ခံရသည့္အမ်ိဳးသားေလးကလည္း ခပ္တည္တည္မႈန္ကုတ္ေနရာကေန တျဖည္းျဖည္းၿပဳံးလာၿပီးေနာက္ တိုးဖက္လာသူေလး၏ ဆံစကိုအသာေလးသပ္ေပးေနေလေတာ့၏။

"ငါ့အတြက္..မင္းမရွိရင္ မျဖစ္ေတာ့ဘူးထင္တယ္ ေနာင္''

ခပ္တိုးတိုးေရ႐ြတ္ကာ ျပန္လည္အိပ္စက္သြားၿပီမို႔ သူ႕ရင္ခြင္ထဲမွ ေကာင္ေလး၏ ျပန္ေျဖသံကိုေတာ့ ၾကားနိုင္ေတာ့မည္မဟုတ္ေပ။