This part is now edited, Enjoy!
_____________________________
Sapo sapo ko ang ulo ko habang nagaantay ang doctor na lumabas. i can feel my angerNapaangat ako ng ulo ng marinig ang pagsara ng pinto. Napatayo ako agad saka nilapitan ang doctor. Tinignan niya ako ng makumpirmang ako ang kasama ni jessica agad din siyang lumapit.
"Delikado ang nangyare sa mag ina mo. I'm sorry, but hindi nakasurvive ang bata. Hindi ka ba aware na malaki ang umbok ng tiyan ng asawa mo? Hindi mo manlang ba alam na buntis ang asawa mo bago mangyare yon?" Tanong nito na ikinatigil ko.
Sunod sunod akong umiling bago lumunok.
"Hindi niya sinabi saakin doc.. wala na ba anak namin?"pilit kong nilalabanan ang luhang namumuo sa mata ko.
Napabuntong hininga ang doctor bago umiling.
Ang kaninang pigil luha ko agad agad na nagsibagsakan. Napasabunot ako sa buhok ko saka dinamba ang upuan.
"Maayos ba ang asawa ko?"tanong ko.
"Maayos ang Mrs. Mo pero kailangan niya ng pahinga at kung p-puwede wag mong biglain na wala na ang bata sa sinapupunan niya. Yun lang maiwan na kita"paliwanag nito bago umalis sa harap ko.
Umupo ako saglit habang hinihintay na ilabas si Jessica.
_______________
"mommy, I miss daddy kiel already" Nakapatong ang ulo ng anak ko sa hita ko habang malungkot na wika nito.
Natuyo ang lalamunan ko. I miss him too. kailan ba siya magpapakita?
"Busy pa si daddy mo 'nak. let's understand his situation wallace"marahan kong sabi habang hinahagod ang daliri ko sa kanyang buhok.
malungkot at dahan dahan siyang tumango. Hindi ko alam kung anong balak ni kiel, pero sana magpakita na siya. i can't help myself but to get emotional everytime i feel like i'm alone.
i realized via is coming towards us. she looked at us with a small smile plastered on her face.
"Nag usap na ba kayo ni kiel?"mahinahon niyang tanong.
i just shook my head. Rinig ko ang pagbuntong hininga niya.
"Naiintindihan kita, Jas"
I just cried. i let my emotions out. Is he doing well? i hope he does... naiisip niya rin ba kami? i hope so....
I decided to take my son out. kesa maboring siya dito sa bahay ay nagtungo kami sa farm na kilala dito sa province. My Friend back when i was high school was the owner of it kaya doon ko na rin napagpasyahan dahil maaliwalas ang paligid doon.
"mag ingat kayo ha! Text me if nakarating na kayo, jasiah" aniya ni via.
"Oo, mauna na kami" nagpaalam na rin si wallace sa tita niya.
sumakay lang kami sa bus na papunta ng villa alleje. Masayang nakatanaw si wallace sa bawat nadadaanan namin.
i let myself relaxed bago kami makarating doon. buti nalang at mag hapon na rin nang bumyahe kami para hindi masyadong mainit.
when we arrived at villa alleje, we ride a trycycle patungo ng Farm.
I decided to stay there for two days. Pagkarating namin doon ay agad kaming nag check in ni wallace sa stay house. inayos ko lamang ang mga gamit na dala namin at'saka nagpasya nang lumabas. pinagsuot ko si wallace ng sando at nilagyan ng sunscreen ang kanyang katawan.
i wore a white dress paired with color beige flip flops. i applied my sunscreen.
pagkalabas pa lamang namin ay sumalubong na agad ang sariwang hangin. may mga turista rin na naglagi dito dahil sa kaagndahan ng tanawin. kitang kita ang mga bundok. may taniman ng palay ngunit malayo naman sa puwesto namin. meron rin 'palaruan para sa mga bata. madaming puwedeng pagkaabalahan pero nagtungo ako sa ratan swing chair.
"Mommy can i play?" Nakangiting saad ni wallace.
"Sure, Don't go somewhere okay?"
"yes mommy!"
magiliw si wallace na gumiya paroon sa palaruan. natanaw ko siya na may kausap na agad na bata. naiiling akong ngumiti.
I feel the freshness of the wind landing on my face. Nakapikit kong sinimoy ang hangin, thinking about the present makes me feel alone again. how could i rid with this situation? Nahihirapan ako... i can't think properly especially now that i am pregnant...
guiltness plastered on me. naging marahas ba ako masyado at nagawa kong saktan ng pisikal ang lalaking mahal ko? i feel like something that blocking my throat. i let out a high sighed.
looking at the beautiful view i am facing right now. why does this world is too cruel?
i felt my gaze that someone is coming towads me. nanlamig ang katawan ko nang mamataan ang lalaking iyon.
White longsleeve na nakatupi ang suot niya. Still in his black slacks and black shoes. he looked at me with his serious face. I looked at him with my shocked look. What is he doing here!? His hawk like eyes, Thick eyebrows, Thick lashes, and perfectly angled jaw.
"What the fuck are you doing here!?" I hissed.
He squatted in front of me. looking at me right now with blazing fire in his eyes..
"You think i'm done with you?" Lucas said coldly.
it made me goosebumps on how his skin touch mine. mabilis kong iniwas ang aking kamay nanghawakan niya ako.
"Baliw kana Lucas. How many times do i have to told you huh" Nang gagalaiti kong saad. looking equally with his eyes.
i can feel myself trembled. nanghihina ako sa titig niya pero nilabanan ko iyon.
"I don't believe you. You need to approve the deal, if you didn't... Hindi ako magdadalawang isip na kunin si wallace sayo"
doon na ako tuluyan nanghina. umusbong ang galit sa ulo ko, mabilis ang kamay ko na sumampal sa kanya. his face moved to other side.
"How dare you!?" sigaw ko. i know i caught the others attention but i did not care anymore.
this guy is testing my patience right now!
Bumuntong hininga ito nang marahas at muling tumingin sa'kin. he stood up without breaking our eye contact.
"think before my patience loosed" That was his last word.
looking at his back walking away on my place. This Asshole!
_______________
BINABASA MO ANG
My Sex Addiction (COMPLETED) |EDITING|
Romance|MATURED SCENES| !SPG! A/N: Expect some immature typings Being Raised in poverty, Jassiah Guerrero Became S*X addict. Will they get together? Written in: Tagalog Start: Sep 10, 2020 End: Oct. 4, 2021