YNNA's POV
Hoo! Ang bilis ng araw. Nung isang araw lang magkakasama pa kaming lahat sa Barrio Bistro to have some fun pero ngayon? EXAMS na!
Hahaha! Anong nakakatawa? Wala lang. Praning eh no? Masaya lang talaga ako ngayon. Ewan ko lang din kung bakit.
"Hi!"
Ha? May tumawag ba sa akin? Lumingon naman ako sa likod ko. Andito kasi ako sa garden, nagpapahangin. Natapos ko na rin naman ang exams ko.
Easy as 1,2,3! Hahaha! Aircon please!
There I saw Migs.
Mas gumwapo ata siya ngayon?
"Oh Migs! Hello. What brought you here?"
Kaso di naman siya sumagot sa halip eh tinitigan niya lang ako. Napayuko tuloy ako.
"Stop that."
"Stop what?"
Nakayuko pa rin ako. Feel ko pa rin kasi ang titig niya. Baka mamaya lusaw na ako.
"Staring. Stop staring.."
I just heard him chuckled. Napaangat tuloy ako ng ulo.
"Anong nakakatawa?!" Kunot-noo kong tanong.
"YOU." sabay turo sa akin.
Ang laki ng problema niya ah.
"Ewan ko ba kung anong nagustuhan niya sayo."
"Ha?" Talagang di ko siya maintindihan.
"Pfft! Wala! Wala! Ano bang ginagawa mo dito?" He asked me habang papaupo siya sa tabi ko.
"Hmm.. Wala naman, nagpapahangin lang. Alam mo na, exams.." Tapos nagshrugged ako ng shoulders.
Tumango lang siya tapos sumeryoso ang mukha. Para siyang may malalim na iniisip.
Eto na ba yun? Is this the right time to tell him? Kaya ko ba? Aish! Bahala na nga!
"Migs..."
"Hmm?"
Pero di pa rin siya tumitingin sa akin.
"Ahmm.. May sasabihin sana ako sayo.."
Nakayuko.kong sabi. Pinaglalaruan ko pa ang mga daliri ko.
"Spill."
Very short yet dumagundong ang kaba ko. Ano kaya ang maging reaksyon niya?
"Ahm.. Huwag ka sanang magagalit ha?.."
Di pa rin ako tumitingin sa kanya.
"Ano ba kasi yun?"
Syet! Lakas ng tibok ng heart ko. Parang sasabog sa sobrang kaba.
"Nakapagdecide na kasi ako. I've already chosen whom I'm gonna give my YES.."
Take note: Nakayuko pa rin ako niyan. Kaso feel ko rin ang titig niya. Grabe!
"And?"
Sasabihin ko ba? Oh shit!
"and it is...
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
...Not You"
Napapikit ako ng mariin. Nasabi ko ba talaga yun?!
Inangat ko ang ulo ko just to find out that he is chuckling. Napakunot tuloy ang noo ko. Tinitigan ko lang siya hanggang sa medyo lumalakas na yung tawa niya. Pero what can I say is parang totoo yung tawa niya. Yun bang walang halong pagkabitter. Bakit parang masaya pa siya eh binusted ko siya? Ang labo!
BINABASA MO ANG
Behind her MASK
Teen FictionSa likod ng maskara ay mga nakatagong lihim. Mga pasakit, galit, at pagkamuhi. Isama pa ang lungkot at pighati. Pretending is not easy. It may lead you to agony. Parte ng pag-ibig ang SAKRIPISYO. Ngunit hanggang saan? PAG-IBIG o RESPONSIBILIDAD? Kan...
