Behind her MASK

Chapter 35

SHARLENE's POV

Alam ko maraming galit sakin ngayon pero wala akong pakialam. All I care is how to get Cons back. I admit it was my fault kung bakit kami nagkahiwalay kaya kailangang maibalik ko sa ayos ang lahat.

Kanina nung hinila ako ni Cons, kahit nasasaktan ako nagpatianod pa rin ako sa kanya. Martir ba? Mahal ko eh. Sa totoo lang ang sakit ng mga binitiwan niyang salita. Kesyo hindi na niya ako mahal at ayaw na niya akong makita. Shit! He always cared for me. Ayaw niyang nasasaktan ako pero bakit ganito? Tagos na tagos talaga ang mga sinabi niya.

Nandito ako comfort room. I need to calm myself. Hindi ako susuko. Kailangan kong malaman kung sinumang nanghimasok sa relasyon namin. Hindi ako makakapayag maagaw siya ng iba. Akin lang siya! Akin!

YNNA's POV

"Are you ready?" nakangiting tanong ni Drew.

Andito kami sa backstage kasi magpeperform kami. Ewan ko ba pero may maliit na kaba akong nararamdaman. Pero pilit ko itong inaalis sa isip ko.

Tumango ako at nagthumbs-up sa kanya, bahagya rin akong ngumiti. Hawak ko ang gitara ko. Nakapagpractice naman kami ng maayos.

"Are you ready to fall in love?!" narinig kong tanong ng emcee. Nagsigawan naman ang mga estudyante. Napailing ako. Fall in love talaga?

"Eh how about to feel heartbreaks?!" emcee asked again. Kanya-kanya namang reaksyon ang iba.

Malamang walang taong gugustuhing masaktan dahil sa pag-ibig. That's absurd! Pero kahit hindi man natin gustuhin, masasaktan at masasaktan pa rin tayo kapag pinasok mo na ang mundo ng love. Tadhana nga naman. Napailing na lang ako.

"Now let us witness how we can fall in love sa kantang para sa mga sawi. Hahaha peace! Let us call on the H.U. band!"

Sabay kaming tumayo ng mga kabanda ko at lumabas ng stage. I smiled to all of them.

"Hooo! Ynna ganda, akin ka na lang!"

"Kyaaa! Gwapo mo Drew!"

"Bagay kayo!"

Natatawa na lang ako sa mga comments nila. Seriously? Bagay daw kami ni Drew? Haha tao po kami! Lol.

I wave my hands to them. I saw my boyfriend there smiling at me. A small smile, siguro para di makahalata si Sharlene na katabi lang niya. She even smiled and waved at me. She's supporting cousin to me kahit pa nagbubulakbol ako noong highschool. Kaya kahit galit ako sa kanya, pinagbibigyan ko siya. Pero di rin ito magtatagal. Malalaman din niya ang totoo.

I faked a smile then umupo kami ni Drew sa stool, hawak ang mga gitara namin tapos magkaharap. We're going to serenade them.

"Check mic.."

"Test mic.."

Nagkasabay pa kami ni Drew. Inasar na tuloy kami ng mga schoolmates namin.

"Ayeeee!"

Napailing na lang ako. Ngumiti kasi si Drew with the sakyan-na-lang-natin look. Loko talaga!

"Ehem! Have you ever tried to love someone?" I asked them.

Kanya-kanya naman silang sagot. Mukhang maraming makakarelate ah.

"Eh how about dun sa mga first timers na pumasok sa isang romantic relationship? Have you ever ask yourselves if you're ready enough to face cupid's fate?"

Actually maraming tinamaan at kasama na ako dun. I didn't even see it coming na magiging boyfriend ko ang bestfriend ko na ex ng cousin ko. Grabe talaga si tadhana. Sapol na sapol!

"Have you ever thought that you'll maybe get hurt pag pinasok mo ito? Na maraming magiging consequences ang bawat galaw mo? Well, some of us DON'T."

Tama naman ako diba? Pagdating sa pag-ibig maraming nagiging tanga at bobo. Mukhang ako nga rin eh.

"When it comes to love, tayo gumagawa ng kapalaran natin. Kapag mahal mo, mahal mo. Walang why o walang how. Nasasaktan tayo kasi nagmamahal tayo. As simple as that. Pero mali kasi dapat una pa lang inalam mo na. Dapat una pa lang sinuguro mo na. Bago mo pinasok ang salitang LOVE, dapat tinanong mo na 'Paano nga ba magmahal?'"

Then we started strumming our guitars.

Now playing: Paano ba ang magmahal

Ynna:

Heto na naman ako
Nag-aabang ng bago sa istorya ko Paulit-ulit na lang
Paulit-ulit na lang

Drew:

Heto na naman ako
Tinitignan sa'n nagkamali ang puso ko Parang walang katapusan
Walang katapusan

Ynna:

Kahit pilitin pa ang sarili
Ibigin ka mali, ako'y mali
Ako'y mali

Napatitig ako kay Cons. Nung narinig ko kasi ang kantang ito, siya agad ang naisip ko. I am a first timer when it comes to love. Ni hindi ko nga alam na mamahalin din pala ako ng taong mahal ko. Buong akala ko kay Sharlene lang iikot ang mundo niya pero biglang napunta sa akin. Kaya nung nilgawan nila ako ni Migs, siya yung sinagot ko kahit alam kong may masasaktan, mahal ko eh.

Both:

Paano ba ang magmahal?
Palagi bang masasaktan?
Umiiyak na lang palagi
Gusto ko nang lumisan

Paano ba ang magmahal?
Kailangan bang nasasaktan?
Lagi na lang di maaari
Ngunit ayaw lumisan

Heto na naman ako
Parang hindi nadadala ang puso ko Kahit nasusugatan
Aking ipaglalaban
Kahit pilitin pa ang sarili
Ibigin ka mali, parang mali
Parang mali

Akala ko happy ending na. May mali pa rin pala. Andito kami ngayon sa sitwasyong hindi namin alam ang daan palabas.

Paano ba ang magmahal?
Palagi bang nasasaktan?
Umiiyak na lang palagi
Gusto ko nang lumisan

Paano ba ang magmahal?
Kailangan bang nasasaktan?
Lagi na lang di maaari
Ngunit ayaw lumisan

Kailan ba ang tamang panahon? Kailan ba magkakataong
Malaya na ang puso mo at puso ko?

Paano ba ang magmahal?
Palagi bang nasasaktan?
Umiiyak na lang palagi
Gusto ko nang lumisan

Paano ba ang magmahal?
Kailangan bang nasasaktan?
Lagi na lang di maaari
Ngunit ayaw lumisan

Natapos ang kanta nung maramdaman kong may tumulo na luha sa mata ko. Agad akong yumuko at pinahid ito.

Tumunghay ako kasi bigla na lang hinawakan ni Drew ang kamay ko at pinisil ito na parang sinasabi na magiging okay din ang lahat.

Napangiti na lang din ako.

Pumalakpak ang mga audience kaya't tumingin ako sa kanila at sabay kaming nag bow ng mga kabanda ko.

"Thanks for listening everyone!" I said as I waved my hand.

Bumaba na kami at diretsong nagpunta sa backstage. Shit lang! Pinipigilan ko na nga eh pero tumulo pa rin ang luha ko. Traydor talaga!

Bigla na lang akong niyakap ni Drew. Napahagulhol tuloy ako at niyakap siya pabalik. Ang hirap pala nito. Yung lihim lang ang lahat.

*Boooogsh!