KRONİK PSİKOPAT (dewamke:)

38. Bölüm👅

Akşamüstü Batu gelip yurdun önünden almıştı beni. Arabasıyla gelmişti bu sefer. Bir yandan da söyleniyordu.

"Sera bak olay çıkartmanı istemiyorum."

"Aa olaysız olmaz, daha havuzu boyayacaz."

"Ben çok ciddiyim, adama saygısızlık ediyorsun."

"Bayağı seviyorsun sen bu Kemal abini."

"Babam gibidir."

Bir anda hüzünlendi, sustu.

"Baban gibi demek.."

"Öyle... Babam ben çok küçükken vefat etmiş, annemde öyle. Trafik kazasında ölmüşler. Ayaz'ın halası büyüttü beni, daha sonra evlatlık verildim. Ama Kemal abi hep yanımdaydı; koruyup kolladı, babalık yaptı."

"Başın sağ olsun...Evlatlık verildim dedin, onlar nerede peki?"

"İki sene önce yurt dışına taşındılar ama ben gitmek istemedim. Senede üç dört kere beni görmeye gelirler. Ya da bende giderim."

Batu için üzülmüştüm ama kafamı kurcalayan bir şey vardı, Ayaz'ın halası ne alaka?

"Ayaz ile akraba falan mısınız?"

"Yok, babamın arkadaşıymış Kemal abi. Kazanın olduğu gün Ayaz'ın halası yani Nebahat teyze hastanede nöbetçi hemşireymiş. Ben o zamanlar altı aylık falanmışım. Neyse işte annemle babam ölünce Nebahat teyze büyütmüş beni."

Bir şey demedim, o da demedi. Güneş'in son kızıllığı çevrelemişti etrafı. Manzarayı doyasıya seyrettim.

...

Eve gelmiştik, Kemal Diner ortalıkta yoktu. Hizmetçileri bizi salona almıştı. Mutfaktan nefis yemek kokuları geliyordu.

"Kemal abi on dakikaya geliyormuş." dedi Batu telefonu kapatırken. "Gel sana evi gezdireyim."

Batu'nun peşine takıldım. Her köşede antika eşyalar vardı: vazolar, heykeller, kupalar...

"Bu adam tarihi eser kaçakçısı falan mı?"

"Ne?"

Şey içimden konuştum sanıyordum.

"Çok özel parçalar."

"Kemal abi eski koleksiyonculardan olduğunu söylerdi hep."

"Belli."

Sonra geniş bir hole girdik.

"Lavobo, Kemal abinin odası..."

Cart curt, dün Ayaz'ın söylediklerini saydı işte. Sonra kapı çaldı, gelen Kemal'di.

"Hoş geldiniz çocuklar."dedi bizi görünce.

Kafamı sallamakla yetindim.

Masa kurulmuştu. Kemal bizi masaya davet etti, acıktı herhalde.

Şak diye oturdu adam, yahu işten geldin git bi elini yüzünü yıka.

Haksız mıyım? Değilim.

"Elinizi yıkamadan mı yiyeceksiniz?"

Sadece bir soru.

Adam bi şaşırdı, bana baktı, masaya baktı, tekrar bana baktı sonra güldü.

"Ahah haklısın kızım, unutmuşum yıkayıp geleyim."

Hijyen önemli. Mesela Batu lavoboyu gösterdiğinde ilk işim elimi yıkamak oldu. 20 saniye kuralı. Bu önemli detayı da buraya bırakayım.