KRONİK PSİKOPAT (dewamke:)

20. Bölüm👅

Klavyenin icadından haberi olmayan canım okurlarım...

Bundan sonra yeni bölümleri son bölüm 50 okuyucuya tamamlandıktan sonra atmaya karar verdim.

Öpüldünüz💛

İki takım elbiseli adam içeri girdi. Biri etrafa bakıyor, digeri de bana.

"Geçmiş olsun." dedi sakallı olan.

"Eyvallah, kime bakmıştınız?"

Hayır yani bu ne davarlık canım? Aradığınızı bulamıyorsanız çıkınız gidiniz.

Birbirlerine baktılar sonra sakallı olan tekrar konuştu.

"Bi tanıdığı arıyorduk da, yanlış oldu kusura bakmayın."

"Bi daha olmasın." diye ayarı çektim tabi.

Bi bozuldular sonra gittiler.

Olay şöyle gelişti:

Kapı çalınca keskin zekamı kullanıp hemen hasta yatağına yattım. Ayaz' da o sırada lavoboya saklandı. Sonuç olarak adamlar olayı ayıkmadılar.

"Gel, gel gittiler." diye Ayaz'a seslendim.

Hâla bir tereddütle önce kafayı çıkarıp konrol etti, sonra dışarı çıktı.

"Ha bir de inanmıyorsun bana!"

"Belli olmaz yani, normal değilsin ya sen."

"Aman sen çok normalsin, o yüzden bu numaralar."

"Ne numarası? Yara iltihap kapmış. Ağrısına dayanamadığım için geldim ben buraya."

"Niye ismin yok serviste?"

"Öyle gerekti."

"Bi gizemli tavırlar falan... Bunlardan hâla hoşlanan kızlar var mı ya?"

"Gizemli olduğum falan yok. Olması gerektiği gibi davranıyorum. Burda oturup sana otobiyografi yazacak değilim."

"Meraklısı değilim."

"Sen ne arıyorsun burda?"

"Ne biliyim? Hayatını kurtarmakla görevlendirildim galiba."

Güldü.
Güldürürüm.

"Ahahaha 2-1 sen öndesin o zaman."dedi.

"Sen ne ara 1 oldun?"

Kızdırayım biraz eğlenceli oluyor.

"Hadi git sen. Ne zaman senle karşılaşsam başım belaya giriyor zaten."

"Aa! Ne zaman seninle karşılaşsam hayatımı kurtarıyorsun diyecektin. Ayrıca beni özlemiş olman gerekirdi."

"Sorma, hasretinden prangalar eskittim. Nasıl yeni okulun? Ya da bataklık..."

Son söylediğini mırıldanır gibi söyledi.

"Kibirlerinde boğulan bir avuç insan sürüsünün olduğu yer."

Sustu. Bir süre sessiz kaldık. Yaklaşık bir dakika kadar falan. Sonra ben tekrar acıktığımı hatırladım. Bir de Batu'nun bekliyor olma ihtimalini. O yüzden hemen ayaklandım, çıkarken de Ayaz'ı tembihledim.

"Kapıları iyice kilitle guzum. Abilerden korkarsan bana bi 'Alo' demen yeterli."

Nası gülüyorum ama onun sinirlenmiş suratına.

Ters ters baktı. Bende kapıyı kapattım.

Ve koridorda Batu.
Ellerinde çicekler değil lahmacunlarım.