KRONİK PSİKOPAT (dewamke:)

11.Bölüm👅

Sizleri bekletmeden bir bölüm dahaa!
Kıymetimi bilin lan😁♥️

Multi: Ayaz

"Kanka çok erken geldik ya!"

Sabahtan beri erken geldik diye mızmızlanan Zeynep'e ters bir bakış fırlatarak sınıfa girdim.

Erken geldiysek geldik gözüme uyku girmedi anasini satim. Kan kaybından filan ölürse vicdan azabı çekmek istemiyorum.

Üç beş kişi vardı sınıfta çok geçmeden on kişi falan derken kadro yavaş yavaş tamamlanıyordu.

Hocanın gelmesine iki üç dakika kala geldi bizim kahraman kılıklı.

İyi yaşıyormuş ya sıkıntı yok.

Sırasına geçene kadar koluna takılmıştı gözüm. O ise buna aldırış etmeden çantasını bile sağ kolunda taşıyordu.

Son derece aksiyonlu geçen bir gecenin dönüşünde de bundan nasibini alan bir diğer varlık ta Ayaz idi.

Masal anlatır gibi anlattım ama siz biliyonuz dün başıma gelenleri.

Serhat beni bıçaklayacakken duyduğum o ses bunun sesiymiş meğersem. Engel olacam derken bıçak kolunu sıyırdı.

Dersin ortalarına doğru gözüm bunun sırasına kaydı. Kafası diğer tarafa çevrili, sıraya yaslamıştı. Deminden beri aynı pozisyonda olduğu için uyuduğunu düşündüm.

Koluna baktım tekrar.
Lan! Kanıyordu anasini satim. Ceketine sızmıştı kan. Ders zili çalınca hemen yanına gittim.

Hafifçe dürttüm. Uyanmadı. Bu sefer hayvan gibi sarstım. Uyandı.

"Napiyosun sen ya!"
"Kolun kanıyor."
"Kanasın."

Uykulu ya ondan böyle oldu.

"Ayaz, kolun diyorum. Kan kaybediyon lan!"

Gözü bir an koluna gitti.

"Harbiden göl olmuş resmen."
"Yürü gidiyoruz."
"Nereye kızım? Devamsızlık yapamam ben."
"O niye?"
"Öyle olması gerek."

Kafamı sinirle sağa sola salladım.

Benim yüzümden olmasa varya ne halin varsa görürdün sen.

"İyi öyle olsun o zaman."

..

İkinci ders bittikten sonra tenefüse girdik. Ne kadar ilginç dimi sdfgjklls

"Gençleeeeeer Cuncu yokmuş ders boooş!"

Yiğit sınıfa müjdeli haber duyurduktan sonra sınıftan garip garip sevinme sesleri geldi.

En son öyle bir ses geldi ki birinin mutluluktan anırdığını düşündüm.

Mine dersin boş olduğunu duyunca anında kafayı sıraya gömdü.

Bende kafamı sıraya yaslayacağım sırada bunun kolu tekrar takıldı gözüme.

Lan ceketin rengi maviden kırmızıya dönmüş anasini satim.
Trabzon spor gibi o ne öyle.
Fanatik duygularım buna katlanamadı ve sıramdan kalkıp yanına gittim.

"Kalk hadi gidiyoruz. Etrafta trabzonspor gibi dolaşmana katlanamam."
"Nereye gidiyoruz ya?"

Sırasından güç bela kaldırıp kolundan çekiştirmeye başladım.

Elime ıslaklık gelince yaralı kolunu tuttuğumu anlayıp hemen bıraktım.

"Pardon."
"Nereye gittiğimizi söyleyecek misin?"
"Ya bi sabret!"