KRONİK PSİKOPAT (dewamke:)

34.Bölüm👅

Güneş gözüme giriyor -siz güzele vurur deyin- sabah sabah kim kaldırdı bu panjurları diye etrafa söylenerek doğruldum yatağımdan. Kızlar okula hazırlanıyordu. Bugün gitmesem nolurdu sanki, nolurdu ki!!

Telefonun yanıp sönen ışığından bildirim geldiğini anladım -bu tür zeka belirtileri gösteririm arada- Batu mesaj atmış.

"Seni bekliyorum aşağıda."

Daha çok beklersin aga, ben yatağımdan bile kalkamadım.

"Beş dakikan var mı?"

"Yaklaşık 5 senem var."

"İzliyorsun bir şeyler."

"Hadi hadi çok bekletme beni."

Kalktım, lavaboya gittim, elimi yüzümü yıkadım, dişlerimi fırçaladım, üstümü giyindim. Buraya yazmadığım ama diğer sabah rutinlerim( mesela iki tane kornişon turşu yemek) totalde hepsi 12 dakika sürdü daha doğrusu sürmüş, Batu kronometre tutmuş.

"O iki dakikada napıyordun acaba?"

"Turşu kavanozunu açmaya çalışıyordum."

"Turşu ne alaka sabah sabah?"

"Enerji veriyor, yoksa buraya gelmem yarım saat sürerdi.

Kamu spotu: mide için çok sağlıksız bir alışkanlık, aç karna denemeyiniz ama pilavla güzel gider.

Biraz yürüdük, biraz daha yürüsek okuldayız zaten. Durdum birden.

"Batu ya, ben bugün okula gitmicem, hiç içimden gelmiyor."

"Buradaki herkes bayılarak gidiyor zaten."

"Yok bugün cidden içimden gelmiyor."

"Ne yapacaksın peki?"

"Bilmem bulurum bir şeyler."

"İyi, ne halin varsa gör!"

Batu'da bugün anlam veremediğim bi huysuzluk var gibiydi. Somurtuyordu.

O okula devam ederken, ben de yürüdüğümüz yolu yavaş yavaş geri dönüyor, ne yapsam diye düşünüyordum.

"Bi çilekli puding versem?"

Batu geri dönmüş, az önceki somurtkanlığı gitmiş, bana çilekli puding uzatıyordu.

"Hayır demem."

"Bende öyle düşünmüştüm."

"Noldu sana birden ya sabah somurtan Batu gitmiş."

"Özlediysen getiriyim."

"Yok yok hiç çekilmiyorsun öyle."

"Sebep olanlar utanır mı, sanmam."

"Efendim?"

"Yok bir şey, napıyoruz şimdi?"

"Bende onu düşünüyordum."

Batu birden aklına parlak bir fikir gelmiş gibi yaptı.

"En son ne zaman lunaparka gittin?"

"Hatırlamıyorum desem?"

"Al benden de o kadar."

"E ne duruyoruz o zaman gidelim!"

"Benim motoru alalım, onunla gidelim."

Batu'nun yurduna gittik, o motoru getirirken bende kapının önündeki bankta iki dakika oturayım dedim.

Telefonum titredi, Ayaz mesaj atmış.

"Okulu astım bugün, napıyoruz?"

"Örnek öğrenci modundan çıktın demek."

"Biraz da kötü örnek olayım dedim, malum sen gittikten sonra birincilik bana kaldı."

"Aferim sana, çok çalış evladım."

"Napıyoruz diyorumm"

Kafamdaki ampullerden biri yandı ve dedi ki;

"Lunaparka gidelim ... caddesinde bekle."

"Lunapark ne alaka ya?"

"Eğleniriz işte."

Batu gelince telefonu kapatıp tekrar çantama attım.

Kaskı kafama geçirip motora bindim.

Havada aksiyon kokusu vardı.

En aksisinden.