4.Bölüm👅

1.1K 56 13
                                    

Döndüm arkamı yavaşça, birkaç metrelik mesafe var aramızda.
Dedim içimden 'arkana bakmadan kaç'diye ama olmadı dinletemedim.
Racona ters tabi.
Sorduğu soruya hiç düşünmeden cevap verdim.
"Polise. Gelmek ister misin?"

Ben sözlerimi bitirir bitirmez, bunun bakışları bir keskinleşti.
Ben aramızdaki mesafeyi korumak niyetindeydim ama o bana doğru gelmeye başladı.

Dönsem arkamı kaçsam falan filan diye düşünürken geldi yanıma.
Bir iki adım var aramızda.

"Sendin dimi?" Dedi, dikkatli bakışları üzerimde gezinirken.
"Ta kendisiydim ve sen de o kapıdan girdiğin andan beri farkındaydın demi bunun?"
"Hayır, değildim aslında. Sadece bir anda gözümün önüne geldi o sahne. Ve sana sordum o an ama pek oralı olmamıştın."
"Neyse ne, naparsın beni de mi bıçaklarsın?"dedim.

Rüyamda falan yürek mi yedim ne.

Ben öyle deyince etrafını kolaçan edip;

"Dışarıda konuşsak iyi olacak."dedi.

Yemedi tabi.

Çıkış kapısına doğru yürüdük.
Alaylı bir ifade takındı suratına.

"Pek bir cesaretli gördüm seni."

Evet, ben de çok cesaretli görüyorum şu an kendimi.

"Rahatsız mı oldun?"dedim onun alaylı cümlesine karşılık.
İfadesini bırakmadan cevap verdi.
"Aksine. Eğleniyorum şu an."

İğliniyirim şi in.

"Nereye gömdünüz o adamı?"
"Niye, yanında kendine yer mi ayırtcan?"

Bak bak hele laflara bak. Ben oraya gider önce seni sonra.. sonra..
Neyse sonrası aklıma gelmedi.

"Yok mumyalatıp müzeme koyacam. Sen de ister misin?" diye cevap verdim.
"Alternatiflerin varsa düşünürüm."dedi.

Çattık ya!
Laf cumhuriyeti mübarek!

Birden durup kulağıma doğru eğildi. Fısılfayarak;
"Sana bir sır vereyim mi, o adamı ben bıçaklamadım."
"Ama sen de oradaydın."diye karşılık verdim.
Doğrulup, devam etti konuşmasına.
"İkisi çok farklı şey."
"Ah tabi. Birisi cinayet diğeri cinayete ortaklık."
"Bu durumda sen de görgü tanığı mı oluyorsun?"
"Aferim, çabuk kavrıyorsun."
"Bak seninle bir anlaşma yapalım."
"Ne anlaşması bu?"
"Sen hiçbir şey görmedin. Ben de seni görmedim tamam mı?"

Görmemişmiş!
Uyurken izlemeyi biliyon amma!
Neyse şimdi sırası değil bunların.

"O adam?"diyebildim.
"Bak beni anlamadın sanırım."

O sırada telefonu çaldı bunun. Ekranda ne gördü bilmiyorum ama yüzünün aldığı şeklin pek de hoş olduğunu söyleyemicem.

Telefonu açtı benden uzaklaştıktan sonra konuşmaya başladı.
Patron falan filan diyor, biraz geldi kulağıma.
Abi bu çocuğun sıkıntılı olduğunu anlamıştım ben zaten.
Telefonu kapattı ardından birilerine mesaj yazdı. Sonra telefonu cebine atıp beni elimden tuttuğu gibi koşmaya başladı.
Ben neye uğradığımı saştım tabi.

"Lan ne oluyor?"dedim. "Bıraksana elimi."
"Tamam mı devam mı?"
"Daha seçimlere var, sakin ol!"

Lan ne diyom ben ya!
Elimi çekmeye çalıştım o sırada. Ama tutkalla yapışmış sanki. Bırakmıyor herif.
Biraz koştuktan sonra durduk. Çektim hemen elimi.

"Ne kıymetli elin varmış!"
"Öyle tabi, kimi tutup kimi bırakacağımızı onlar belirliyor sonuçta."

Edebiyatım iyi ya, konuşturuyorum işte.

"Burası."dedi aniden.

Onun baktığı yere çevirdim gözlerimi.
O an anladım , hastanenin önüne gelmişiz.
Ama karşıda da polis merkezi var. İkisinin ortasındayız tam.

"Ne yapmaya çalışıyorsun?" dedim.

Kendi ayakları ile geldi resmen polise.

"Seçim senin. Durma şikayet et beni."dedi.
"O adamların suçunu tek başına üstlenmeye razısın yani?"
"Orası seni aşar, sen kararını verdin mi?"

Madem oyun oynuyor. Biz de oynarız o zaman.

"Verdim." dedim polis merkezine döndüm yönümü yürümeye başladım.
Yürüyorum ama aklıma bir şey geldi geri döndüm.

"Ne oldu vaz mı geçtin?"
"Adın, birazdan lazım olucak."dedim
"Ayaz. Ayaz Diner."

'Tiner' olacaktır o da,nüfus müdürünün hatası olsa gerek!

Tekrar döndüm yönümü ilerlemeye başladım.
Bir yandan da ne yapiyorum ben diyorum o ayrı tabi.Sonuçta o yapmamıştı. Şikayet edecek miydim onu?
Ya da onları, o ve diğerleri?

Birden beni düşüncelerimden ayıran bir ses geldi.

"Sera!"

Döndüm arkamı, bu ses ona aitti. Adımı nerden biliyor diye düşünecek durumda değildim.

Ben ciddiyetimi korumaya devam ederken o bıraktığım konumda sırıtmaya başladı.
Baş parmağıyla hastaneyi işaret etti.

"Arkadaşın bu tarafta ama!"

Çok sevgili'Kronik Psikopat'ailesii!!
Nasıl gidiyor bölümler, bir şeyler yazın lan nefes aldığınızı bileyim sdfghkl

Ha unutmadan söyleyim,ithaf isteyenler buraya yorum bırakabilir.
Hadi ben kaçtım!

KRONİK PSİKOPAT (dewamke:)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin