-suuuu!
-su topu yakala! Diye bağırıyordu mert elindeki topu kapıdaki suya fırlatırken.
Başını hızla eğdi su ama top falan yoktu. Hatta mertte yoktu. Biraz önce gözleri açıkken mi rüya görmüştü?
Kalbi deli gibi atarken kapının önünden çekilerek odaya girdi. Oda, oda diyordu cünkü depo sandığı yer bir tür Hobi odasıydı. Büyük ekran Sinema alanı, kenarda piyona, gitar, duvarları posterlerle kaplı, bir köşede bilardo masası var. Camın önünde 6 puf, pufların ortasında sehpa ve sehpanın üzerinde dergiler,
Bir duvar boydan boya raf veRafların üzerinde oyuncaklar, fotoğraflar var. Odada depoluk sayılabilecek tek şey kapının kenarındaki 3 koli ki onlarda suyun odasında olması gerekenler diye düşünüyordu su.
Önce sehpaya ilerledi. Dergileri eline alarak bakmaya başladı genç kız, en yeni dergi iki yıl önce 6 hazirana aitti. Kulağına aylinin sesi doldu bir anda.
-melek moda dergilerimi saklamayı bırakırmısın !!
Dergileri yerine koydu genç kız raflara ilerledi sonra. Bir sürü oyuncak vardı. Bir oyuncak ayıyı aldı eline. Sonra gözü odanın ortasındaki iki küçük cocuğa takıldı. Biri kendiydi.
-su o ayı benim.
-ya can benim bu. Git başka bişey bul yaaa.Gülümsedi genç kız oyuncağı tekrar aldığı yere bıraktı. Bu sefer resimlere bakmaya başladı. Her yaşta fotarafları vardı. Gülümsemesi büyürken bu seferde filim CD lerinin olduğu rafa ilerledi. Her türden filmin olduğu raf odanın her yeri gibi toz içindeydi. Kafasını sinema koltuklarına cevirdiğinde 14-15 er yaşlarda 6 genç geldi gözleri önüne heyecanla televizyona bakıyolardı. Sonra piyonanın yanına gitti. Bu sefer 18 yaşındaki deniz belirdi önünde. Piyononun tuşlarına zarif e basan ve odaya hoş bir müzik bırakan deniz.
Ordan ayrılarak kapının kenarındaki kolileri yanına gitti. "bence bunlar ait oldukları yere geri dönmeli" diye düşündü içinde. Ailesinde çok şaşırırtıcakdı kolileri kucaklayıp indirdi aşağı sonra tekrar yukarı cıkıp kilitledi odayı. Ama anahtarı yerine koymadı. Çünkü anahtar kıza aitti. Zaten o odada onların gizli sığınahıydı. Önçe çalışma odasını düzeltti ve herşeyi rüyasında gördüğü şekilde yerleştirdi. Sonra yatak odasına gitti. En yakın zamanda mobilyaları değiştirecekti. Ama şimdilik bunla idare edebilirdi. Odayı da düzenlemesi bittiğinde akşam olmuştu çoktan. Ailesinde gelmişti. Evde olduğunu biliyorlardı suyun. Aşağıdan seslenen annesi yemeğin hazır olduğunu söyledi. Su işlerini bitiripde cıktığında odadan elinde fazladan bir cerceve kalmıştı 6 gençsin olduğu resim. Su onun nereye ait olduğunu biliyordu. Elindeki cerceveyle indi aşağı cerceveyi yemek masasının karşısındaki resimlerin yanına bıraktı özenle. Ve geri çekildi. Bu arada içeri elinde tepsiyle gelen annesi resmi görünce elindeki tepsiyi düşürmüştü. Evdeki herkes şaşkınca suya bakarken, zaferle gülümsedi su.
-bakmayın öyle bişeyler hatırlıyorum. Ama tam olarak değil diğerlerine söylemeyin olanları tamamen hatırladığımda sürpriz yapmak istiyorum. Bide baba odamı eski haline getirebilirmiyiz? Yeni mobilya almalıyım beyaz. Ayrıca Çatıdaki odamızda temizlemeliyim içersi toz içinde. Dedi genç kız gözlerini iyice açarak. Sonra masaya oturup yemeğini yemeye başladı. Tabi bu arada ona uzaylı görmüş gibi bakan ailesini dikkate almamaya çalışıyordu. Ama biraz daha öyle bakarlarsa gülmeye başlıycaktı.
Diyer yandan ablası emel , cığlık atıp zıplamıyosa tek nedeni kızının korkup ağlamasını istemediğindendi.
Kardeşi hatırlamaya başlamıştı bundan daha iyisi varmıydı.
Abisi arda ise kardeşi gibi yemeğini yerken yüzündeki gülümsemeyi saklamıyodu. Kimin kardeşiydi? Doktorlara kafa tutmuştu, hatırlamıştı. Gurur duydu kardeşiyle. Annesi mutluluktan ağlarken, babası kocaman gülümsüyordu. Eniştesi ise sadece gülerek tebrik etmişti hepsini. Tabi oda çok mutluydu. Emel'le çok sorun yaşamışlardı, cok zorluk çekmişlerdi. ve bu genç kız hep en büyük destekcileri olmuştu. Su olmasaydı şu an karısı ve kızıyla bu kadar mutlu olabilirmiydi? Hiç sanmıyodu. Kardeşi yerine koymuştu suyu. Ve kardeşinin iğleşmesi onu mutlu etmişti.
Masadaki herkes içinden Biran önce herşeyi hatırlaması için dua etiyodu. Neşeli bir yemek yenmiş bol kahkahalı sohbetler edilmişti. Su yarın doktora görünceğine dail annesine söz vererek odasına cıktı. Ve kendini uykunun huzurlu kollarına bıraktı...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Rengarenk
Genç Kız EdebiyatıHer gidiş bir kaybediş değildir. Ve bazen kazanmak için, Önce kaybetmek gerekir... Hatırladığımızı sandıklarımız unuttuklarımızın küçük bir parçasıymış sadece. Boşa geçen iki yılı bizimle yeniden yazmaya varmısınız?... İyi geceler canım derdin...