"කොහොමද ? මම බෝගම්, පාර්ක් බෝගම් !"
බෝගම් ඇස්වලින් පවා හිනාවෙවී කියනකොට ටේහ්යුන්ග් ඒ දිහාම බලාගෙන හිටියා.. තවත් විනාඩි කීපයක් යනකන් ඔවුන් කණ්ඩායමේ අය සමඟ කතාබහ කරමින් සිටියත් අවසානයේ නැවතත් කැප්ටන් කතා කරන්න උනා...
"මට පේනවා දැනටමත් ඔයාලා එකිනෙකාව අඳුරගෙන ඉන්නෙ කියලා.. හරි දැන් ආයෙත් වැඩ පටන් ගමු.."
කැප්ටන්ගේ වචන එක්ක එහෙමම පෙලගැහුන ඔවුන් හැමෝම කෙලින් හිටගෙන හිස පවා කෙලින් තියාගෙන කැප්ටන් දිහාවටම අවධානය යොමු කරගෙන හිටියා...
"හරි ! මං කලින් කිව්වා වගේ.. වට පහක් දුවන්න.. දැන් පටන් ගන්න.."
ඒ සැනින් එකට එක්වුනු සොල්දාදුවන් හැමෝම පිට්ටනිය වටා තමන්ගෙ දිවීම ආරම්භ කලා...
•
•
•
•
•තවමත් ඔවුන් මේ දුවන්නෙ දෙවන වටය පමණක් උනත්, ටේහ්යුන්ග්ට දැනටමත් ඕනවටත් වඩා මහන්සියක් දැනෙන්න උනා.. නමුත් තමන්ගෙ කණ්ඩායමේ සාමාජිකයන් කිසිම මහන්සියක් නැතිව, එකම දහඩිය බිංදුවක්වත් නැතිව සැහැල්ලුවෙන්ම දුවන හැටි ටේහ්යුන්ග් පුදුමෙන් බලාගෙන හිටියා.. කොහොමද එහෙම වෙන්නේ ??
ඔවුන් වට පහම දිවීම අවසන් කරත්, තවත් එක මොහොතක්වත් හිටගෙන ඉන්න බැරි තරමටම ටේහ්යුන්ග්ගෙ කකුල් වෙව්ලන්න ගත්තා.. ටේහ්යුන්ග්ට කවදාවත් මේ වගේ දේවල්වල අත්දැකීමක් තිබුනෙ නෑ.. මොකද ටේහ්යුන්ග්ට පුරුදු එකම දේ උනේ මෝස්තර ඇඳීම මෙන්ම විලාසිතා නිර්මාණය පමණක්ම නිසා...
සොල්දාදුවන් හැමෝම නැවතත් රවුමක් ආකාරයට එකතු උන අතර කැප්ටන් ආයෙත් තමන්ගෙ නියෝග ලබා දෙන්න පටන් ගත්තා...
"දණහිස ඉහලට ඔසවලා තව වට 10ක්, පුශ් අප් 20, සිට් අප් 20, බර්පීස් 30.. මං බලාගෙන ඉන්නෙ.. ඉක්මන් කරන්න !"
ඇහුන දේත් එක්ක එකපාරටම ගැස්සුන ටේහ්යුන්ග් එහෙමම බලාගෙන හිටියා.. මේ පලවෙනි දවසනෙ.. ඒත් පලවෙනි දවසෙම මේ තරම් ?? එතකොට අනිත් දවස් ??
තමන්ගෙ කණ්ඩායමේ අය මෙන්ම අනෙක් සොල්දාදුවෝ පවා ඒ දේවල් හරිම පහසු විදියට සම්පූර්ණ කරනකොට, තමන් ගැනම කණගාටු උන ටේහ්යුන්ග්, කැප්ටන් ඔවුන් දිහා බලාගෙන ඉන්න බව පැවසුව නිසාම අපහසුවෙන්ම ඊලඟ වටය වෙනුවෙන් සූදානම් වෙන්න උනා...
YOU ARE READING
Since 1894 || Taekook [ ONGOING ]
Fanfiction" යුද්ධය අවසන් උනාම අපි විවාහ වෙමු... මම ඔයා වගේම ලස්සන, මල් වවන්නම්... අපේ කතාව මේ මුලු විශ්වයෙම තියෙන ලස්සනම ආදර කතාව බවට පත් වේවි.... " - මිය ගිය සොල්දාදුවෙකුගේ සාක්කුවේ තිබී ලිපියක් හමුවිය ; කපිතාන් ජියොන් ජන්කූක්, 1895 - ‼️ Credits to the ori...