ဖူးစာ​မယ္​ရဲ႕အတၱ သို႔ မာန

ဖူးစာမယ္​ရဲ႕အတၱ သို႔ မာန အပ္ိုင္​း ၄၂

ေသာ္နိုး တို႔ေက်ာင္းျပန္ေရာက္ေတာ့ ဘာမွ အေထြအထူးေျပာင္းလဲမႈမရွိခဲ့ေပမဲ့ နႏၵာက ေက်ာင္းကို ယုစံနဲ႔အတူမလာတဲ့ရက္ေတြက မ်ားလာသည္။ခါတိုင္းအတူလာေနၾကသူေတြက ခုေတာ့တစ္ေယာက္စီလာျဖစ္တာမ်ားေန၏။ပံုမွန္ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနတတ္တဲ့သူ နႏၵာက အရင္ေလာက္မတက္ႂကြေတာ့သလို ပံုမွန္ထက္ပိုတိတ္ဆိတ္သြားတဲ့ ယုစံ။ဘာကို ဘယ္လိုေမးေမး 'ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး' ဆိုတာကို ဒိုင္ခံေျဖေနတဲ့နွစ္ေယာက္ေၾကာင့္ ဒီအေျခအေနကိုမေနတတ္သူ ေသာ္နိုး ကပဲ စေျဖရွင္းေပးဖို႔ႀကံရေတာ့သည္။

"မာလာရွမ္းေကာ သြားစားရေအာင္"

ေသာ္နိုး စကားကို အင္းအဲ မလုပ္ေသးသူနွစ္ဦးေၾကာင့္ ေသာ္နိုး စိတ္မရွည္။

"Spicy Pot မွာ မာလာရွမ္းေကာသြားစားၾကပါမယ္ဆိုမွ"

"ငါ toilet အရင္ဝင္လိုက္ဦးမယ္.."

ေျပာၿပီး ထသြားသူက နႏၵာ...၁၅ မိနစ္ေက်ာ္သည္ထိ ျပန္ထြက္မလာေသး။Toilet ထဲဝင္ၾကည့္ေတာ့လည္း ထြက္လာမည့္အရိပ္အေယာင္ပင္ မျမင္ရ။ေသာ္နိုး ကအသံျပဳမိေတာ့မွ

"ငါၾကာဦးမွာမို႔ နင္တို႔အရင္သြားနွင့္လိုက္..ၿပီးမွ ငါေနာက္က လိုက္ခဲ့မယ္"

သိတယ္။နႏၵာ ဘာႀကံေနတယ္ဆိုတာကို ေသာ္နိုး သိတယ္။မလိုက္ရေအာင္ အိမ္သာထဲမွာ -်ီးနံ႔ရႈၿပီး ေနခဲ့မယ္ေပါ့။စဥ္းစားေလ ဆုေတာင္း။ေသာ္နိုးကို ဒါမ်ိဳးလုပ္လို႔ရမယ္ အားႀကီး။

"နင္ ေစာင့္ေနခဲ့ေတာ့ ယုစံ..ငါဟိုမွာ မွာၿပီးေစာင့္ေနလိုက္မယ္..ၾကာေနရင္ ေန႔လည္အတန္းခ်ိန္မမွီပဲေနမယ္"

ေသာ္နိုး စကားေၾကာင့္ ယုစံက ရယ္ခ်င္စိတ္ကိုမနည္းခ်ဳပ္တည္းထားရဟန္နဲ႔ ခပ္တည္တည္ပင္ျပန္ေမးလာ၏။

"နင္ကဘာနဲ႔သြားမွာလဲ"

"နင့္ဆိုင္ကယ္နဲ႔ ေပး ေသာ့"

ေျပာၿပီးတာနဲ႔ ယုစံ လက္ထဲက ေသာ့ကို ယူကာ ေလွကားေတြေပၚကေနေျပးဆင္းသြားသူေၾကာင့္ ယုစံ အလန္႔တၾကားနဲ႔ ေအာ္ေခၚမိသည္။

"ဟဲ့ ေသာ္နိုး ျဖစ္..."

ယုစံက ဝရန္တာကေနလွမ္းေအာ္ခ်ိန္ ေသာ္နိုး ကလွည့္ၾကည့္ကာ နႈတ္ခမ္းေပၚလက္တင္ၿပီး toilet ဘက္ကို လက္ညႇိုးညႊန္ျပလာတာေၾကာင့္ ယုစံ ေျပာလက္စ စကားေတြရပ္တန္႔သြားရ၏။ 'ဒီေလာက္ကေတာ့ ေအးေဆး' ဆိုတဲ့ပံုစံနဲ႔ မ်က္စိတစ္ဖက္မွိတ္ျပကာ လက္ညႇိုးမွာ ေသာ့တရမ္းရမ္းနဲ႔ ထြက္သြားသူကို ၾကည့္ရင္း ယုစံ သက္ျပင္းခ်မိ၏။ဆိုင္ကယ္နဲ႔ထြက္သြားသူကို စိတ္မခ်လို႔လိုက္သြားျပန္ရင္လည္း အထဲကဟာေလးက လိုက္မလာပဲေနဦးမည္။ေနာက္ဆံုးေတာ့လည္း ဝရန္တာမွာ ခ်ထားတဲ့ စာေရးခံုမွာပဲ လြယ္အိတ္ေလးပိုက္ကာ ျပန္ထိုင္ျဖစ္ေတာ့သည္။