Sweitcel's PO'V
Habang nakatayo ako sa tabi ng police line kasama si Kurt may nakita akong walet at nakabuklat yon kitang kita ko yung picture namin nila mom, dad, kuya at ako.
Agad na tumulo yung luha ko para akong sinaksak ng makita ko yung bracelet nya na regalo ko.
Tumakbo ako pero pinigilan ako agad akong nag pumiglas kay kurt at pumunta kung Saan nakahandusay si dad ng walang nakakpansin sakin.
" dad! dad! dad!" Tawag ko at tinatapik ko yung pisngi nya pero hindi na sya gumagalaw.
" dad! Wag naman ganto." Umiiyak na sabi ko.
" diba sabi mo hindi moko iiwan dad naman eh." Nag mamaktol na sabi ko.
" dad!" Sigaw ko at mas lalong lumakas ang iyak ko.
Agad akong binuhat ng mga pulis palayo kay dad kaya nag wala ako.
" bitawan nyo ko! daddy ko yon?!" Sigaw ko habang bumubuhos yung luha ko.
" Sorry ma'am pero hindi po ako pwedeng lumapit don." Sabi nung lalaking pulis at mas lalo akong nag wala nung ibaba nila ako sa gilid.
At lumapit sakin si Kurt.
" kurt wala si dad." Sabi ko at umiiyak.
" Ang tanga tanga ko?!" Sigaw ko at sinabunutan ko ang sarili ko.
" wala akong kwentang anak?!" Sigaw ko at hinampas Hampas ang ulo pero pero pinigilan ako ni Kurt at niyakap nya ko don ako umiiyak sa bisig nya. Humiwalay ako at kinuha ko yung phone ko at dinaial yung number ni mom.
Sinagot naman nya agad yon.
" m-mom." Tawag ko.
" Bakit anak umiiyak kaba may nangyari ba?" Nag aalalang tanong nya.
" m-mom s-si dad po." Naiiyak na sabi ko.
" i-iniwan n-na po t-tayo." Umiiyak na sabi ko at narinig kong umiiyak si mom.
" asan ka." Nag aalalang sabi nya.
" pumunta na lang po tayo sa hospital." Sabi ko at pinatay yung tawag.
Umiiyak akong tumayo at nakita ko ring umiiyak si althea. Inaalalayan ako ni kurt papuntang kotse at pinasok na loob.
" punta muna tayo ng school." Sabi ni kurt.
" no! Punta tayo ng hospital!" Sigaw ko at Mejo nagulat pa sya kaya agad nya inistart yung kotse at dumeretso kami sa hospital.
Umiiyak pa rin ako hindi ko mapigilan ang sakit sakit eh bakit sa dinarami raming tao sa mundo bakit dad ko pa bakit!
Huminto yung kotse sa harap ng hospital kaya agad akong bumaba wala akong pake kung ano yung itsura ko kahit sabon man yung supot ko.
Tumakbo agad ako papunta sa loob at nakahabol pa ko sa hospital bed kung saan nakahiga si dad.
Hinawakan ko yung kamay nya.
" dad wag mo kaming iwan hindi namin kaya. " Naiiyak na sabi ko at pinasok na sya sa isang room.
Pinigilan ako ng mga nurse kaya nandon ako salabas sa Pader at nakayuko habang umiiyak.
" napaka walang kwenta kong anak." Bulong ko.
Habang naka yuko ako narinig ko si mom.
" asan si cel Asan yung anak ko yung asawa ko?' Tanung ni mom habang umiiyak pero ako nakayuko parin.
Cel!" Tawag sakin ni mom at nag angat ako ng tingin shaka tumayo at niyakap sya dun na sya umiyak ng malakas pati ako umiiyak na rin.
" a-anong nangyari."Umiiyak na tanung ni mom.
