Not Me{Myanmar Translation}

Chapter 6(2/2)

Zawgyi

"ငါမင္းကို တကယ္ဘဲယံုလို႔ရလား?"
ကြၽန္ေတာ္သူ႔ကိုျပန္ေမးလိုက္ေတာ့ သူကကြၽန္ေတာ့္ကို
မ်က္ေတာင္မခတ္ဘဲ စိုက္ၾကည့္လာသည္။

"မင္း အလိုရွိတာမွန္သမ်ွ မင္းအေပၚမွာဘဲမူတည္တယ္"

သူ႔စကားေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္ ဘာဆက္လုပ္ရမလဲဆိုတာမသိေတာ့ေပ။Seanနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး Blackေျပာခဲ့တဲ့စကားေတြကို ကြၽန္ေတာ္ သတိရသြားသည္။Blackက Seanကို အဆိုးတကာ့အဆိုးဆံုးလို႔ေျပာၿပီး သူ႔နားမကပ္ဖို႔ရန္လည္းေျပာထားေသးသည္။ကြၽန္ေတာ္တကယ္မသိေတာ့ဘူး ဆက္ၿပီးေရွ႕ဆက္သင့္ေသးလားဆိုတာ။

"မင္းတို႔နွစ္ေကာင္တည္း ဘာေတြလုပ္ေနၾကျပန္ၿပီလဲ? ငါတို႔ကိုလည္း အာရုံစိုက္ၾကပါဦး...ဘာေတြေျပာေနတာလဲ နည္းနည္းေလာက္ျဖစ္ျဖစ္ သိခြင့္ရွိမလား?"Gramတစ္ေယာက္ အေဝးႀကီးကေန လွမ္းေအာ္ေတာ့သည္။ထိုအခါမွ Seanက ကြၽန္ေတာ့္ပါးေပၚက သူ႔လက္ေတြကို ဖယ္သြားသည္။

"ဘာမွမဟုတ္ဘူး...လာ စားဖို႔သြားရေအာင္"
Seanက လိမ္ၿပီးျပန္ေျပာလိုက္သည္။အဲ့ေနာက္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ စားေသာက္ဆိုင္ဆီသို႔ ခ်ီတက္ခဲ့ၾကသည္။Seanကလည္း Fernနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ဘာမွထပ္မေျပာေတာ့ဘူး။

"ငါတို႔နားရက္ ၃ရက္ရမွာသိၾကတယ္မလား? မင္းတို႔မွာ ဘာအစီအစဥ္ေတြရွိၾကလဲ?"
Gramက သံုးပန္းကန္ေျမာက္ ေလွေခါက္ဆဲြပန္းကန္ကို
ယူလိုက္ကာ တူနဲ႔ ေမႊရင္းေျပာသည္။

"အိမ္မွာဘဲ ျပန္အိပ္မယ္"Yokက ေျဖသည္။
"မင္းေကာ Black?"

ကြၽန္ေတာ္က အဲ့ဒါနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး အေလးအနက္မထားလို႔လားမသိဘူး....Yokက ကြၽန္ေတာ္ဘယ္လိုျပန္ေျဖမလဲဆိုတာကို အရမ္းစိတ္ဝင္စားေနပံုရသည္။

"မသိဘူး...ငါခုထိ ဘာအစီအစဥ္မွမလုပ္ရေသးဘူး"

"ေရာ႕..."ထိုအခ်ိန္Seanက သူ႔ငါးအသားလံုးကို ကြၽန္ေတာ့္ပန္းကန္ထဲထည့္ေပးလာသည္။ကြၽန္ေတာ္ ပါးစပ္နား႐ြက္တပ္ခ်ိတ္မတတ္ၿပံဳးျပလိုက္ၿပီး ေက်းဇူးတင္လိုက္သည္။

"ဟဲဟဲ ေက်းဇူး"

ငါးအသားလံုးအေၾကာင္းေျပာရမယ္ဆိုရင္ေတာ့
အဲ့တာက သိပ္ေတာ့ မႏူးညံ့ေပ။