Unicode
"Sean...မရဘူး P'Sonက ဒီမှာရှိတယ်လေ"
သူ့လက်တွေက ကျနော့်အဝတ်တွေအောက်ကို ရောက်လာပြီဖြစ်တာကြောင့် ကျနော် ရှက်လာရတယ်။ သူ့လက်က ကျနော့်ရင်ဘတ်ကို ထိလိုက်တာနဲ့ အသက်မရှူနိုင်လောက်အောင်ပါပဲ..."အာ...."
"မရဘူး...ဒါဆို အသံမထွက်နဲ့လေ"
Seanက ကျွန်တော့်ကို တီးတိုးပြောသည်။"ငါ... မလုပ်နိုင်ဘူး"
"အာ့ဆိုအသံထွက်လို့ အဆင်ပြေတယ်ပေါ့?"
သူကတော့ရယ်ရင်း မေးပေမယ့် ကျနော်ကတော့ရယ်စရာလို့ မထင်ဘူး။"Sean ခဏနေဦး... ငါတို့အခုလုပ်လို့မရဘူး!!" - ကျနော် သူ့ကိုပြောလိုက်သည်။
"ဘာလို့လဲ? ကိုယ်တို့က ချစ်သူတွေပဲဖြစ်နေပြီကို" လိမ္မာပါးနပ်တဲ့လူကတော့ ကျနော့်ရဲ့nippleကို သူ့လက်ချောင်းတွေနဲ့အဆက်မပြတ်ထိတွေ့နေတာကြောင့် ကျနော့်ရဲ့nippleတွေ နှင်းဆီရောင်ပြောင်းလာတော့တယ်။
"မဟုတ်ဘူး မရဘူး... ခဏ... ခဏနေ..."
Seanက ကျနော့်ကိုနမ်းလိုက်တာကြောင့် ကျနော့်ရဲ့အသံက လည်ချောင်းမှာပဲတစ်သွားရတယ်။ကျွန်တော်တို့ရဲ့ လျှာထိပ်ဖျားတွေအချင်းချင်း ထိလိုက်တဲ့အချိန် ကျွန်တော့်ခန္ဓာကိုယ်ကို လျှပ်စစ်စီးကြောင်းတစ်ခု စီးဆင်းသွားသလို ခံစားလိုက်ရတယ်။ သူကလည်း ကျနော့်ရဲ့လျှာကို တပ်မက်စွာစုပ်နေတယ်။ Seanရဲ့ လည်ချောင်းထဲက ညည်းတွားသံကိုလည်း ကြားရတယ်။ ကျနော့်ရဲ့နူးညံ့တဲ့လျှာကို သူတကယ်သဘောကျပုံရတယ်။ သူ့ရဲ့မရပ်မနား စုပ်ချက်တွေကြောင့် နှုတ်ခမ်းတွေ အရည်ပျော်သွားတော့မလိုတောင် ခံစားရတယ်။
သူက နှုတ်ခမ်းအား နွေးထွေးစွာ နမ်းရှိုက်ကာဝံပုလွေသားကောင်ကို အမဲလိုက်သကဲ့သို့ ကျနော့်ရဲ့နှုတ်ခမ်း ဒါမှမဟုတ် တစ်ခုခုကို မျိုချလိုတဲ့ တောရိုင်းဝံပုလွေကဲ့သို့ပင် လက်မလွှတ်ချင်ပေ။
"အ့...ဒီလောက်ဆို လုံလောက်ပြီ။"
P sonကို မကြားဝံ့မနာသာ အသံတွေမကြားစေချင်တာကြောင့် ကျနော့်အသံကတုန်နေတော့တယ်။Seanကတော့ ဂရုမစိုက်ဘူး။
YOU ARE READING
Not Me{Myanmar Translation}
RomanceINCLUDES BOTH ZAWGYI AND UNICODE CHAPTER-INTRO+24 START DATE-18.9.2021 END DATE-9.3.2022 FULLY CREDIT TO ORIGINAL WRITER