Not Me{Myanmar Translation}

Chapter 10(1/2)

Zawgyi

//ငါ သူ႔ကို အိမ္ကိုေခၚသြားမယ္//

"Gram"

ကြၽန္ေတာ္ သူ႔နာမည္ကိုညင္ညင္သာသာေလးေခၚမိသည္။သို႔ေသာ္ ေနာက္ဆက္ေျပာရမည့္စကားလံုးတို႔က ထြက္မလာေပ။ခုန သူေျပာခဲ့တာေတြသာ တကယ္အမွန္ဆိုရင္သူက အစ္ကို႔အေပၚတစ္ခ်ိန္လုံး ဂ႐ုစိုက္ၿပီး တကယ္ေကာင္းခဲ့တာပဲ။

"မင္းေပ်ာ္ေနတဲ့အခ်ိန္ ငါ့အေၾကာင္းမေတြးလည္း ဘာမွမျဖစ္ဘူး... ငါအဆင္ေျပတယ္...ငါနားလည္တယ္"Gramက သူ႔ပုခံုးကိုတြန္႔ျပၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ကိုၿပံဳးျပၿပီးေနာက္ သူ႔စာသူျပန္ကူးေရးေနသည္။

သူ႔အၿပံဳး၊သူ႔ဒီအေျပာေတြေၾကာင့္ သူက ႐ိုးသားတယ္လို႔ ကြၽန္ေတာ့္ကိုခံစားရေစသည္။သူက အဲ့ဒါနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး လံုးဝစိတ္မဆိုးပမယ့္ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ သူ႔အတြက္ ေတာ္ေတာ္စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရတယ္။

'ငါ အဲ့အတြက္ အရမ္းဝမ္းနည္းၿပီး တကယ္လည္းစိတ္မေကာင္းျဖစ္ရပါတယ္'ကြၽန္ေတာ္စိတ္ထဲက ေျပာမိသည္။ Blackက အခုကိစၥမွာေတာ့ အရမ္းရက္စက္လြန္းသည္၊ Gramကို သူ႕စိတ္ခံစားခ်က္မ်ားထုတ္ျပဖို႔ ခ်န္နယ္တစ္ခုအျဖစ္သာ ဆက္ဆံသည္။

"ေတာင္းပန္ပါတယ္..."
အစ္ကို႔ကိုယ္စား ေတာင္းပန္ပါတယ္။

"စိတ္မေကာင္းျဖစ္စရာမလိုပါဘူး...ငါတို႔က သူငယ္ခ်င္းေတြပဲေလ" သူက ျပဳံးျပျပန္တယ္။ ကြၽန္ေတာ္လည္း သူ႔ကို ျပန္ျပဳံးျပလိုက္ျပီး သူ႕ဆံပင္ေတြကို ခပ္ဖြဖြေလးဖြလိုက္ေတာ့ သူက ရယ္လာသည္။

Gramရယ္ Yokရယ္ Seanရယ္နဲ႔ ကြၽန္ေတာ့္အစ္ကိုျကားက ျပႆနာကို ကြၽန္ေတာ္အရမ္းစိုးရိမ္တယ္....။ သူတို႔ၾကားမွာ ဘာျပသနာေတြျဖစ္ခဲ့လဲဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္ခုထိမသိေသးေပ။ကြၽန္ေတာ္ ဒီကထြက္သြားရမယ့္ေန႔က်ရင္ေကာ သူတို႔ေတြဘာဆက္ျဖစ္ၾကမလဲ...။

အထူးသျဖင့္ Seanနဲ႔ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ဆက္ဆံေရး....။

ေနာက္တစ္ေန႔မနက္

Gram က မနက္ 8 နာရီေလာက္မွာ ကြၽန္ေတာ့္ကို နိႈးလာသည္။ Luckyကလည္း အခန္းထဲဝင္လာၿပီး ကုတင္ေပၚ ခုန္တက္ကာ ကြၽန္ေတာ့္မ်က္နွာေပၚထိုင္ခ်ေတာ့သည္။ကြၽန္ေတာ့္မွာ အသက္႐ႈၾကပ္ၿပီး ေသလုနီးပါးပင္။အသိဝင္လာေတာ့မွ ေခြးကို တြန္းထုတ္လိုက္ရသည္။။Gramကေတာ့ ေဘးနားကေနရပ္ၾကည့္ေနၿပီး ကြၽန္ေတာ့္အျဖစ္ကို ဟားတိုက္ေနသည္။ထို႔ေနာက္ ကြၽန္ေတာ္ ျပန္အိပ္ဖို႔ ေစာင္ကို ဆဲြလိုက္ပမယ့္ Gramက ကြၽန္ေတာ့္ကို ကုတင္ေပၚကေန ဆြဲခ်ၿပီး သူ႔အပင္ေတြကို ေရဝိုင္းေလာင္းဖို႔နဲ႔ ကားေရေဆးဖို႔အကူအညီေတာင္းလာသည္။