Chapter 4(1/2)

730 119 16
                                    

Scroll down for Unicode
-----------------------
Zawgyi

//နွလံုးခုန္ျမန္ရေသာ အခိုက္အတန္႔//

ကြၽန္ေတာ္နဲ႔Yok ဘာဆက္လုပ္ရမလဲမသိတာေၾကာင့္
တစ္ေယာက္မ်က္နွာတစ္ေယာက္ ၾကည့္လိုက္ၾကသည္။

"Yok...ဘာလို႔ဒီမွာ ဆက္ရပ္ေနတာလဲ?သြားေလ စားဖို႔သြားမွာ"Seanကမ်က္ခံုးပင့္ကာ ေျပာသည္။

"ေအး...မၾကာဘူး ျပန္လာခဲ့မယ္"Yokက ျပန္ေျဖကာ
ေနာက္ေတာင္တစ္ခ်က္လွည့္မၾကည့္ေတာ့ဘဲ Gramေနာက္ကို အေျပးလိုက္သြားပါေတာ့သည္။

အခုေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တစ္ေယာက္တည္းဘဲ Seanနဲ႔အတူ က်န္ခဲ့ရတာေပါ့။သူက ကြၽန္ေတာ္ကိုစိုက္ၾကည့္လာတာေၾကာင့္ အျမန္အၾကည့္လဲႊၿပီး ေခါင္းကိုေအာက္ငိုက္စိုက္ထားလိုက္ရသည္။

"ဘာလို႔ ငါ့ကိုလ်စ္လ်ဴရႈ႕ထားတာလဲ?

"ဟင့္အင္း မလုပ္ပါဘူး..."ထို႔ေနာက္ ကြၽန္ေတာ္ဆက္ေျပာလိုက္သည္။"မင္းကေရာ ဘာလို႔ငါ့ကိုစိုက္ၾကည့္ေနတာလဲ?"

"ဒီတိုင္းၾကည့္တာပါ...စိုက္မၾကည့္ပါဘူး"

ေက်းဇူးျပဳၿပီး...ဒီေလာက္လင္းထိန္ေနတဲ့ေန႔ဘက္ႀကီးမွာ မင္းစိုက္ၾကည့္ေနတာ အသိသာႀကီးကို။

"မင္းမုန္႔ဝယ္ဖို႔ သူတို႔နဲ႔လိုက္သြားလို႔ရတယ္ေနာ္...
ငါဒီမွာတစ္ေယာက္တည္းေနခဲ့လဲ အဆင္ေျပတယ္"စိတ္သက္သာရာရဖို႔အတြက္ သူ႔ကိုနွင္လႊတ္မိသည္။

"ငါက မင္းနဲ႔ဘဲအတူသြားခ်င္တာေလ...ျပသနာရွိလို႔လား?"

က်စ္!!!ဘာလို႔ သူကအရမ္းစိတ္ရႈပ္ဖို႔ေကာင္းရတာလဲ။

Phone Ringing

ေက်းဇူးပါဘဲ....။Seanနဲ႔ေဝးေဝးေနဖို႔ ႀကံေနစဥ္မွာပင္ ဖုန္းျမည္လာေတာ့သည္။အခုခ်ိန္မွာ ဒီအေျခအေနက ကင္းေဝေအာင္လုပ္ေပးတဲ့ ဒီဖုန္းက စေနာက္တဲ့ဖုန္းျဖစ္ျဖစ္ ေၾကာ္ျငာဖုန္းျဖစ္ျဖစ္ တကယ္ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။

"ဟယ္လို"

*Black ဘယ္မွာလဲ*

အာ...ဒါBlackရည္းစား Yojin။

"မနက္စာစားမလို႔ လဘၠက္ရည္ဆိုင္မွာ"

*မေန႔က ငါ့ကိုဘာလို႔ဖုန္းမေခၚတာလဲ?*

Not Me{Myanmar Translation}Where stories live. Discover now