Chapter 12(2/2)

1K 109 17
                                    

Zawgyi

"ေတာင္းပန္ပါတယ္"
ထို႔ေနာက္ Seanကဆက္ေျပာသည္။
"ငါ အရင္ေတြးခဲ့သင့္တယ္"

"အရင္ေတြးခဲ့သင့္တယ္?"
သူဘာကိုဆိုလိုလဲဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္နားမလည္ေပ။သူက အခုခ်ိန္ထိ ကြၽန္ေတာ့္ခါးကိုလည္း မလႊတ္ေပးေသးဘဲ တင္းက်ပ္စြာဖက္ထားတုန္းပင္။

"အဲ့တာက နည္းနည္းေတာ့ ၿငီးေငြ႕စရာေကာင္းတယ္"
သူက သူ႔ဘာသာေရ႐ြတ္ေနသည္။

"ဘာကိုလဲ?"

"ငါ ႀကိဳက္ေနတဲ့သူရဲ႕ ငါ့အဝတ္အစားဝတ္ထားတဲ့ပံုကို ငါအရင္ဆံုးေတြးခဲ့သင့္တယ္...တကယ္တမ္း ေတြ႕လိုက္တဲ့အခါက်ေတာ့ မင္းေျပာသလိုပဲ ငါအသိစိတ္ေပ်ာက္သြားမိလို႔"

Sean ရဲ႕စကားေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ့္မ်က္ႏွာနီရဲသြားရသည္။အေတာ့္ကို အနီေရာင္သန္းေနၿပီ။ကြၽန္ေတာ့္ပါးျပင္ေတြ မီးေလာင္ေနသလိုပင္...။

ခုနသူေျပာခဲ့တဲ့ "ငါႀကိဳက္ေနတဲ့သူရဲ႕ ငါ့အဝတ္အစားဝတ္ထားတဲ့ပံု"ဆိုတဲ့စကားက ကြၽန္ေတာ့္အေပၚသက္ေရာက္မႈျပင္းလြန္းသည္!။ကြၽန္ေတာ္ ႐ွက္လြန္းလို႔ ေသခ်င္ေနၿပီ!။

"Sean ငါ့ကိုလႊတ္ေပး..."
ကြၽန္ေတာ္ သူ႕ေက်ာကိုပြတ္သပ္ေပးၿပီး စိတ္တည္ၿငိမ္ေအာင္ ကူညီေပးမိသည္။

"ငါ့ကိုမထိနဲ႔! ငါ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ထိန္းႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး!"

"Sean..."

ကြၽန္ေတာ္ တည့္တည့္မတ္မတ္ထရပ္လိုက္ေတာ့မွ သူက ကြၽန္ေတာ့္ကို လႊတ္ေပးသည္။ထို႔ေနာက္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္လုံး တစ္ေယာက္မ်က္လံုးထဲ တစ္ေယာက္ စိုက္ၾကည့္မိသည္။Seanက ကြၽန္ေတာ့္ကို မ်က္ေတာင္မခတ္ဘဲ စိုက္ၾကည့္တဲ့အခါတိုင္း ကြၽန္ေတာ္႐ွက္မိသည္။

"ငါ့ကိုဘာလို႔ ဒီလို စိုက္ၾကည့္ေနတာလဲ!?"
ကြၽန္ေတာ္ေမးမိသည္။

Seanက ကြၽန္ေတာ့္အက်ႌကို ေပါ့ေပါ့ပါးပါးဆြဲလိုက္ျပီး
"ဒီအက်ႌ ငါမင္းကိုေပးမယ္...အထူးသျဖင့္ ငါတို႔အတူ႐ွိတဲ့အခါတိုင္း မင္းမၾကာခဏဝတ္ရမယ္"

သူ ဘာလို႔ ကြၽန္ေတာ့္ကို ဒီလိုအေနခက္ေစတဲ့ခံစားခ်က္မ်ိဳး ခံစားေစတာလဲ!?။မဟုတ္ေသးဘူး!!။တကယ့္ ျပသနာအစစ္က ကြၽန္ေတာ္...။ကြၽန္ေတာ္က ဘာလို႔ဒီေလာက္ရွက္ေနတာလဲ!။

Not Me{Myanmar Translation}Where stories live. Discover now