Epilogue

150 6 0
                                    

***
The sun was bright as birds are chirping. The fresh air was so calming. Tahimik ang kapaligiran. Napakaganda ng asul na kalangitan. Ito ang panibagong araw ng pagsisimula ng kanilang buhay.

"Daddy where do i put this?" tanong ng anak nya na hawak ang isang maliit na bungkos ng bulaklak.

"Here baby." turo nya sa rito.

Pagkatapos nyang ilapag ang bulaklak. Tumayos lang sya sa harap nito habang binabasa ang nakasulat. "Raixelle..."

Napatingin sya sa ama. "This is tita Raixelle's tomb!"

"You can say everything to your aunt. Tell her about what you did in school." sabi ni Raijell nang makalapit sya sakanila.

Binalik naman ng anak ang tingin sa lapida. "Hello tita Raixelle. You must be lonely here that's why we came to visit you. I won in math quiz bee tita! Dad bought me a phone! That was my prize of my hardwork. I didn't have the chance to see you. But can you atleast show in my dreams. I have alot to tell you tita...my school, friends, and oh! Mommy's gonna have another baby. I'm going to have a baby sister!"

Nakangiti lang syang nakatingin sa anak habang nakikipag-usap sa lapida ni Raixelle. Tuwang-tuwa ito na ikwento lahat ng nangyari sa school nila.

Raijell hold his hand. "Are you okay?"

He smiled. "I'm fine."

"Are you sure? Y'know you can tell me. I'm just here when you are ready."

"I dreamt about her." anito na nagpatigil sa asawa.

Last night when he was drunk and vent all his anger, hatred and regrets. He dreamed about her. Hindi nya inaasahang magpapakita ito sakanyang panaginip. His pain suddenly vanished away by just seeing her face again.

Nakita nya ang sarili na naglalakad sa gitna ng hardin na puno ng mga magagandang bulaklak. Maganda ang sikat ng araw. Payapa ang paligid. Hindi niya alam kung paano sya napunta rito.

"Mabuti naman nandito ka na."

Nabigla sya sa pamilyar na boses na kanyang narinig. Lumapit sya sa kinaroroonan ng boses at nakita ang likod ng isang babae habang siya'y nagdidilig ng mga bulaklak.

"Kanina pa kita hinintay dito." the woman turned around and smiled at him.

Napanganga si Tanawat nang makilala kung sino ang babaeng ito.

"R-raixelle?"

"Have a seat." tinuro nya ang bangkong sa harapan nito.

Tumalima naman si Tanawat at hindi maaalis ang tingin sakanya.

She looked over the flowers. "Ang ganda ng mga bulaklak no. Matagal man ang proseso sa paglago pero sulit naman ang kahihinatnan."

"Why did you leave me?"

Raixelle sat down beside him. "I didn't. I'm always here." turo nito sa puso nya. "Keep this in mind, the wind and I are just the same. You don't see it but you can feel it."

UNREQUITED HEARTTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon