UNREQUITED HEART

Chapter 13: Her Escort

Raixelle's Pov

Salubong ang kilay. Nakabusangot. Matalim ang titig. At kanina ko pa mine-murder sa isip ang lalaking nasa harap ko. Nakaupo kami sa sala habang ginagamot nya ang mga sugat at pasa ko. "Arayy! sinasadya mo talagang diinan eh!" sigaw ko. Gamit ang cotton namay betadine ay pinapahid nya ito sa parte ng sariwang sugat ko...ng madiin.

Matapos nya kasing ipagpaalam ako kay Tita Cec. kanina. Dinamay nya na rin ang sarili para alagaan at gamutin daw ako. Wala kasi si Mama't Papa para gawin yon sakin. How thoughtful diba? Malapit na sana akong matuwa sakanya. Ang kaso mukang pinapalala lang ng impaktong to ang mga sugat ko! "Dahan-dahan nga. Ginagamot mo ba talaga o papalalain mo pa?!"

"Where the hell did you get these?" seryoso nyang tanong. Ang ibang parte ng braso ko ay nilagyan na nya ng plaster pati na rin sa mukha.

"So what? Ano bang pakealam mo?"

Bigla syang napahinto sa ginagawa at blankong tumingin saakin. "Your Mom told me to be incharged watching over you. Habang wala sila, ako ang in-aasign nila para alagaan ka. So..tell me what happened to you?"

I rolled my eyes. "Tapos ano...isusumbong mo ako? Psh! Wag na nalang. Maliit lang na bagay to at hindi na dapat pinapalaki." mariin kong anya. Ayoko lang din na mag-alala pa ang mga magulang ko. Para hindi na mangyari ulit to. Iiwas nalang ako sa gulo. But before that... I need to talk to Priston!

"But your parents has the right to know the truth. What if it will happened again? Or much even worst than this? Hahayaan mo pa bang makita ng mga magulang mo na nakaratay ka at wala ng buhay? Don't think this is just a little thing to you. Stupidity can't save you Raixelle."

Saglit akong hindi nakapagsalita. Para akong napipi sa sinabi nya. He has a point. Pero kasi...ayoko pa ring sabihin. Baka lalo akong pag-initan ni Krystal. I'm not afraid of her. I'm afraid of the possibilities that my studies might be affected. "What now? I'm waiting." anya pa nito na diretso lang na nakatingin saakin.

Ibubuka ko na sana ang bibig ko ng biglang mag-ring ang phone ko. I suddenly excused myself. Then headed away from him. "Buti naman at naisipan mong tumawag!" sigaw ko sa kabilang linya.

"Whow...relax. Kakarating lang ng balita sakin. Someone saw you with Krystal and her friends. I'm sorry for what happened. Are you ok now?"

"Ok?! sa tingin mo ok ako pagkatapos akong pagtulungan ng ex-girlfriend mong yan! Ano bang sinabi mo sakanya at bigla nalang akong pinaparatangang inaagaw ka!"

"I know. I know. I'm really sorry. Nakipagbreak ako sakanya dahil sa sinabi mo. I can't court Luice if I have a girlfriend. Kaya pinag-isipan ko talaga yung sinabi mo. Bahala na sa parents nya. Basta mapormahan ko na ang kaibigan mo."

"So bakit ako ang iniisip ni Krystal na dahilan sa break-up ninyo! I know we have a deal. Magiging tulay mo ako kay Luice. Pero hindi ganitong aabot sa naging kalagayan ko!"

"Ako na ang humihingi ng sorry sa ginawa ni Krystal sayo. Don't worry, I'll talk to her."

"Ok. Bye!" walang alinlangan kong binaba ang phone saka malalim na bumuga ng hangin. Kainis! Ako na nga yung tumutulong...ako pa yung napapasama!

As I turned around. My eyes suddenly widens directly to his while glaring at me. "K-kanina ka pa dyan?" tanong ko.

"You're too generous helping whoever that guy is. So what'll you receive after the deal?"

"Huh? A-ano?"

Binigyan naman nya ako ng blankong mukha at nagsimulang maglakad patungo sa kinaroroonan ko. "What kind of deal you had with him?"