Stabbing."B-because I'm afraid that he might assume that I like h-him..." Mahinang sabi ko.
"Bakit hindi ba talaga?" Pagtatanong niya. Biglang bumilis ang tibok ng puso ko at natahimik din sa sinabi niya.
"H-hindi..." Nauutal na sabi ko.
"Kung gano'n, bakit ka nauutal?" Pagtatanong niya.
"It's nothing..." I said.
"Pakiramdaman nang mabuti ang sarili, Vai." Sabi niya.
"By the way... Can you go to my tita's house anytime?" Pagtatanong ko sa kanya.
"I-i don't think so, Pixie." Sabi niya.
I sighed. "It's ok, I know it's all about kuya... Kaya ayaw mo pang pumunta."
"Y-yeah..." Nauutal na sabi niya. "By the way, I gotta' go! Bye, take care..."
"Take care too..." Sabi ko. At ibinaba na ang tawag.
Nagtagal muna ako sa labas ng ilang minuto. Maya-maya, ay pumasok na rin ako. Napatigil ako, nang nakita kong kasama ni Ivy ang babae na sinasabi niya sa akin kanina, sa table na inuupuan namin.
Nakita kong napatingin sila sa akin at ngumiti. Tinuloy ko rin ang lakad ko. At nang naupo na ako, ay bumati siya sa akin. "Hi!" Si Autumn.
"Hello..." Sabi ko at ngumiti.
"Autumn..."
"Aisley..." I said.
"Gusto ka raw makilala ng boys, kaso ayaw ni kuya Zaiden..." Napatingin ako kay Ivy, tumango naman si Autumn. Tumingin ako sa lamesa nila, at napakunot ng noo. Tinaasan niya lang ako ng kilay.
"By the way, baka mamaya makilala mo rin sila." Sabi ni Autumn. "Because pupunta rin kami mamaya, so for sure hindi ka na pagbabawalan ni kuya Zai." She winked at me. Tumango lang ako sa sinabi niya.
"At first, akala ko girlfriend ka niya..." Sabi niya, habang nakangiti sa akin. "You look like couple... But, nalaman ko pinsan pala. Nanghinayang pa ako , kasi ngayon lang akong may gusto para sa kanya. I mean the other girls are mean. Maarte or what."
"I-i think he likes someone." Sabi ko.
"Punta lang ako kay Kyler, silipin ko lang..." Pagpapaalam ni Ivy. Tinanguan lang namin siya.
"Nope... I knew him, kahit kuya-kuyahan ko lang iyan. He doesn't like someone else..." Pagpapaliwanag, nang nawala na sa paningin namin si Ivy.
"We're not sure though." Sabi ko. "A-anong ganap mamaya? Bakit niya ako isasama?"
"May birthday na magaganap mamayang gabi, and kaibigan ng kapatid ang may birthday, so... I think kinausap niya, na magsama siya ng isa." Nagulat ako sa sinabi niya. I was shocked. Why did he do that? Hindi niya naman kailangang gawin iyon.
"P-pero pwede ba talagang m-magsama?" Pagtatanong ko.
"Of course... It's ok, lalo na kung ikaw you look kind, and he said that you are a soft hearted person." Sabi niya, at ngumiti sa akin. Napabaling ako ng tingin kay Zaiden, na nakatingin na pala sa akin. "You know, parang kang ako." Napabaling ulit ako sa kanya ng tingin.
"Why?"
"Because I was a lonely girl when I was in Highschool, hanggang Senior High. And kuya Zaiden said, that you want to be alone, always. And same, dati lang iyon. But, ngayon natututo na ako makipag socialize. It's hard, kasi nga nasanay ka na mag-isa ka lang. Pera sana matutunan mo rin iyon." Sabi niya at ngumiti sa akin.
BINABASA MO ANG
Sunsets Witnesses Everything
Novela JuvenilSunnivaisley Kassiani Guiterrez. A lonely girl. Not exactly lonely. May mga kaibigan naman siya na pinsan niya din. Gusto niya lang talaga na mag-isa lang siya. Her and herself are not lonely. Sa katunayan pa nga, ay masaya siya pag siya lang mag-is...