33

17 7 0
                                    


Room.

Paggising ko, ay siya agad ang bungad sa akin. He was looking at me. Tinignan ko naman kung saang kwarto ako. "Nandito ka kina Tita Camilla, because baka mahalata nila." Sabi niya at tumayo na siya.

"Good morning..." Pagbati niya, nang nakabangon na ako. He hugged me, kahit na nakaupo lang ako. He kissed my forehead. "Kumain ka na." Dagdag niya.

Tumango ako. Tumayo ako para kunin ko ang toothbrush sa bag. Nakaupo siya ngayon sa kama at tinitignan ako. "Why are you looking at me like that?" Pagtatanong ko. I fixed my hair in a bun style. Umiling lang siya.

Nang nakalabas na ako ng CR, ay agad niya akong nilapitan at hinawakan sa baywang. "We're in tita Camilla's house." I warned him.

He sighed. "Ok... I'm gonna leave, may gagawin lang ako sa condo." He said.

"Y-you didn't tell me that yesterday..." I said.

"Biglaan lang ang pag-uwi ko, kaya ngayon ko lang nasabi sa'yo." Aniya. "I'll comeback, don't worry." Dagdag niya, nang tahimik pa rin ako at hindi nagsasalita.

I just nodded. Tinapon ko naman ang tissue na pinamunas ko sa mukha ko. "Hey... Please say something." Rinig kong sabi niya, humarap ako sa kanya pagtapos kong ilagay ang sipilyo sa lalagyanan.

"What do you want me to say? Mukhang hindi naman kita mapipigilan." I said.

"You don't want me to go in Manila, ok if that's what you want." Aniya, at palabas na ng kwarto.

"Zaiden!" Agad na sigaw ko, nang papalabas na siya ng kwarto. He locked the door.

"Yes, baby?" He smirked.

I sighed. Masusubok talaga pasensya ko sa kanya. "Sige na, umalis ka na... Pumunta ka na ng Maynila, kung gusto mo." Sabi ko, at inayos ang pinaghigaan.

"Are you sure?" Pagtatanong niya. I nodded.

"Y-yeah... You can go to Manila." I said.

Lumapit siya sa akin. He hugged me and kissed my lips. "Ok, if that's what you want..." Aniya, at hinalikan ako sa noo.

"Oh, I have a question for you." Napabitaw siya sa akin at tinignan ako nang seryoso. He raised his eyebrow at me. "Where's Autumn pala? Hindi ko siya nakita kahapon..."

"Let's just go... Kumain ka na muna, mamaya ko sasagutin 'yan." Aniya at lumabas na, hindi ko na siya napigilan, dahil dire-diretso na ang papunta niya sa pinto para buksan.

Mabilis kong inayos ang higaan, saka lumabas na. "Happy Birthday!" Nagulat ako, nang may babaeng nagsalita. Napatingin ako sa sofa, kung saan doon nanggaling ang tawag. I saw Autumn, sitting. Nakita kong nakatayo rin si Zaiden sa tabi niya. He smirked.

Agad akong nilapitan ni Autumn at niyakap. "Sorry, if hindi ako nakadalo kahapon, a? Busy kasi ako, hindi ko rin kasi maisingit sa schedule." Aniya.

"It's ok... I understand." I said. Kinalas niya ang yakap niya sa akin, saka may inabot sa akin na box.

"Ayan! Bawing-bawi na ako riyan, a?" Dalawang box 'yon, ang isa ay may kalakihan at ang isa ay medyo maliit. "Cookies at iyong sa malaki naman na box, buksan mo nalang." She chuckled.

I looked at her and smiled. "Thank you..." I said and smiled.

"Oo nga pala, uuwi na rin ako kasi hindi pa tapos ang mga gagawin ko." Aniya.

"Namigay lang talaga siya ng mga cookies dito." Napatingin ako kay Zaiden, na may hawak din na box ng cookies. I slowly nodded.

"Ok... Ingat sa pag-uwi... And goodluck sa mga gagawin mo." I cheered her up.

Sunsets Witnesses EverythingTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon