Sunsets Witnesses Everything

43

Insult.

Nagpipigil ako ng ngiti nang sinabi niya iyon. Kulang talaga ang childhood, kapag wala kang nakahalikan na hindi naman sinasadya. "He kissed my lips!" Hindi makapaniwalang sabi niya.

Hindi ko na napigilan ang tawa. "You know what, that's normal—"

"No, that's not normal!" Napalakas ang sabi niya. Napatingin naman siya sa paligid namin. "Ooops... Sorry..."

"Do you know who's that boy?"

"He's my classmate..."

"Did he say sorry?"

"Yes, he did..."

"Do you like him?"

"Ye—" bigla namang namula ang pisngi niya at nanlaki ang mga mata niya. "No! I-I don't!"

I raised my brow at her while smirking. "Are you sure?"

She sighed. "Slight..."

"That's alright! You know what, Ate kissed someone... And I don't remember who he is..." Ani ko, habang nag-iisip.

"Y-you kissed someone?"

"That just accident... Hindi naman sinasadya..." Ani ko at ngumiti sa kanya.

"What are you two girls talking about?" Napatingin kami sa nagsalita. It was Atlas, may dala-dalang tray. Agad niya namang nilagay sa lamesa iyon at umupo na rin siya.

"Riley ki—"

"That's our secret, Ate!" Aniya.

Itinaas ko naman ang magkabilang kamay ko na parang sumusuko na. "Ok, ok! Hindi ko sasabihin..."

"Kuyas might know, if you tell them to kuya Atlas..." She whispered.

I chuckled. "Ok..." Ani ko at tumingin kay Atlas na nakakunot na ang noo. "Nothing... We were just talking about her friend..." Dagdag ko.

"U-huh... Sa pagkakarinig ko hindi iyan ang usapan niyo..." Aniya, at inilagay na sa tapat ko ang doughnut na binili niya.

"It's just a secret! No one will know..." Riley smirked. We laughed.

Nang natapos na kami, ay agad na rin kaming pumunta ng court. Nakita kong naroon pa rin sila at naglalaro pa rin. Ako na muna ang bumaba dahil ihahatid pa ni Atlas si Riley sa bahay, para magbihis.

"Can I sit?" Napatingin ako sa babaeng nagsalita. It's Amelia. Tumango nalang ako at tipid na ngumiti.

"Your cousins are so handsomes!" Sabi niya, habang pinapanood si Zaiden. Pawis na pawis na siya at tumutulo na ang pwasi niya. He looked at me and smirked. "Oh! He smirked... He smirked at me..." Aniya. Habang masayang pinapanood ang paglalaro ni Zaiden.

"So why did you sit here?" Napatingin siya sa akin. "I mean, sa mga pinsan ko ikaw tumatabi..."

"U-uh... Nothing... Gusto ko lang umupo rito..." Aniya. "So you and Zaiden are close, right?" Tumango naman ako.

"Yes..."

"He's so handsome! Like, I want him to be my boyfriend... And husband..." She smirked at me.

"Paano kung may nobya siya?"

"Edi hihintayin ko silang maghiwalay, saka ako magpapapansin sa kanya... Hanggang sa maging kami na." Aniya. Habang siya ay masayang iniisip iyon, ako naman ay nasasaktan habang iniisip 'yon.

"A-ahh..." Wala na akong ibang masabi, dahil naiisip ko ang mga sinabi niya sa akin. "S-sure ka bang maghihiwalay pa sila?"

"Hindi ko alam, bahala nalang..." Aniya at natawa pa. "Basta, gusto ko siya!"