Kanser olduğu için kendini sevmeyen bir kız. Ve onu her şeyden çok seven bir komutan.
Kanser bir kız ve komutan bir birlerini çok severler ama bundan ikisinde haberi
yok.Aşklarının önüne çıkan engeller. Onların aşklarını daha da güçlendirirken.
Ha...
Arkamdan yükselen sesle kendime gelip Irmağa döndüm o da şaşırmıştı o da bunu beklemiyordu karşımızdaki Alp'tı! Neden her yerde o var? Niye ayrılamıyorum?
Alp şaşkın şaşkın bakarken Irmağın abisi Murat devreye girdi "merhaba sen Eceydin öyle değil mi?" Hafifçe başımı olumlu anlamda salladım.
"Alp bu kız Ece, Ece buda Alp" Alp oturduğu koltuktan kalktı.
"Evet biz zaten tanışıyoruz" Murat bana döndü benden cevap bekliyordu.
"Evet maalesef" tepkisiz bir şekilde bana baktı sonra hafif gülümseyerek "Hadi gelin film izleyelim" izlemesek olmaz mı? Irmağa dönüp kaşlarımı olumsuz yönede havaya kaldırdım. Tabi bizim gıcık Irmak " neden olmasın? Siz film seçin biz geliyoruz mısır patlatalım" beni çekiştirerek mutfağa doğru götürdü sinirliydim benim istemediğim bir şeyi bana zorla yaptırıyordu .Sinirle Irmağa dönüp.
"Ne diye evet diyorsun! İstemediğimi belirttim" belli ki sesim biraz sesli çıktı çünkü içerden ses yükseldi "bir sorun mu var?" Irmak " "hayır abi sorun yok siz film seçin"
"Ne yapa bilirdim? Bırakayım da televizyon tüm gece onlarda mı kalsın?!" Bir de tüm gece aynı evere kalıcaktım ah!:
"Neyse gel mısır patlatalım" bu kız zaten en başından beri bizi yakınlaştırmaya çalışıyordu istemediğim halde! Tamam belki çocuk yakışıklıydı biraz heybetliydi ama gıcık tüm artıları götürüyor.
" İstersen biraz yardım et zahmet olmaz umarım"
"Kızım alt tarafı mısır patlatıcan yeni bir devlet fet etmeyeceksin" Buda her yaptığı işte birinin yardımını bekliyor.
İç çekerek Irmağın odasına gittim ve biraz telefonla oynadım nerdeyse bugün hiç alamamıştım.
İçerden Irmağın bana seslenmesiyle yataktan doğruldum: "Hadi gel film izleyeceğiz" derin nefes alıp içeri geçtim suratım asıktı gece böyle olsun istemezdim en azından Alpla. Seçilen film korkuydu ben hiç izleyemem ki zaten filmin yarısında gözüm kapalı geçiriyorum ama tabi ki istemediğimi belli etmeyecektim yoksa kesin korktuğum için ve bu tür şeylere inandığım için dalga geçerlerdi.
Ben Irmağın yanına,Irmak abisinin yanınada ve onun yanında da Alp vardı. En uçta olmak istemesem de belli etmedim ve film başladı. Sesleri bile ürpertici. Ah ne diye o kapıyı açıyorsun kesin ölücek aklımda bu düşünceler geçerken iyice odaklanmıştım korkuyordum birşey çıkacak diye tam o esnada bir çığlık duyuldu odada Alp bizi korkutmak için çığlık atmıştı kalbimi yerimden çıkacaktı. Derin nefesler alıp duruyordum.
" Ya ne yaptığını sanıyorsun!ödüm koptu zaten korkuyorum bir insana böyle şaka yapılır mı?!" Ona dönüp hafif bağırarak söyledim hepsi gülüyordu oda! Beni korkmama nasıl gülebilirler komik mi duruyordum? Ne diye Alp'le film izlemeye kalktıysam şimdi gece uyuyamayacağım. Filmden gelen sesle filme döndüler bende yerimden kalkıp lavaboya gittim daha fazla izleyemezdin ellimi ve yüzümü yıkayıp biraz durdum dalıp gittmiştim Irmağın sesiyle irkildim baya iyi dalmıştım " hadi gel artık Ece sanki filmin bitmesini bekliyor gibisin" of keşke evde olsaydım şuan uzanıyor yada uyuyordum "geliyorum" dedikten sonra lavabodan çıkıp içeri geçtim hala film bitmemişti hatta içeri girdiğimde kanlı sahnelerle karşılaştım hızla Irmağın yanına gidip yüzümü koluna yapıştırdım hiç göremeyecek şekilde. Hafiften güldüğünü duyabiliyordum bundan zevk alıyordu.
"Sonunda bitti çok korkunçtu" ses Murat'tan geliyordu onun da korkması hoşuma gitmişti nede olsa tek korkan ben değildim.
"Neyse saat iki olmuş uyuyalım" zaman ne çabuk geçmişti ama Irmak haklıydı uykumda gelmişti ben su içmeme gitmemle herkes yatağa girmiş ışıklar kapanmıştı sadece benim bulunduğum oda yani mutfak aydınlıktı.
Hızla su içip bardağı yerine bıraktım.şimdi nasıl olacak? Işığı kapattığım anda heryer karanlık olacaktı
Kendimce plan kurdum ışığı kapattığım anda koşmaya başlıyacaktım ve hazırdım galiba elimle hızlıca lambayı kapatıp koşmaya başladım sanki biri beni kovalarmış gibi koştum ve sanki uzun bir maratondan sonradan yatağa vardım zaten üzerimde pijama olduğunadan rahatça yatağa girdim gözümü sıkı sıkı kapattım ama gözlerim açılıyordu organlarım bile benim zıttımı yapıyor. Etrafıma bakınmaya başladım biri var mı diye çünkü gözetleniyor gibi hissediyordum. Tüm eşyalar çok ürkütücü gözüküyordu daha fazla dayanamadım bu evde en çok huzur bulduğum yer kendimi bulduğum yere gitmek istedim. Elime telefonumu alıp fenerimi açtım ve evden dışarı çıktım ve çatıya çıktım oranın manzarası havası çok güzel.
Manzaranın karşısına geçip uzun uzun baktım bir süre böyle kaldım arkamdan duyduğum sesle arkama döndüm gelen Alptı o buraya gelmişti. uyumuyor muydu?
"Üşümüyor musun?" Bana dönüp sorusunu sormuştu ben ise manzaraya bakmaya devam ediyordum "hayır" aslında biraz üşüyor olabilirim. Sırıttı "çok belli ediyorsun" ah görmezden gelsen. Yanında ikinci getirdiği hırkayı omuzlarıma bıraktı ne yani benim buraya geldiğimi görmüş müydü?
"Gerek yok istemiyorum"
"Ah hadi ama inat etme al hırkayı üşüyorsun belli" çok tatlı bakıyordu kıramazdım ben de alıp manzaraya döndüm o da dönmüştü ve dudaklarından çıkan o ses tüm dikkatımı dağıtmıştı " özür dilerim" ne? o benden özür mü diliyordu? Yoksa rüya mı? Ama anlamamazlıktan gelip "ne için" dedim Ben de ona döndüm o manzaraya bakmaya devam ediyordu "film izlerken seni korkuttum filmden korktuğunu anlamamıştım" dedi "evet genellikle korku filmi izleyemem karanlıktan ve kan görmekten korkuyorum" gerçekten üzgün görünüyordu gerçekten pişman gözüküyordu "Önemli değil üzülme" cümlemin sonunda bana dönüp gülümsedi sert yapısını altında yumuşacık bir kalp vardı. Ve saatler öyle geçti bazen o bana bakıyordu bazen de ben ona.Çok sakindik gecenin verdiği sessizlik bize huzur veriyordu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Geceden fotoğraflar...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
