Sabah uyandığımda çok güzel bir hava vardı. Yataktan doğruldum ama Alp yoktu dünkü gördüğüm kabus gözümün önünden gitmiyordu umarım sadece bir rüyadır. Dışarıdan gelen sesleri duymamla onun orada olacağını düşündüm şimdi ben ona seslensem onun için endişelendiğimi düşünür bu yüzden seslenmeyeceğim.
Yataktan doğrulup ayaklarımı sallandırdım ve dün gece yaşadıklarımı düşündüm neler olmuştu öyle? Ah! Ne?! Dün ona sarılmıştım ben tam bir gerizekalıyım madem kabus gördün ne diye sarılıyorsun?! Acaba benim hakkımda ne düşünmüştür? Sahiden dün ilk defa ona dokunmuştum. Düşüncelerimi bölen Alp olmuştu.
"Uyanmışsın"
"Yok hala uyuyorum"
"Bak senin sağın solun belli değil dün sarılıyordun bugün çekilmezsin" sarılmamı unutmamış nasıl unutturacak bilirim ki? Acaba başımda taş felan kırsam hafıza kaybı yaşasa yok şeytana uymayayım bence.
"Dün ki yaşadıklarımız korkumdandı"
"Yani sen benim için korktun ve ağladın doğrumu anladın"
"Konuyu kapatacak mısın?" Daha fazla uzatmak istemiyordum.
" Hadi gel kahvaltı yapalım" o mu kahvaltı hazırlamıştı doğru mu duydum?
"Kim hazırladı?"
"Bende bilmiyorum sabah uyandığımda hazırdı" gülmüştü ben biraz durdum espiriyi sonradan anladım anlamamla kaşlarım çattım o da gülümsedi.
"Çok komiksin" bu sefer ikimizde gülümsedik.
Dışarı çıktığımızda çok güzel bir kahvaltı hazırlanmıştı. Bunu gerçekten o mu hazırlamıştı? Doğruyu söyleyeyim ben böyle bir kahvaltı hazırlayamam. Kahvaltıyı yapmaya başladık ortamda sesizlik vardı. Sesizliği bozan kuş sesleri, denizin kokusu sabah böyle bir ortamda olmak insanı rahatlatıyor.
"Dün rüyanda ne gördün ? Çok kötüydün" rüyamı hatırlamamla taşım kaçmıştı bende anlamdım neden bu kadar aklıma takıldığını ama hale etkisindeydim.
"Boşver" demekle yetimdim.
"Gece bişeyler dedin ama tam anlamadım çok ağladın" konudan rahatsız olduğumu anlayıp başka konu açmak istiyordu. Ne konuşkan biriymiş.
Kahvaltıyı bitirdik kaldırdık ve Alp yol açılmış mı diye bakmaya gitti ben ise yalnızdım. Alpa giderken belli etmesemde gitmesini istemiyordum burada tek kalmak beni korkutuyor.
Aradan yarım saat geçti neredeydi?! Çoktan gelmesi lazımdı. Beni korkutan şeylerden biri ise rüyamdı ya gerçekleşirse!
Bir oraya bir buraya koşturuyordum bağırıyordum.
"Alp! Alp neredesin?!" Çok korkuyordum bacaklarım titriyordu.
Çalılıklardan bir ses gelmesiyle olduğum yerde kaldım çalılıklara doğru döndüm bayılabilirdim.
"Ece ne oldu?" Alptı içime rahatlama gelmişti.
"İyi misin? Kötü gözüküyorsun?" Sinirlerimi bozmuştu.
"Nerede kaldın?! Niye bu kadar geç geldin!" Bağırıyordum .
"Sakim ol sadece yolu karıştırdım" gözlerim dolu bacaklarım titrer bir vaziyetteydi yanıma gelip yardım ederek bir sandalyeye oturttu normalde bu kadar kötü olmazdım ama rüyamın üstüne geldiği için bu kadar kötü oldum.
"Müjdeli haber yol açılmış!" Bak buna sevindim yüzümde gülümseme oluşmuştu.
"Sonunda.." saat ikiydi
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sevgilim Asker
Fiksi UmumKanser olduğu için kendini sevmeyen bir kız. Ve onu her şeyden çok seven bir komutan. Kanser bir kız ve komutan bir birlerini çok severler ama bundan ikisinde haberi yok.Aşklarının önüne çıkan engeller. Onların aşklarını daha da güçlendirirken. Ha...
