1- bölüm

12.9K 242 4
                                    

Güneşin ışıkları yüzüme vuruyordu içeriden annemin sesi geliyordu. Bu evde uyanmamak için başka ne eksikti?  İçeriden annemin sesi yükseldi
" kızım hadi uyan bugün yoğun bir gün" hafta sonu ne diye yoğun olur ki.

" tamam anne" ağzımdan zorla çıkan sesle yataktan yavaşça kalktım.

Yüzümü yıkamaya lavaboya gittim
.Zorla açılan gözlerim tekrar uyumak için savaş veriyordu tabi ben gözümü açmaya çalışırken zaman geçiyordu.Hızla yüzümü yıkayıp üstümü giyinip evden çıktım. Bugün hava bir başka güzeldi.
Arkadaşlarla kahvaltıya gidecektik. Biraz kirli olan arabama bindim ve yola koyuldum.Buluşmaya gelmiştim ve güzel bir kahvaltı istedik.Her zaman ki gibi kızların konusu sevgilileriydi belki de benim sevgilim olmadığı için bana sıkıcı geliyordu ve bana dönüp.

" Ece senin sevgilin hala yok mu?"
Bilerek yapıyorlardı biliyorlar olmadığını üstüme geliyorlar. Şimdi de her zamanki cevabımı verecektim.

" Yok.Ayrıca istemiyorum"

"Hala mı istemiyorsun ?" Karşıma istediğim bir çıkana kadar istemeyecektim.

" evet" dedim sessizce ben istemedikçe onlar iyice konuyu açıyorlar neyseki hesabı ödeyip kahve sipariş edince konu unutulmuştu. O esnada telefonum çaldı arıyan babamdı cevap verdim.

" kızım bugün erken gel pikniğe gideceğiz" nerden çıkmıştı ki bu piknik işi ya? Genelde ayda bir ailecek pikniğe giderdik.

"Tamam baba" dedim ve telefonu kapattı.Belli ki son dakika karar verilmiş çünkü haberim yoktu.
Ben bugün dinleneceğim dedikçe gün iyice yoğunlaşıyor .

"Kızlar kahveyi içip kalkalım benim işim çıktı" hepsi suratı asılmış şekilde tamam dedilerNe yapabilirdim?Eğer babamlara hayır deseydim kesinlikle bizimle gezmek istemiyorsun derdi.

Kızlarla vedalaşıp evin yolunu tutum eve gittiğimde herkes telaş içinde koşuşturuyordu ben ise sadece çantamı aldım ve sonunda evden çıktık .
Babam telefonla neşeli bir şekilde konuşuyordu ben ise birbirine dolanmış kulaklığımı takıp şarkı eşliğinde yolu izledim. Vardığımızdan  on dakika sonra yakışıklı heybetli bir adam yanımıza geldi. Yanii sıradan bir diyelim.Babamla selamlaşıp bize uzaktan selam verdi ve direk mangal yapmaya başladılar.Bu kim ki?Niye burda?Sanki babam aklıma okurmuşçasına.

"Bu gördüğünüz yakışıklı en yakın arkadaşımın oğlu kendisi bir süreliğine buralara geldi komutan olduğu için pek gelemiyor" demek iri yapılı olmasının nedeni buymuş aman bana ne canım.Onlar mangalı hazırlarken ben oturup manzarayı izliyordum. O esnada yanımda olan poşetleri olmak için yanıma adını bilmediğim adam geldi
" genelde de ailene yardımın olmaz mı"

"Sen varsın ya yardım ediyorsun hem sana ne? " evet ben bunu dedim.Beni ilk tanışmada böyle tanımasını istemezdim

" tamam boş durma salatayı hazırla" bana emir verir gibi konuştu.
Cevap vermedim o da babamın yanına ilerledi.ne dediyse babam beni çağırıp salata yapmamı söyledi ah hepsi onun yüzünden di gıcık ya. Yanıma gelip malzemeleri vermeye başladı

" ne diye gidip babama salata yapmamı söylüyorsun? eğer istese söylerdi"

" iyi ya babanın düşünmesini kolaylaştırdım" bu çocuk haklı olsa da  olmasa da  cevaplarıyla susturuyordu.


Merhaba arkadaşlar ilk ve yeni bir hikaye yazmaya başladım umarım beğenirsiniz elbet yanlışım olucaktır bunları bana yorumlar da belirtirseniz sevinirim desteklerinizi bekliyorum kendinize iyi bakın♥️

Sevgilim Asker Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin