İLHAM PERİSİ | KITAP OLUYOR

3. Kitap 1. Bölüm - Seneler Sonra

 Fırtına Ve Çiçek efsanesinin son yolculuğuna başlıyoruz... 

Başlamadan önce tam buraya herkesten Fırtına ve Çiçek emojisi alabilir miyim?
🌪🌸

7 Sene Sonra

"Işıklar son üç," diye uyarı verdim kulaklığıma, Korece. "Üç, iki bir!"

Bunları benim yerime yapan kişiler vardı ama final konseri olduğu için her şeyi bizzat kontrol ediyordum. Final showları en büyükleri olurdu, o yüzden her şeyin doğru yapıldığından emin olmalıydım.

Komutumla birlikte ışıklar kapatıldı, şarkının asker marşlarını andıran güçlü ritmi hafifleyerek devam etti. Dev ekranlarda sırasıyla görünen kadınlar hikâyelerini anlatmaya başladılar.

İlk olarak Hindistan'dan Laxmi göründü. Anlattıkları Korece ve İngilizce altyazılar sayesinde herkes tarafından anlaşılıyordu.

"Hindistan'da her yıl bine yakın kadın asit saldırısına uğruyor," dedi Laxmi. "Kendimden on yedi yaş büyük bir erkeği reddettiğim için saldırıya uğradığımda henüz on beş yaşındaydım. Saldırı tam olarak yüzümü hedef aldı. Yüzümü göstermekten utanmıyorum çünkü asıl utanması gerekenler bunu yapanlar. Şimdi kadınları asit saldırılarına karşı koruyan bir avukatım."

Sonrasında Emel anlattı hayat hikâyesini. Henüz on dört yaşındayken Almanya'da yaşayan Türk bir aileye gelin olarak verilmiş, senelerce şiddetin her türlüsünü yaşamıştı. Kocasından kurtulmak için her türlü mücadeleyi vermiş, tam kurtulduğunu sanırken kocası tarafından bulunup bıçaklanmıştı. Pes etmemiş, mücadeleyi hiç bırakmamıştı. Dört çocuğuna bakarken aynı zamanda temizlikçilik yapmış ve geceleri kendine ayırabildiği birkaç saatte ders çalışarak açıktan liseyi bitirip üniversite kazanmıştı. Emel şimdi başarılı bir doktordu.

Bir sürü cesur kadın sırasıyla yaşadıkları kötü olayları ve en önemlisi nasıl pes etmediklerini anlattılar.

Şu an Kore'nin ve dünyanın en meşhur kız gruplarından biri olan Chaos, kadın gücü akımının etrafında şekillenmişti. Konser verdikleri her ülkede konser gelirlerinin bir kısmını şiddete uğramış kadınlara yardım eden derneklere bağışlıyorlardı.

Chaos benim içinde bulunduğum ilk büyük projeydi. Üye seçimlerinden itibaren, yani en başından beri her detayını içinde bulunduğum ekip elleriyle şekillendirmişti. Grup şekillenirken, dünyaya ses olma gibi bir gücümüz varken onu sadece eğlence için kullanmamaya karar vermiştik. Dünya son hızla yozlaşmaya doğru sürükleniyordu ve çok az kişi bununla mücadele etmeye çalışıyordu. Son beş senede, özellikle de sektörün tam olarak içinde olduğum son dört senede öyle şeyler görmüştüm ki farklı bir şey yapmak zorundaydık.

"Son üç," diye uyardım bir kez daha tüm çalışanları. "Üç, iki, bir!"

Ekranlarda dönen slaytlar bitti, ışıklar yakıldı, sahneye açılan kapılar açıldı ve hayatlarını anlatan kadınlar, yirmi beş bin kişinin çığlıkları eşliğinde sahneye çıktılar. Dünya turunun diğer konserlerinde de bu slaytlar gösterilmişti ama ilk kez sahneye çıkıyorlardı. Grubun gittiği ülkelerde tanıştıkları yeni kadınların da eklenmesiyle tam otuz iki kadının hikâyesini duyurmuştuk insanlara.

Şarkının devamını grup üyeleriyle birlikte sahnede söylediler. Bağırdılar, çığlık attılar, dans ettiler, zıpladılar ve tüm dünyaya haykırdılar... El ele tutuştular, ellerini şampiyon gibi havaya kaldırıp eğilerek seyircileri selamladılar ve konser sona erdi.