Чи тэднийг угаалгын өрөөнд түгжчихвэл
Тэил
Тэил дотроос нь хаалга тогшин: Хурдан нээ.
Тэил улам чанга тогшин: Чи байна уу?
Тэил: Юу вэ? Гараад явчихсан юм уу?
Тэил аргаа баран: Ядаж байхад утсаа өрөөндөө орхичхож. Усаар тоглож цаг нөхцөөдөг юм уу, яадаг юм.
Жонни
Жонни эхлээд гаргахыг гуйж байсан ч сүүлдээ шантран: Болилоо. Би энд амьдарлаа.
Жонни яагаад ч юм угаалгын өрөөнд байсан амьтдын тухай номыг аван, суултуур дээр суугаад уншиж эхэллээ.
Удалгүй Жонни орилон: Хөөе, чи матар амьдралынхаа турш нийт 2000-3000 шүдтэй байдаг гэдгийг мэдсэн үү???
Тэюун
Тэюун инээн: За алив, нээ л дээ.
Тэюун: Уучлаарай даа, би дахиж чамайг орхиж компьютер дээр удаан тоглохгүй.
Тэюун: Дахиж аваад тавьсан амттанг чинь зөвшөөрөлгүй идэхгүй ээ.
Чи гэрлийг нь унтраачихав.
Тэюун санаа алдан: Би энд унтлаа шүү.
Юта
Юта эхлээд тогшиж байсан ч гэнэт чив чимээгүй болчхов.
Чи хаалганых нь үүдэнд очин чимээ чагнатал юу ч дуугарсангүй.
Чи: Энэ зүгээр байгаа даа?
Чамайг яг онгойлгох гэж байтал хаалга дотроосоо түлхэгдэн, эвдрээд унаад ирэв.
Юта: Барахгүй шүү.
Чи: Чи чинь...???
Дуёон
Дуёон гарах гэж тэмцсэн ч үгүй. Далимдуулаад утсаараа кино үзээд сууж байв.
Чи чимээгүй байгаад байхаар буцаагаад хаалгыг нь онгойлгох гэтэл Дуёон зөрүүлээд дотроос нь түгжчихсэн байлаа.
Чи: Хөөе, би оръё л доо.
Дуёон: Үгүй.
Чи: Би бие засмаар байна.
Дуёон: Тэр чинь чиний асуудал.
Жэхён
Жэхён гайхан: Хаалга эвдэрчихсэн юм байх даа.
Нээх гэж хэд хэд оролдсоны эцэст чамайг түгжсэнийг ойлгосон Жэхён: Хааяа яг дормдоо байгаа юм шиг байх юм аа.
Чи: Дормд чинь чамайг түждэг хүн байдаг юм уу?
Жэхён: Хэчан, Жонни ах гээд хэд хэдэн хүн бий.
Чи ханцуйгаа хойш болгон: Би тэр хоёрыг очиж болгож тавина.
Чамайг гараад явах чимээгээр Жэхён: Чи хаалгаа онгойлгож өгөөд яв л даа.
Жонү
Жонү хаалга зөөлөн тогшин: Би гармаар байна. Энд чинь тухгүй байна.
Чи тэсэлгүй хаалга онгойлгон: Би чамайг түгжиж ердөөсөө чадахгүй юм байна.
Жонү: Гэхдээ үнэн шүү. Энэ өрөөнд ямар ч тав тух алга. Хэвтэх гэсэн болохгүй. Утсаа цэнэглэх гэсэн суух газар байхгүй.
Чи: Амьдрах гэж үзсэн юм аа даа?
Жонү чиний хацрыг шахан: Хүн нөхцөл байдалд дасдаг байх хэрэгтэй.
Марк
Марк: Чамтай нийлээд их юм үзэж байна даа.
Марк: Ямар ч байсан эргээд дурсахад сонирхолтой л байх.
Чи: Чи гарах гэж ямар нэгэн зүйл хийхгүй юм уу?
Марк: Чи угаасаа намайг гаргахгүй юм чинь би тэгж өөрийгөө зовоож яах юм?
Хэчан
Хэчан хаалга налж суугаад: Би уг нь ах нарыг байнга чаддаг хэрнээ гэртээ ирээд өөрөө чадуулаад байх юм аа.
Чи: Хэн нь илүү байна даа.
Хэчан: Би.
Чи: Яагаад?
Хэчан хальт инээх нь сонсогдож: Би дор хаяж 7 хүн зэрэг чаддаг. Харин чи ганцханыг.
