Karma (Namkook)

18.Bölüm

Jungkook 3 gündür Namjoonun evindeydi. Ne yazık ki esmer dünden beri eve gelmemiş bunun yerine Hoseoku Jungkooka göz kulak olması için göndermişti.

" Namjoonun eve gelmeyecek kadar önemli nasıl bir işi var Hoseok hyung ?"

Genç omega bunu meraktan falan sormuyordu. Sadece sevdiği adamı özlemişti. Esmer adam onun etrafında olmayınca Jungkook huzursuz hissediyordu. Hoseok ise ona verilen görevi elinden geldiğince en iyi şekilde yerine getirmek için mutfağa girip Jungkooka yemek hazırlıyordu.

" Bunu ne yazık ki benden bilmiyorum Kookie. Ama tek bir şeyden eminim. O da Namjoonun senin yanına en yakın zamanda gelebilmek için elinden geldiğince sıkı çalışıyor olması. "

Aslında Hoseok gerçekleri biliyordu ama nasıl genç ve hasta olan omegaya olanları anlatabilirdi ki? Namjoonun sözleri hala beyninde çalkalanıyordu zaten.

Geçmişe dönüş

" Genç bir çocuğu bu işin içine sokamazsınız!"

Hoseok Yoonginin Namjoon için hazırladığı dosyayı açıp gizlice inceledikten sonra gördükleri yüzünden sinirlenmişti. Bu yüzden oturma odasında sohbet eden iki alfaya sinirli bir şekilde çıkışmış.

" Hoseok güzelim yine neden bahsediyorsun sen?"

Hoseok dolu gözler ile elindeki dosyayı göstermişti. Namjoon dosyadan düştü düşecek gibi duran fotoğraftaki yüzü görünce hışımla omeganın elindeki dosyayı almıştı.  Esmer adam dosyadaki fotoğrafı pür dikkat ile inceler iken Yoongi sevdiği adama seslenmişti.

" Bunu nerden buldun Hoseok?"

" Günlerdir benimle ilgilenmek yerine çalışma odanda zaman geçirmen beni rahatsız etmeye başlamıştı. O yüzden bende neyin peşinde olduğunu öğrenmek istedim. İyi ki de istemişim! Neden genç bir çocuğun peşindesiniz Yoongi?! "

Hoseok Yoongiden cevap alamayınca esmer alfaya dönmüştü. Namjoon dosyadan gözlerini ayırmıyordu.

" Bana sen cevap ver Namjoon! Ne de olsa Yoongi senin yüzünden bu işlere bulaşıyor! Bu genç çocuktan ne istiyorsun?!"

Namjoon hala gözlerini gizlece çekilmiş olan fotoğraflardan ayırmadan ona bağıran adama cevap vermişti.

" Onun hayat sevincini istiyorum. "

Hoseok adamın bu sözünden hiç bir şey anlamamıştı.

" Bak Namjoon belki kendin hakkında çok konuşmayı sevmiyorsundur.
Ama bir bilmece gibi konuşmak yerine  bana neler planladığını söylemelisin. Çünkü bu işe benim sevdiğim adamı da karıştırıyorsun ve ben Yoonginin bir zaman sonra pişmanlık duyacağı şeyler yapmasını istemiyorum. "

" Hoseok bilmediğin şeyler var güzelim."

" O zaman bana olan biteni açıklayın! Böylelikle bende başka birisi hakkında düşündüğünü ve beni aldattığını sanmaktan vaz geçeyim! Gece yarıları bir partiden  sarhoş geliyor veya  sadece araban bozuk diye telefonunu birkaç gün  kapalı tutmanın nedeni bana açıkla Min Yoongi!"

" Hoseok lütfen benim ve Namjoonun işlerinden uzak dur. Bilmediğin şeyler seni daha az yaralar. Biliyorsun seni bu işlerin içine sokmak istemiyorum. "

" Biliyorum sen...sen böylesin. Ne zaman işin yolunda gitmese düzeltmek için Namjoona  ihtiyaç duyarsın! Ama  yatağı
paylaştığın adama bunun hakkında tek bir kelime bile etmezsin. Başta kendime binbir tane sebep ürettim ikinizi anlamak için. Ama bugün  tüm sebepleri tükettim. Genç bir çocuğu bu işin içine sokacak kadar kalpsiz olamazsınız!"

" Zaten değiliz Hoseok !"

Yoongi sevdiği adama sert çıkışmıştı.

" Öyle mi?! O zaman neden onu aylardır takip edip hakkındaki en küçük detayı bile bu dosyaya topladın Yoongi? Sen bunu bir tek birini elemek istediğiniz de yaparsın!"

" Yoongiden onu bulup hakkında bilgi toplamasını istedim evet ama onu bu dünyadan silmek için değil. Onu bu kirli işlere sokmak gibi bir niyetim de yok Hoseok. Ben sadece onun iyi olduğunu bilmek istiyorum. "

" Neden? Bir nedeni olmalı Namjoon. Sen asla nedensiz bir şey yapmazsın."

Namjoon çocuğun gülerek gizlice yandan çekilmiş olan fotoğrafını sol elinin baş parmağı ile okşamıştı.

" Çünkü hala hayatta olmamın  ve bu dünya ile savaşmamın nedeni bu çocuk."

Hoseok şaşkınca esmer alfayı izliyordu.

" Biraz zaman aldı, ilk farkına vardığım da inkar edilemezdi. Herkes gibi  benimde  yasımı bitirip hayata dönmek için bir sebebim oldu. O da gördüğün bu çocuk. Seokjin hyungu kaybedişimin hala acıttığını biliyorsun.  Yemin ederim, bir süre telefonuma baktım. Sadece onun ismini görmek için. Ama o çocuk ile karşılaştığımdan beri Seokjin hyungun ölmüş olduğunu kabullendim. Tabiki hala kalbimin en derinliklerinde onun ismi ve aşkı duruyor. Ama kendimi öldürmek  düşüncelerinin yerini yaşayıp intikam almak kapladı. Bunu başaran bu çocuk ve ben bu çocuğu ne pahasına olursa olsun korumak istiyorum. "

Hoseok Namjoonun gözündeki o hüznü göremese de sesindeki o acıyı kalbinde hissetmişti.

" Namjoon ben gerçekten ne söyleyeceğimi bilmiyorum."
 
" Bir şey söylemene gerek yok.
Evet, Seokjin hyung ile tüm sahip olduklarımızı özlediğimi söyleyebilirim. Ama onları ne yazık ki geri getiremem. O yüzden en azından şuan sahip olduklarıma sahip çıkıp korumalıyım. Onların bundan haberi olmasa bile."

" Namjoon bu senin canını daha çok acıtabilir."

" Evet biliyorum Hoseok ama ne kadar kötü acıttığı gerçekten umrumda değil. Tek önemli olan bu çocuğun yüzündeki gülümsemenin solmaması. Ve ben onu korumak için elimden geleni yapacağım."

Şimdiki zamana dönüş

Hoseok Jungkooku ilk gördüğünde onu tanımıyormuş gibi davranır iken çok zorlanmıştı. Ne de olsa bu çocuğu koruyucu meleği gibi yıllardır takip etmişti. Ama içindeki bir ses ona bazı şeyleri anlatması gerektiğini söylüyordu. Hoseokun kalbi ve beyni birbiri ile kavga eder iken Jungkookun sesi onu gerçek hayata dönmeye zorlanmıştı.

" Hoseok hyung bana Namjoonun geçmişi hakkında bir şeyler anlata bilir misin?"