PART 25✨🟫

497 81 0
                                        

"ပင်း----" ချားရဟတ်က အသံ ထွက်လာတယ်။ လူနှစ်ဦးသည် ရုတ်တရက်မြည်လာသော အသံကို မတုံ့ပြန်​ကြဘဲ တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် စိုက်ကြည့်နေကြရာ မမြင်နိုင်သော ဖိအားတစ်ခုက နေရာတစ်ခုလုံးကိုပျံ့နှံ့သွားသည်။

ထိုအချိန်တွင် ချားရဟတ်သည် အမြင့်ဆုံး​နေရာသို့ရောက်ရှိခဲ့သည်။

တုယွီရှုက သူ့ကို တိတ်တဆိတ် စိုက်ကြည့်​နေပြီး သူသည်လည်း သူမကို တိတ်တဆိတ် စိုက်ကြည့်နေတယ်။

တိတ်ဆိတ်၊ အေးစက်၊ တည်ငြိမ်စွာ

ဘယ်သူမှ စကားမပြောကြဘူး။

တိတ်ဆိတ်မှုက ပျံ့နှံ့နေသည်ါ

အချိန်အတော်ကြာပြီးနောက်၊ ယဲ့ကျင်းအန်းသည် တုယွီရှု၏ အေးစက်သောအကြည့်ကို စိုက်ကြည့်နေစဉ်တွင်၊ "ငါ့အတွက်ဂုဏ်ယူစရာပါပဲ" ဟု ကြားလိုက်ရသည်။

တုယွီရှုသည် တိတ်ဆိတ်မှုကို ပထမဆုံးချိုးဖျက်ခဲ့သူဖြစ်သည်။ သူမသည် တည်ငြိမ်အေးဆေးစွာပြောနေပြီး သူမမျက်နှာတွင် ပျော်ရွှင်မှုအရိပ်အယောင်တစ်စွန်းတစ်စတောင်မရှိပဲ အေးစက်နေသည်။

တုယွီရှု၏ဦးနှောက်သည် လည်ပတ်ပုံကို မေ့သွားပုံရသည်။

ဒါပေမယ့် သူမ ခံစားချက်တွေကို ချုပ်နှောင်လိုက်ပြီး ဂုဏ်ယူကြောင်း ပြန်ပြောခဲ့တယ်။

တကယ်တော့ ဒါက သူမအတွက် တကယ်ကို ဂုဏ်ယူစရာပါပဲ၊ သူမ ဘယ်လောက်ပျော်နေလဲဆိုတာ ကြည့်ကြည့်ဦး။

ကြည့်စမ်း၊ ယဲ့ကျင်းအန်း၊ မင်းဘာကို မျှော်လင့်နေတာလဲ။

သူမ မင်းကို ဘယ်တုန်းကမှ မကြိုက်ခဲ့ဘူး၊ ပျော်​နေတဲ့ အမူအရာ မပေါ်ဘူး။

သူမ မင်းကို မကြိုက်ဘူး၊ မင်းဘာပျော်နေတာလဲ။

ယဲ့ကျင်းအန်း ဖြည်းညှင်းစွာ ရယ်မောလိုက်ပြီး ချားရဟတ်ပေါ်ရှိ လေထုကိုပျက်ပြယ်စေလိုက်သည်။ သူက ရယ်မောလိုက်ပြီး "မင်း စိတ်အေးသွားပြီလား"

"ဝေ့မင်ပြောခဲ့တာက မှန်သလိုပဲ၊ တစ်ယောက်ယောက်ကို စိတ်အေးသွားအောင် ရုတ်တရက်ဖွင့်ပြောလိုက်တာအကောင်းဆုံးပဲ"

မင်းလည်းငါ့ကိုကြိုက်နေတယ်ဆို《ဘာသာပြန်》Donde viven las historias. Descúbrelo ahora