Gecenin Kızı

Bölüm 45

HİRA= Ateş'in bana seslenmesiyle gözlerimi zor zahmet araladım. Uyanmam için bana seslenmesine rağmen kollarını belime sarmış ve bedenlerimizi bir bütün haline getirmiş olduğu pozisyonu da hala bozmamıştı. Başımı arkaya doğru çevirerek biraz yukarıya kaldırdım. Ateş bundan yararlanarak şakağıma sesli bir öpücük kondurarak " sabah oldu lunam, gitme vakti" dedi. Dili bunları söylemesine rağmen hala kalkmaya dair bir harekette bulunmuyordu. Kolları arasında hareket ederek bedenimi saran kollarının gevşemesini sağladığım gibi ondan uzaklaşarak yataktan kalktım.

Kuruyan boğazımı yumuşatmak için yutkunduktan sonra  ve yine de cızırtılı çıkan sesimle " e hadi " dedim. Çünkü hala yattığı yerden beni seyrediyordu. Benim kapıya dönerek yürüdüğümü görünce oda hemen kalkarak bana katıldı. Diğerleriyle buluşmak için Alex'in bizim için yemek hazırlattığı toplantı salonuna gittik beraber. Herkes yine bizden önce gelmişti ve Ateş beni yine biraz daha uyumam için kaldırmamıştı.

Yanımda yürüyen eşime döndü bakışlarım hemen ve okyunuslarını buldu ormanlarım. Onu hak edecek ne yaptıysam iyiki yapmıştım. Bu kadar düşünceli bir eşe sahip olduğum için çok şanslıydım. Ona duyduğum tüm aşkla okyanuslarına daldığım sırada, Ezra'nın sesiyle boğulmaktan kurtuldum. Gerçi onda tekrar tekrar boğulmaya rağzıydım ya neyse. Ezra " gözümüzün önünde birbirinizi kesmeye bir son verin" derken bende onların yanına yürüyerek yanlarına oturdum. 

Ateş beni takip etti ama oturmadı , ellerini omuzlarıma yerleştirerek arkamda durdu. Yaşlı büyücüye hitaben " oyalanmadan yola koyulalım bir an önce ve sisli ormana da bir ulak gönderelim" dedi. Yaşlı büyücü başını sallayarak onu onayladığında. Yerimizden kalkmadan Uhra söze girdi ve " Tara sizinle kalacak zaten ama artık benim nemf köyüne dönmem gerek, Aydınlık Orman da bende sizden ayrılacağım" dedi. 

Uhra'ya da alışmıştım beraber olduğumuz zamanlarda ve onun bizden ayrılacak olmasına üzüldüm doğrusu. Fakat haklıydı o nemf kraliçesiydi ilgilenmesi gereken sorumlulukları vardı ve devamlı bizimle kalamazdı.  Uhra'nın sözlerinden sonra hepimiz kalktık ve taş kalenin dışına çıktık. Alex'in baş komutanı Dai ile konuşmasının ardından oradan ayrıldık. Dağdan inmemiz çok zaman almıştı ve ben artık soğumaya başlayan hava nedeniyle üşümüştüm.  Çünkü dağlar ormanlara ve düzlüklere göre çok daha  soğuktu. 

Uzun ve zorlu bir inişin ardından aydınlık ormana vardığımızda elf kraliçesi Uhra hepimizle vedalaştıktan sonra nemfleriyle  beraber bizden ayrıldı. Yaşlı büyücü Uhra'nın gidişinin ardından aydınlık ormanın girişinde kamp kurmamızın daha iyi olacağını söyledi ve bunu Alex ve Ateş'inde onaylamasıyla  gelirken burada bıraktığımız atlarımızı alarak ormanın girişine sürdük. Kamp kuracağımız yere geldiğimiz gibi de yerleştik hemen.

Kurtların ve kitsunelerin yemek için yakaladıkları tavşanları afiyetle yedikten sonra hepimiz kamp ateşinin başında oturduk. Gece muhabbet sohpet ilerlerken arkadaşlarımı gözlemlemeyi de  ihmal etmedim. Şevval ve Ezra daha çok bizimle muhabbet ediyorlardı ama diğerleri ayrı hallerdeydi doğrusu. Alex'in Tara'ya olan bakışları gözümden kaçmazken, Kutan ve Amil'in de yan yana oturarak samimi bir muhabbette olduğunun farkındaydım.

Ezra yine yapacağını yapıp diline hakim olamamış   bombayı patlatmıştı. " Alex Tara'lara bir daldın çıkamıyorsun". Yaşlı büyücü Ezra'nın bu sözlerini boğazını temizleyerek onaylamadığını belli ederken ben kıkırdamaktan kendimi alamadım. Eh Alex'te hak etmişti hani, öyle bir bakıyordu ki sanki kızı yiyecek gibi. Tara'yı beğendiği gün gibi ortadaydı da Tara'nın ne düşündüğü hiç anlaşılmıyordu.

Alex Ezra'ya dönerek " açıkça ortada  olanı dile getirmek çok gereksiz " dedi. Bu sözleriyle vampirlerin kralı bir taraftan Tara'ya olan ilgisini onaylarken, diğer taraftan da Ezra'ya edeplice laf sokmuştu. Ne kadar kendimi tutsam da dudaklarımdan kıkırtımın kaçmasına engel olamadım. Ezra kaşlarını çatarak Alex'e kötü kötü bakarken, arada o bakışları beni de buluyordu. Çok kızmıştı ve ağzı cevap vermek için açılsa da tek kelime çıkmamıştı dudaklarından.