Bölüm 18

387 34 1
                                    

ATEŞ= Geceyi çok kötü geçirmiştik, hem Kızıltan'la olanlar hem de Hira'nın hastalanması üst üste gelmişti. O gece hiç uyumamış odanı kapısında oturarak sabahlamıştım, üstünden beş gün geçmişti ama bir daha hastalanmamıştı. Hira o sabah erkenden kalkmış kızları da alarak köy meydanındaki ağaçların altına kurulup Kara Öfkelerin gidişini izlemişti. Lunam da az değildi, kendine yapılanı asla karşılıksız bırakmıyordu. Ezra'nın da onu desteklediği ve kışkırttığı o gün attığı kahkahalardan belli oluyordu, diyecek bir şey yoktu lunam yerden göğe kadar haklıydı. Bu yüzden bende verdiği karara saygı göstermiş ve arkasında durmuştum.

Lunamın bu kararı bekar kurtlar arasında pek hoş karşılanmasa da kuralları bildikleri için ses çıkaramamışlardı. Bu gün dış bölgeyi kontrole gidecektik, yeni bir saldırı olma ihtimaline karşı tedbirli olmakta fayda vardı. Aslında benim gitmeme gerek bile yoktu Pusat zaten hallederdi ama artık kurdumu ve kendimi kontrol etmem daha zor hale geldiği için lunamdan uzaklaşmak bana iyi gelecekti. Artık o uyuduktan sonra odadan çıkıp geceyi dışarıda geçiyordum, aynı bugünde olduğu gibi  sabah sessizce odaya girip üzerimi değiştirip onu uyandırmadan çıkıyordum.

Üzerimi giyinip çıkacakken " nereye" sesiyle durdum, kokusunu almamak için tuttuğum nefesimi mecburen bırakarak cevap vermek zorunda kaldım. Ona sorduğu sorunun cevabını kısaca vererek odadan çıktım. Lanet olsun yine kokusunu almıştım ve bütün vücudumu ateş basmış kurdum çıldırmıştı. Hızla kendimi kulübeden dışarı attım, dişlerimi ve yumruklarımı sıkıp kana bulamam artık alışıla gelmiş bir haline gelmişti. Ona ne yakınlaşabiliyor nede çok uzak kalabiliyordum çıldırmak üzereydim. Artık doğruyu yanlışı ayırt eden aklım bulanmış, çelik olan iradem yerle ihsan olmaya başlamıştı. Uzaklaşmak en doğru karardı sanırım. Arkama bile bakmadan kurtlarımın yanına gittim.

HİRA=Çok tedirgindim Ateş gideli üç gün olmuştu. Tabi ki yalnız değildim Ceysina ve Ezra beni bir an olsun bırakmıyorlardı. Hatta Ateş'in ardından bende kalmaya başlamışlardı .Ama yine de onu arıyordum sanırım gece beni uyutmasına etrafımda olmasına alışmıştım sanırım. En çokta bu aramızdaki mühürden mi bilmem ama beni sarıp sarmaladığında tamamlanmış hissetmeye, güvende hissetmeye alışmıştım. Şimdide eksik yarım hissediyordum doğrusu .Kızların benimle kalması iyiydi bu yatak muhabbeti ve eğlence demekti ama dün gece ağzımdan Ateş'le aramızda hiçbir şey geçmediğini kaçırıvermiştim. 

Tabi bunu öğrenen Ezra durur mu? Bana neler anlatmış ve bunun karşılığında fenalık geçirecek duruma getirmişti. Ateş böyle bir şey yapmazdı, Kızıltan'ı bile geri çevirmişti hem de eş dönemi olmasına rağmen. Ben ona güvenmeye de başladığımın şuan yeni farkına varıyordum, usul usul duvarlarımı yıkıyor kaleden farksız kalbimin kapısını zorluyordu. Bende farkında bile olmadan ona engel bile olmuyordum, ne zamandır bir erkeğe bu gözle bakmamıştım. Mete den sonra yılan güvenimle korkmuş kendimi yalnızlığa mahküm kılmıştım. Bu gün de üçü bir arada olarak köydeki işleri halletmiş, gördüğümüz herkesle üç beş muhabbet etmiştim. Sonrasında Alaz'ın yanına uğrayıp her şeyin yolunda olduğundan emin olup hatta daha da abartmış ve köyün sınırındaki nöbetçilerin arttırılmasını istemiştim.

Alaz başıyla onaylamıştı ama yapacak mıydı dediğimi emin olamamıştım, Ceysina yüzümden anlamış olacak ki " lunanın verdiği emir yerine getirilir" diyerek koluma girmişti. Bu kızlar beni baya baya çözmüştü, konuşmadan bile birbirimizi anlar olmuştuk artık. Mesela şuan ne kadar belli etmemeye çalışsa da Ezra'nın nöbet tutan Efken'e  hiçte masum duygular beslemediğini anlayabiliyordum. Onu dirseğimle dürtüp yüzüne baktım, gülücükler saçarak oda aynısını bana yaptı. Çok tatlıydı bu halleri.

Yemek yemek için yemekhaneye döneceğimiz sırada dışarıdan koşturarak gelen kurtka olduğumuz yerde kaldık. Alaz'a  Elflerin yaklaştığını söylüyordu. Ezra duyduğu gibi bana açıklamaya başladı " onlar müttefiklerimiz Kartal abim için baş sağlığına gelmişlerdir, onları senin kulübende ağırlayacağız. Korkma ben hep yanında olacağım" deyip bir adım atmıştı ki yine geri döndü " bu arada söylemezsem başkasından duyup bana  kızarsın, elf prensesini Kartal abim Ateş için istemişti haberin olsun" diyerek ilerledi.

Gecenin KızıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin