Gecenin Kızı

Bölüm 49

NEFİLİM= Lanetli ormanda Ammar ile görüştükten sonra Selis'in  hemen kaleye dönmek istememesiyle ormanın çıkışına doğru yürümeye başladık. Sanırım Selis savaş arifesinde bile benimle vakit geçirmek için fırsat yaratmaya çalışıyordu. Bu isteğine bu kadar karmaşa içinde hayır diyebilirdim ama yine de benim çocuğumu taşıyan kadına bunu demek istemedim. Koluma girerek konuşmaya başladı. " Keşke kapıları açmaktan vaz geçsen de bebeğimizle beraber yaşayıp gitsek".

Ona " bunu neden yapmak zorunda olduğumu biliyorsun" dedim. Bunun benim için ne kadar önemli olduğunu bilmesine rağmen yine kendini düşünüyordu. Verdiğim cevapla yüzü düştü ve ağzından onaylamaz bir homurtu çıkartırken, yüzündeki ifade ise kabullenişti. Beni iyi tanıyordu ve imkansız olana kadar vazgeçmeyeceğimi biliyordu. Onaylamasa da kabullenmek zorundaydı. Kendince şansını denemişti yine de. Yaşlı bir ağacın altına oturarak beni de yanına çekti. Başını omzuma yaslayarak etrafı izlemeye koyulurken " sence bebeğimiz kız mı, erkek mi" dedi. Ona tam cinsiyetinin önemli olmadığını söyleyeceğim sırada kara dumanlar ortalığı sararak bizden çok ta uzak olmayan bir mesafede demir kıynağım  belirdi.

Bana bağlı oldukları için benim nerede olduğumu hissedebiliyorlardı. Tam karşımıza hızlıca gelerek" mesajınızı ilettim nefilim, şuan Batık ormanın kıyısındalar" dedi. Duyduklarımla düşüncelere boğulmam da bir oldu. Daha arayıştaydılar ve vazgeçmeye niyetleri yoktu. Ne yapacaklarını tahmin etmek zor değildi. Son kapı taşını da bulup kapıları kitleyecekler ve o zaman ya takas yapacaklar yada bize saldıracaklardı. O an onları kendim izlemeye karar vererek ayaklandım. Selis ne olduğunu anlamadığı için sordu " nereye".

Ona aklımdakileri anlatmaz isem beni rahat bırakmazdı. O yüzden anlattım ve ekledim. "Eğer bir yolunu bulup ta Hira'yı onların yanından almaz isek kapıları kapatacaklar ve buda benim son şansımın yok olması demek". Selis bir süre sessiz kaldı. Tam bana çemkireceğini düşündüğüm sırada " o kadar kalabalık bir guruptan onu almak çok zor aşkım, onları ayırmalıyız ki kızı alabilelim " dedi. Söyledikleri beni şaşırtmıştı doğrusu. Ben kıskanacak ve çemkirecek diye düşünürken, o birde bunun başarabilmenin yolunu söylüyordu bana.

Selis akıllı kadındı ve  benimle zıtlaştığında beni kendinden, bebekten uzaklaştıracağını düşünüyor ve o yüzdende bana yardımcı oluyordu. Ona kaleye dönmesini söyleyerek  demir kıynağım ile birlikte Batık ormana bir geçit açarak yanından ayrıldım.  Onları pür dikkat  izledim. Ne kadar mühürlendiğini kabullensem de onu o köpekten kıskanmaktan da kendimi alamadım. Kabullenmem hiç kolay olamadı. Bu yüzden deli gibi araştırdım. İkisi de kurt olmadığı için mührün üzerlerindeki etkisi kocaman bir  bilinmezlikti. Fakat  tarih boyunca onlar gibi bir eşleşme olmadığı için sonuçlarını öğrenemedim..

 Uzun bir yol kat ettikten sonra nihayet Alaca ormanda mola verdiler. Geceyi burada geçirerek sabahın ilk ışıklarıyla yine yola koyuldular. Ruhlar gölüne gelene kadar durmadılar ve ulaştıklarında ise aradıklarını bulamadılar. Benimde aklımı kurcalıyordu, nerede olabilirdi acaba son taş. Her şey o kadar karışmıştı ki bu şekle gelebileceğini ben bile öngörememiştim. Küçüğüm koruyucu çıkmıştı ve sahip olduğum tek kapı taşını ona vermiştim. Yanımda olsa bu kesinlikle sorun olmazdı ama o bana düşman olanlarla beraberdi. Diğer kapılarda zaten kapalıydı ve son kapı kapanmamalıydı. O yüzden o taşı bulmadan küçüğümü onların yanından almalıydım.

Grupları Eğri ormanda ayrıldı ve sadece birkaç kişi kaldılar. Bu benim kızıl ormana gönderdiğim yaratıklarımın yüzündendi kesin. Şimdi küçüğümü onların yanından alabilirdim ama büyücüleri vardı ve  koruyucu büyü yapmıştı . Yani benim geldiğimi anlayabilirlerdi. Birde onlarla çıkacak bir harbede de küçüğümün zarar görmesini istemiyordum. Eğri ormanı da aradılar ve yine aradıklarını bulamadılar. Sonra avlandılar ve yorgunluğa yenik düşen küçüğüm bir süre sonra uyudu. Sabah sadece küçüğüm ve köpekçik orada kaldılar ve diğerleri ormanın içine dağılarak onlardan uzaklaştı. Bir şeyler oluyordu ama bu mesafeden ne olduğunu anlamam çok zordu.