25 | Geçmişin İzleri

52 13 68
                                    


Oha 25. Bölüme gelmişiz...
Ne bayılması aw uyuyakalmışım-

Baya baya 25. Bölümdeyiz ALLAM BAYILİCİM....

Önceki bölümlere baktım da... Beni bir ağlama tutdi beni bir ağlama tutdi ösşsçsşsşzşsşÖaşeşzğçe

Medyaya yine Ahlas'ımı koydum ehe ehe

Bu arada bundan sonra daha az Lilya, Barış ve Efkan isimlerini kullanmayı düşünüyorum. Kimsenin kafasının karışmaması açısından hepimiz için en iyisi bu.

Ve elimde kalan son bölüm bu... bundan sonra gelecek olanlar hemen gelecek belli bir günde atmayacağım.
💖💞

Neyse geçelim bölüme artık çok sıktım sizi :')

BÖLÜM 25 | GEÇMİŞİN İZLERİ

"Bu aşk onu öldürse bile bundan asla pişman değildir."

...

Dün gece Barın Beyler gittikten sonra Onur ve İzel de gitmişti. Babasına yaptığım uyarıya bozulsa da daha sonra eğer böyle bir şey varsa kendisinin de sessiz kalmayacağını söyledi. Aysa ile uyumayı özlediğim için dün ikimiz birlikte uyumuştuk. Sabahın ilk ışıklarıyla birlikte ben uyanmıştım ama Aysa hâlâ uyuyordu.

Yataktan kalkıp banyoya yöneldim. Yüzümü yıkayıp çıktım. Aresle konuşmam için en doğru zaman buydu sanırım. Herkes uyuyordu ve o da bende rahat rahat konuşabilirdik. Aysa'nın uyanmamasına dikkat ederek odadan çıktım. Sessiz adımlarla aşağı indim. Aslına bakarsanız söylediklerinin ne kadar doğru olduğunu bilemem. Bana elle tutulur cinste bir kanıt vermesi gerekiyor bu yüzden. Aksi halde hep bir çıkmazda olurdum.

Hızlı hızlı merdivenleri inerken kapının önüne gelmiştim çoktan. Kapıyı açıp içeri girdim. Ares uyanıktı ve öylece yere bakıyordu. Aynı zamanda ağzı da kapalıydı. Gözlerini yerden çekip bana baktı. Dikkatini çekmiş olmalıyım ki kendini toparladı hemen.

Yanına ilerledim yavaşça

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Yanına ilerledim yavaşça. Ellerinin bağlı olduğu ipi çözerken ne yaptığımı anlayamamıştı. Tamamen ellerini çözdüğümde dengesini kaybetti. Üzerime düşerken dengesini sağlaması için onu tuttum. Elleri gibi ayakları da bağlıydı, bu yüzden dengesini sağlayamıyordu. Onu yere oturtup ağzını açtım.

"Çöz ayaklarını." derken yerden kalkıp kapıya yöneldim ve kapattım.

Ares ayaklarını çözerken bitkin bir halde sordu. "Bunu niye yaptın şimdi?" dedi, ayaklarını da çözdüğünde ellerinden destek alıp kendini geriye attı biraz. Duvara yaslanırken bende karşısına oturdum hemen.

TABLOLARHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin