40 | Yaşanmayan Çocukluk

32 6 128
                                    


40. Bölüm...

İzninizle ben bir ağlayıp geliyorum. Bu kitaba başlarken bu kadar ileleyeceğimi düşünmemiştim. Tablolar benim için çok çok ayrı bir yerde.
Her bir karakterimi çok fazla seviyorum. Onların hepsi küsselerde, kızsalarda, ayrılsalarda hep birlikte kalacaklar.

Duygusal bir topum şu an arkadaşlar.

Sizi bölüme alayım artık... Bu arada Ares'i soranlar oluyor oxmdpxldpd
Ares kardeşi Kahra'ya nasıl bir darbe vuracağı hakkında planlar yapıyor. 8 Mayısta ondan bahsetmedim, ismini de geçirmeyince soran oldu haliyle. O birtakım işler peşinde. ;)

Ehem son olarak... Bölümde okuyacağınız şey de zaman çatışması var farkındayım, bu yüzden bunu göz ardı ederek okuyun. Sonraki bölüm Asil Ahlas'ın ve Bera'nın doğum günü olacak... Bu yüzden aklınız karışabilir.

Keyifli okumalar <3<3

BÖLÜM 40 | YAŞANMAYAN ÇOCUKLUK

"25 Yıl sonra bir aradayız. Bırak bugün yaşayamadığımız
çocukluğumuzu yaşayalım güzel kızım."

...

16.05.2022
Pazartesi

Bugün 16 Mayıs.
İkizimle birlikte geçireceğim ilk çocukluk günüm. Aslına bakarsanız fazlaca heyecanlıyım. Uzun zaman olmuştu eğlenmeyeli, ailemle bir şey yapmayalı. Tamam günlerdir eğleniyorum ama Asille vakit geçirecek olmak beni heyecanlandırıyordu.

Sabahtan beri evin içinde lunapark diye geziyorum. İçim içime sığmadığı için de bugünü yazmak istedim. Anlatayım istedim.

Tekrar ailemle bir şeyler yapmak... Çok özeldi.

Dağralar da gelecekti bizimle. Çok kalabalık olmayacaktık aslında ben, Asil, Aysa, Yalım ve Dağra. Yaşlarımız epeyce büyük olsa da lunapark eğlencem için sorun değildi. En son babamla gitmiştim. Pek hatırlamıyorum o günü üzerinden on yılı aşkın bir süre geçmişti ama bugünü ölene kadar hatırlayacağım.

Gün sonunda gelip bu sayfaya devam edeceğim.


Günlüğümü kapatıp çekmecemin içine koydum. Yerimden kalkıp hazırlanmak için dolabın önüne geçtim. Daha çok rahat bir şeyler giyesim vardı benim. Orada eğleneceğimizi hesaba katarsak bence rahat bir şeyler idealdi. Günlerdir hasta gibiydim biraz. O mangal gününün üzerinden çok geçmişti. Kusuyordum sürekli, hastaneye gitmek istedi Asil ama birkaç ilaç alıp iyiyim diyerek gitmemiştim.

Giymek istediklerimi alıp banyoya yöneldim. Asil hazırlanmış olmalıydı sanırım. Gideceğim şimdi bir ton başımda 'niye geç kaldın, hiç gelmeseydin' demeye başlayacak.

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
TABLOLARHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin