TABLOLAR

31 | Boş Mezar

Heellooo sonunda beklenen bölüme geldik... Dağrayı 21 de bıraktık 31 de geri döndürüyoruz dkmddlmeldmd

Geçen bölüm kısaydı ama güzeldi. Asil-Bera ikilisine bayıldığımı söylemiş miydim?

Bölüm için bulduğum harika sözü sizinle de paylaşmak isterim, Madem yalandı herşey, bıraksaydın öyle kalsaydı. Bana son yalanın bende sevdim olsaydı. ~Özdemir Asaf

Çok beklemeden yeni bölüme geçelim...
Medya da bu sefer Asil'im var <3

BÖLÜM 31 | BOŞ MEZAR

"Keşke içi boşta olsa, o mezar da kalsaydın."

...

İntikam... Çok güçlü bir duygu. Hissettiğim bu duygu öylesine yoğun ki, annemi ve babamı benden koparan adamı kendi ellerimle öldürmek isteyecek kadar yoğundu. Birini öldürmek, canını almak basit bir şey değildi. Hele ki insanların son gördüğü yüz olmak, bunun hissettirdiği duygu çok berbattı. En azından ben ve diğerleri bu şekilde hissediyoruz.

Diğer insanlara göre en kötü kişi olabilirim. İnsanların canını alıyorum, onlara tuzak kuruyorum, arkalarından aklınıza gelebilecek her türlü işi yapıyorum. Bu durumu çoğu zaman görmezden gelemezsiniz ama benim tek kaçış yolum bu olduğu için bunu yaparken zorlanmıyordum.

İçimdeki yorgunluğumu bilseniz ayakta nasıl durduğuma hayret edersiniz. Bıraksalar günlerce uyuyabilecek haldeyim şu ara. Bedenim de ruhum da yorgundu. Son zamanlarda bu uykusuzluklarım da artmıştı. Önceden olsa ilaçlarla bir şekilde uyurdum ama şimdi o da mümkün değildi.

Başımdaki ağrı da günlerdir geçmiyordu ve ben birkaç ilaçla iki saatliğine bu ağrıyı geçirebiliyorum.

19.04.2022
Salı

Bu kadar zaman Kahraya katlanabilmiştim ama şimdi dayanamıyorum. Onun yanında olmak, aynı havayı solumak beni iyice kötü ediyordu. Bir de bu zamana kadar kimseden yardım istemeyen ben dün Asil'den yardım istemiştim. Evet, bunu yaptım...

Asil Milas... Uzun zaman sonra babamı hissettiğim ikizim. Ailemden geriye tek kalan kişi oydu ve babamı o kadar çok andırıyor ki... Tamam belki babamı çok hatırlamıyor olabilirim, fakat hatırladığım kadarıyla onun gibi. Babama sığınırdım hep küçükken, canım acısa ona koşardım her zaman. Şimdi ise Asil'e sığınıyordum ve canım acısa ona koşacağım.

O da babam gibi kollarını alıp, sarıp sarmalar mı beni?

Bu sorunun cevabını henüz bilmiyorum ama içimdeki ses bunu yapacağını söyleyip duruyor. Hislerim beni asla yanıltmaz, umarım bu konuda da yanılmıyorumdur.

Son olarak Asil'im, sevgili ikizim ve tek sığınağım. Bir 25 yıl kadar geç kalınmış olsa da, iyi ki varsın. İyi ki çıkıp geldin ve beni buldun.
Varlığın berbat hayatımın arasına karışan en güzel şey.

Günlüğümü kapatıp çekmeceye geri koydum. Asil'e olan özlemim dünden bu yana daha çok artmıştı. Neyse ki bugün onu alacaktık ve bana söz verdiği gibi beraber uyuyacaktık. İnanın şu an onunla uyumak dışında bir şey düşünmek istemiyorum. Dedim ya babam gibi hissettiriyor, bu yüzden onunla uyumak bana iyi gelecekti.