•Aleja Gwiazd• //Patecki z Ekipy

18

-No taaaak!- wykrzyczała Asia a ja kręciłam głową, mając ochotę uderzyć ją w twarz.

-No nieee, kurwa, skończ pierdolić- burknęłam, robiąc sobie w kuchni kolejnego drinka.

-Kurwa, ale czy ty widzisz jak on się na ciebie patrzy? Czemu jesteś ślepa debilu- machała rękoma Asia, wskazując pilotem na ekran telewizora, na którym oglądaliśmy teledysk do „Aleja Gwiazd". Ona twierdziła, że Patecki jest we mnie zakochany po uszy i starała mi się pokazywać dowody na każdym filmiku, na którym razem się znajdowaliśmy. Kolejna osoba już.

-Laska, ja z nim mieszkam pare miesięcy już i wiem lepiej chyba nie? Jesteśmy przyjaciółmi i myśle, że raczej by mi powiedział gdyby miał mnie darzyć jakimiś uczuciami - powiedziałam i usiadłam ze szklanką na kanapie. Jeśli mam być szczera, może i sama zaczęłam w to wierzyć od jakiegoś czasu i nie wiedziałam co tym myśleć.

-Ta jasne kurwa, jest zakochany i napewno ci o tym powie- prychnęła Asia i włączyła znowu teledysk przed nami. Ostatnio zajmowałam się ciągle oglądaniem tik toków, gdzie przede wszystkim znajdowałam „dowody na to, że Wiktoria i Patecki są razem" i faktycznie wyglądało to dosyć dwuznacznie. A szczególnie zachowanie Pateckiego, ponieważ moje było czysto przyjacielskie. Nawet jeśli stwierdziłam jakiś czas temu, że może coś zaczynam do niego czuć, ale szybko odrzuciłam tę myśl od siebie. Nie chciałam się wygłupić.

Większość czasu w Warszawie spędzałam z Asią, która wzięła specjalnie wolne na tę okazje. Jeden dzień przeznaczyłam na obiad z rodziną oraz jakieś wyjście do klubu z znajomymi, którzy mnie wypytywali o wszystko jeśli chodzi o współpracę z ekipą. Przez cały ten wieczór czułam się naprawdę źle, ponieważ większość czasu mieli do mnie dystans a w gimnazjum częściej się ze mnie śmiali niż rozmawiali czy spotykali a teraz nagle najlepsi przyjaciele, bo stałam się sławna. Myśle, że spotykanie się z nimi było jedynie po to, by spojrzeć im w oczy z satysfakcją po tym co osiągnęłam. Nic więcej.

A z racji, że w czasie pracy od kilku lat tak naprawdę już nie miałam czasu, by zwiedzić sobie różne miejsca w Warszawie to właśnie tym się zajęłyśmy z Asią w te dni. Pałac kultury, Łazienki, bulwary i czasem małe zakupy, a wieczorem jak to my, impreza we dwójkę. Brakowało mi takie codziennie spotykanie się z nią, ale raczej nie żałowałam, że podjęłam taką decyzje jaką podjęłam. Najważniejsze, że Asia mi kibicowała i nie miała mi tego za złe a mi się naprawdę powodziło. Jedynie faktycznie może brakowało mi jakiegoś chłopaka czy dziewczyny.

-Ty stara, właśnie. Gratuluje miliona. Nie wierze, że ci się udało- powiedziała do mnie ostatniego wieczoru przed powrotem do Krakowa. Tym razem obie piłyśmy sobie tylko bezalkoholowe drinki i zajadałyśmy się MaxBurgerem, ponieważ jutro będę musiała prowadzić. Było mi przykro, że już jutro będę wracała, ale pocieszałam się faktem, że napewno niedługo znowu się zobaczymy a nawet tym, że... znowu zobaczę Pateckiego. Kurwa, o ile przeżyje jutro. Stresuje mnie to cały czas, gdy tylko sobie o tym przypominam.

-O Boże, przestań już o tym myśleć- szturchnęła mnie, wiedząc, że właśnie o tym myśle, bo wcześniej jej o tym wspominałam.

-Nie mogę, bo się boje. Zreszta o każdego bym się bała, bo to pojebane. Ja za żadne skarby bym tam nie weszła- powiedziałam, marszcząc czoło i cicho wzdychając.

-A on najwidoczniej się nie boi. Już pare razy to robił, więc mu po prostu zaufaj zakochańcu, a do tego nie będzie tam sam i wrazie czego będą im pomagać ich wydostać- mówiła a ja spojrzałam się na nią jak na idiotkę.

-Zakochańcu? Debil- prychnęłam a ona pokazała mi język.

-No tak się zachowujesz- zaśmiała się a ja już miałam coś powiedzieć, ale ona mi nie dała -Tak, tak wiem. Jak ja bym była na jego miejscu to tez byś się tak martwiła a ja również o ciebie- mówiła wywracając oczami a ja się szeroko
uśmiechnęłam. Znała mnie jak otwartą książkę.