My Love In Novel

ချစ်သော...လှို့ဝှက်ချက်

𝕄𝕪 𝕃𝕠𝕧𝕖 𝕀𝕟 ℕ𝕠𝕧𝕖𝕝

Episode 30

ညသန်းခေါင်ယံဖြစ်၏...။

''အင့်...''

နာကျင်နေသောခန္ဓာကိုယ်နှင့် နူးနူးညံညံအိပ်ရာပေါ်ကနေ ကုန်းရုန်းထလိုက်သည်...။
ထိုအခါသူ့နဖူးပေါ်ကနေပုဝါတစ်ထည်ပြုတ်ကျလာ၏...။

ရေစိုပုဝါတစ်ထည်ဖြစ်ပြီးအခုကျတော့ ခြောက်လုနီးပါးဖြစ်နေလျက်...။
ပြီးတော့မွေ့ရာစပ်မှာခေါင်းတင်အိပ်ပျော်နေသော ကော့တေးကြောင့် ရယ်ဘာစိတ်ကိုရှုပ်သွားစေသည်...။

လူသားအနွယ်ဝင်တွေက တကယ်ကိုစိတ်ပျက်စရာကောင်းတယ်...။
ဒီတိုင်းပြည်ကိုဖျက်စီးပစ်မယ်...။
အမေ့ကိုသေစေခဲ့ပြီးမှ ရခဲ့တဲ့ ဒီတိုင်းပြည်ရဲ့အနာဂတ်လှလှကြီးကို ငါ့လက်နဲ့တစ်စစီဖျက်စီးပစ်မှာ...။

အဲဒီအတွက် သခင်မလေးကော့တေး မင်းကငါ့ရဲ့နယ်ရုပ်သေးသေးလေးကလွဲပြီးဘာမှမဟုတ်ဘူး...။
ဒါပေမယ့် မင်းလည်းအခုအသုံးဝင်တော့မှာမဟုတ်ပါဘူး...။

ဈန်အဲလက်ဂန်ဆိုတဲ့ယောင်္ကျားရဲ့နှလုံးသားက ရိုစ့်စကားလက်စ်ဆိုတဲ့မိန်းမဆီမှာပဲရှိနေတယ်ဆိုတော့လည်း...

စိတ်ပျက်ပျက်နဲ့စောင်ကိုဖယ်ပစ်လိုက်စဥ် သူ့ရဲ့အင်္ကျီစလေးကိုဆုတ်ကိုင်ထားသော
ကော့တေးကြောင့် သူကြောင်သွားသည်...

''အွန့်...အိပ်လို့မဖြစ်ဘူး...''

ဘာပြောတာလဲမသိ...၊ အိပ်ရင်းစကားပြောနေတာပဲ..။

ဟင်းးး ဒီငတုံးမတော့...၊ ဘာတွေယောင်နေပြန်လဲမသိဘူး..။
သူမလက်ထဲကသူ့အင်္ကျီစကိုဆွဲယူတော့ ဆွဲယူမရ...အတင်းကိုဆွဲထား၍...

''အွန့်...အဆင်ပြေတယ်...ငါရှိတယ်''

''ဟင်??? ဘာတွေပြောနေတာလဲ...''

''ဘာမှမကြောက်နဲ့''

ပြော၍ သူ့အင်္ကျီစကိုပိုပိုတင်းဆုတ်စွာကိုင်သည်...။

ထိုအခါမှ ရယ်ဘာသူမဘာပြောနေတယ်ဆိုတာကြားပါပြီး...။

မင်းကတကယ်ငတုံးမပဲ...။
ဘာတစ်ခုမှသုံးစားမရတဲ့ငတုံးမ...။
မလုပ်ရဲတဲ့ကိစ္စတွေကိုလည်းလက်ရဲဇက်ရဲလုပ်တတ်ပုံဖမ်းပြီး လူကြမ်းမ လုပ်ချင်နေတဲ့သူ...။