My Love In Novel

မုန်တိုင်းပျိုးသောသူ

𝕄𝕪 𝕃𝕠𝕧𝕖 𝕀𝕟 ℕ𝕠𝕧𝕖𝕝

Episode 27

နွေးနေတာပဲ...။
ငါ့ရဲ့မွေ့ရာကအရင်ကထက်လည်း ပိုပြီးမွှေးနေသလိုလို...။
အိပ်ချင်မူးတူးလေးဖြင့် မျက်လုံးလေးများကိုဖွင့်၏...။

ထိုစဥ်ရိုစ့်မျက်စိရှေ့တည့်တည့်ရှိနေသောရင်ခွင်ကျယ်ကျယ်သည်....

ဟင့်!!!

အော်မိမယ့်ပါးစပ်ကိုမနည်းပိတ်မိပြီး ခုနကမျက်လုံးမှေးမှေးများဟာအခုတော့
အပြူးအပြဲဖြစ်သွားရသည်..။

အခုထိ အိပ်မောကျနေသေးသောသူ့ကိုမော့ကြည့်သည်...။
အခုထိအိမ်မက်လို့ပဲထင်နေသေးသောမနေ့ညကအဖြစ်အပျက်များကြောင့်မျက်နှာလေးနီမြန်းလျက်...။
ဈန်ကငါ့ကိုချစ်သည်တဲ့လား...။

တကယ်ပဲလား...သူ့ငါ့ကိုတကယ်ချစ်တယ်ပေါ့...။
ကျေနပ်ပီတီများဖြင့်ပြုံး၍ သူ့ရင်ခွင်ထဲတိုးဝင်မိသည်...။

ဈန်...ချစ်တယ်...အရမ်းချစ်တယ်...။

သူ့အားပိုပိုတင်းကြပ်စွာဖက်သည်...။

ထိုအခါ ဈန်ဆီက ညီးသံလေးကြားတဲ့အခါ
ရိုစ့်ပြုံးစိစိလေးကြိတ်ရယ်မိရင်းးး

''အင့်...''

အဟွန်း...အိပ်မရအောင်မွှေပစ်မယ်...။
သူ့ရဲ့အင်္ကျီမပါသောရင်ဘတ်ပေါ်ပါးတင်အပ်လိုက်ပြီး...

ဟီးဟီး...ဘယ်လိုတောင်လေ့ကျင့်ထားလို့ဒီလောက်မာနေရတာလဲ...။

''ရိုစ့်......မင်းဆက်ကိုင်နေရင် ကိုယ့်ညကထပ်ပိုကြမ်းမိမယ်နော်''

''ဟင့်!?''

အပြစ်ကင်းသူလေးပမာ သူ့ဆီမော့ကြည့်၏။
ပြီးတော့...

''တောင်းပန်...''

''အဲဒီတောင်းပန်ပါတယ်ကိုပြောရရင်ပိုပိုပြီးတော့...''

''ဒါဆိုဘာပြောရမှာလဲ''

''ဘာမှမပြောနဲ့...''

ဆိုကာသူမကိုယ်လေးကိုတင်းတင်းကြပ်ကြပ်ဖက်၏...။

''ဒီအတိုင်း​လေး ငြိမ်ငြိမ်လေးပဲနေ...''

''ဒါပေမယ့်...''

''ငြိမ်ငြိမ်နေဆိုကွာ ကျစ်...''

အံမယ်...လူကို ကျစ်တဲ့...စိတ်မရှည်ဘူးပေါ့လေ...။