[COMPLETED] မြေခွေးရှစ်တိနှင့်ဗီလိန်ရှစ်ရှုန်း || ဘာသာပြန်

[၂၂.၁] ကွေ့မုန်မျက်နှာပြင်စိမ်း|ေကြ႕မုန္မ်က္ႏွာျပင္စိမ္း

"အသက်ကိုရိုးသားစွာဖလှယ်သရွေ့ သေဆုံးသွားသူကိုတကယ်ပဲအသက်ပြန်ရှင်လာစေနိုင်ပါသလား။"
(ပထမပိုင်း)
........................................................................

ထူးဆန်းစွာဖြင့် သူတို့နှစ်ဦးမှတပါး ဤနေရာတွင်ထိုင်နေသောအခြားသူများသည် ဤကဲ့သို့ထူးဆန်းသည့်မြင်ကွင်းနှင့်ရင်ဆိုင်လိုက်ရသောအခါ အံ့သြသွားသည့်ပုံမပေါ်ကြ။

ထို့နောက်မကြာမီ၌၊ လက်ခုပ်သံသုံးချက်ကြားလိုက်ရအပြီးတွင် နတ်ကွန်း၏ဘေးနှစ်ဖက်ရှိ-ယောက်ျားနှင့်မိန်းမ-
စက္ကူရုပ်ထုငယ်တို့၏မျက်လုံးများမှာရုတ်တရက်လှိမ့်သွားကာ သူတို့သည်နတ်ကွန်းထံမှတစ်လှမ်းချင်းလမ်းလျှောက်ဆင်းလာပေ၏။

ယောက်ျားလေးသည်လက်ကိုတောင့်တင်းစွာမြှောက်၍ ညာဖက်ရှိပထမဆုံးထိုင်ခုံကလူသုံးဦးကိုညွှန်ပြကာဆို၏။
"ချန်းယွီ၊ ချန်ချွန်း၊ ဝမ်ခွေ့နျန်။"

သူ့အသံဟာလည်းအလွန်ကြမ်းတမ်းကာတောင့်တင်းလှသည်မှာ ကော်ဖတ်နှစ်ခုပွတ်တိုက်စားနေသည့်အလား။ မျက်နှာပေါ်တွင်အပြုံးတစ်ပွင့်နှင့်အတူ ဤမြင်ကွင်းကားတကယ့်ကိုထူးဆန်းသည်ပင်။

စားပွဲပေါ်ရှိထိုနာမည်များနှင့်လူသုံးဦးမှာခြောက်ခြားသွားပုံပေါ်ပေမဲ့ တည်ငြိမ်စွာထလိုက်ရပြီး ပိုက်ဆံစက္ကူတစ်မျှင်ကိုယူ၍ အခန်း၏ထောင့်စွန်းသုံးခုကိုလျှောက်သွားကြသည်။

ချန်းယွီနှင့်ချန်ချွန်းမှာလူငယ်များဖြစ်ကြပြီး ဝမ်ခွေ့နျန်ကမူအသက်ငါးဆယ်အရွယ်အမျိုးသမီးတစ်ဦးဖြစ်သည်။

သူမသည်​ခြေနှစ်လမ်းရှေ့တိုးလိုက်ပေမဲ့ ချန်းယွီ၏ရုတ်တရက်ဆွဲခြင်းခံလိုက်ရကာ သူကတီးတိုးပြောလာသည်။
"ဒေါ်ဒေါ်..."

သူ့မျက်လုံးများမှာအချိန်မရွေးငိုတော့မည့်အလားနီမြန်းလျက်ရှိပေမဲ့ ဝမ်ခွေ့နျန်ကသူ့ကိုပြုံးရုံသာပြုံးပြကာ တီးတိုးဆို၍တိုက်တွန်းလိုက်သည်။
"မြန်မြန်လုပ်ပါကွယ်။"

ရှုလင်ကျားသတိထားမိသွားပြီးသူမကိုကြည့်လိုက်ရာ သူမကအခန်း၏အနောက်ဖက်ထောင့်တွင်မတ်တပ်ရပ်နေရင်း လက်ထဲတွင်ပိုက်ဆံစက္ကူအမျှင်ကိုတင်းကြပ်စွာကိုင်ထားရင်း စိတ်လှုပ်ရှားကာအဆင်မပြေပုံပေါ်သည်ကိုမြင်လိုက်ရသည်။