[COMPLETED] မြေခွေးရှစ်တိနှင့်ဗီလိန်ရှစ်ရှုန်း || ဘာသာပြန်

[၃၉] ကောင်းကင်ဘုံနှင့်ပင်လယ်ပြင်|ေကာင္းကင္ဘုံႏွင့္ပင္လယ္ျပင္

!unicode!

လွန်ခဲ့သောရက်အနည်းငယ်အတွင်းတွင် ကျန်းရွေ့မှာလည်းစိုးရိမ်နေခဲ့သည်။

သူ့လက်ကောက်ဝတ်ပေါ်ကပုတီးစေ့ဝိညာဥ်နိုးထလာကတည်းက သူသည်အကူအညီရရှိခဲ့ကာ ဓားစမ်းသပ်ရေးညီလာခံ၌ အဆုံးစွန်ထိကြိုးစားအားထုတ်ခဲ့ပေ၏။ လူအများစုကသူ၏ခွန်အားကိုမြင်သွားကာ သူဟာလည်းဂုဏ်သတင်းတချို့ရရှိလာခဲ့သည်။

ဤသည်အတွက်ကျန်းရွေ့ပျော်ရွှင်နေသင့်သည့်တိုင် ဖန်တင်းကိုရှုလင်ကျားနိုင်သွားပြီးနောက်မှာ ပုတီးစေ့ပေါ်ကအက်ရာကိုသူမြင်လိုက်ရပြီး ပျော်ရွှင်မှုအလုံးစုံမှာလည်းတမဟုတ်ချင်းပျက်ပြယ်သွားခဲ့သည်။

ကျန်းရွေ့မှာအနားယူလိုသည့်စိတ်အခြေအနေမရှိပေ။ သူကတောင်အောက်ဆင်းကာမြို့ကိုလာ၍ ဤပုတီးမျှင်ကိုပြင်နိုင်သည့် ကျွမ်းကျင်လက်သမားဆရာရှိမရှိသွားရောက်ရှာဖွေချင်သည်။

သနားစရာကောင်းသည်မှာ သူသည်ဆိုင်ပေါင်းမြောက်မြားစွာသွားရောက်ခဲ့သော်လည်း လူတိုင်းကယင်းကိုမြင်ပြီးနောက်တွင် သူတို့ဟာသတ္ထုအမျိုးအစားကိုမဆန်းစစ်နိုင်သောကြောင့် အကျွမ်းကျင်ဆုံးလက်သမားများပင်လျှင်ဘာမှလုပ်ပေးနိုင်မည်မဟုတ်ကြောင်း သူ့အားစိတ်မကောင်းစွာပြောလာသည်။

သူ့ပတ်လည်ရှိဂိုဏ်းတူညီအစ်ကို၊မောင်နှမများမှာစကားစမြည်ပြောနေကြပေမဲ့ ကျန်းရွေ့တစ်ယောက်ကတော့ဖြင့် ဘာလုပ်ရမည်မှန်းမသိတော့ဘဲ သူ၏စိတ်ဝိညာဥ်စွမ်းအားကိုသုံးကာ ပုတီးစေ့ဝိညာဥ်ကိုတိတ်တခိုးစကားပြောလိုက်သည်။

"ချန်ပေ့၊ ဒီပုတီးစေ့ကခင်ဗျားရဲ့စွမ်းအားတွေအတွက် အကူပစ္စည်းသက်သက်ပဲမလားဟင်။" ကျန်းရွေ့ကမေးသည်။
"တကယ်လို့ဒီထက်ပိုကောင်းတဲ့ပုတီးစေ့မျှင်ကိုကျွန်တော်ရှာပေးနိုင်လို့ရှိရင် ခင်ဗျားအဲ့ဒီ့ကိုရွှေ့ပြောင်းလို့ရလား။"

ပုတီးစေ့ဝိညာဥ်ကပြက်ရယ်ပြုသည်။
"ငတုံး၊ မင်းကဒီလိုလည်းပြောတတ်တယ်ပေါ့။ ငါသာအပြင်ထွက်လို့ရရင် ဒီပုတီးထဲမှာရှိအုံးမလား။ ပုတီးစေ့ပြတ်သွားလို့ရှိရင် ငါလည်းပဲပျောက်ကွယ်သွားမှာ၊ ပြီးရင်မင်းကိုကူညီမဲ့လူဘယ်သူမှရှိမှာမဟုတ်တော့ဘူး၊ မင်းကိုယ်မင်းကံကောင်းဖို့ဆုတောင်းနေရတော့မှာ။"