Part-16

231 20 0
                                    

[Unicode]
ဒီပ ကတော့ည‌နေစောင်းတဲ့အထိ မန်ကျည်းပင် အောက်ကကွပ်ပျစ်မှာ ထိုင်နေဆဲ။
သုတနှင့်ရသ ကလည်း သူတို့အိမ်ကို မပြန်ကြသေးပေ။
ရွှေစာကတော့ သူငယ်ချင်းဖြစ်တဲ့ ရိန်းကိုတွေ့ချင်လို့ ခင်နှင့်အတူ ထိုင်စောင့်နေလေရဲ့။

လူ၅ယောက်ဟာ မန်ကျည်းပင်အောက်က ကွပ်ပျစ်မှာ ရိန်းအလာကို စောင့်နေကြလေသည်။
ရိန်းက အိမ်ပေါ်တွင် ဦးဥာဏ် စကားပြော နေခဲ့သည်။

အချိန်အတော်ကြာပြီးနောက်မှာ ရိန်း ဆင်းလာသည်။
သူ့လက်ထဲမှာ ထမင်း၊ဟင်း ပန်းကန် တွေ ထည့်ထားတဲ့ ဗန်းတစ်ချပ်ကိုကိုင်ထားလျက်။

ခြေတံရှည်အိမ်၏အောက်ရှိ ဖိုးအောင်တို့အုပ်စုကို ချုပ်ထားသည့်နေရာသို့တန်းကာသွားလိုက်သည်။
မန်ကျည်းပင်အောက်ရှိလူ၅ယောက်မှာတော့ ရိန်းရဲ့ အပြုအမူတွေများအား စောင့်ကြည့်နေကြ၏။

ရိန်းက လက်ထဲက ဗန်းအား ဖိုးအောင်တို့ရှေ့ ချပေးလိုက်ကာ သူကတော့ ဖိုးအောင်တို့နှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင်နေရာရှိ ခုံပေါ်တွင် ထိုင်လိုက်သည်။

ခေါင်းဆောင်ဖြစ်သော ဖိုးအောင်က...

"မင်းဘာလိုချင်လို့လဲ"

"မင်းတို့မှာလိုချင်စရာဘာများရှိနေလို့လဲ"

မဆိုင်းမတွပြန်ဖြေလာတဲ့ ရိန်းကြောင့် ဖိုးအောင်၏ လူများတစ်ယောက်မျက်နှာ တစ်ယောက် ကြည့်ကုန်ကြသည်။

"ဘာလို့ ငါတို့ရဲ့ သခင်မလေး ငွေစန္ဒာကို အနှောင့်အယှက်ပေးနေရတာလဲ"

"ငါအဲ့လောက်အားမနေဘူး၊ မင်းတို့ သခင်မလေးကသာ ငါ့ကို တစ်မျိုးမဟုတ်တစ်မျိုး ပြဿနာရှာနေတာ"

ဖိုးအောင်က ရိန်းအား စူးစိုက်ကြည့်ကာ...

"မင်း ဘယ်သူလဲ"

"သိချင်တော့လည်း ပြောပြရတာပေါ့ "

မန်ကျည်းပင်အောက်က လူ၅ယောက်ကလည်း စိတ်ဝင်စားသွားကြသည်။ ရိန်းရဲ့အကြောင်းကို သူတို့လည်းသိချင်သည်။

"အရင်ဆုံး ငါ့နာမည်ကနေပဲ စပြောရမလား၊
ငါ့နာမည်က လီယိုနာလော်ရိန်း"

Heart of Leona[completed]Where stories live. Discover now