Part-38

180 19 1
                                    

[Unicode]
ဒီမနက်တော့ ရိုလန်က သူ့ကို တစ်နေရာ ခေါ်သွားစရာရှိသည်ဟုဆို၏။ ဘယ်နေရာလဲဆိုတာတော့ မပြောပေ။

ရိုလန်က ခြံ၏အနောက်ဘက် တံခါးကိုဖွင့်ကာ ရိန်းအားထိုနေရာမှ ခေါ်ထွက်လာ၏။ ရိုလန်က မိနစ်ပိုင်းလောက် လမ်းလျှောက်ပြီး
တစ်နေရာအရောက်တွင်ရပ်လိုက် သည်။

ရိန်း၏နှုတ်မှ အံ့သြတကြီးရေရွတ်မိလိုက်သည်။ ရိုလန်ကအနောက်ကနေ ရိန်း၏ခါးကိုဖက်ကာ ပုခုံးပေါ်တွင် မေးတင်ထား၏။

"လှတယ်မဟုတ်လား"

ရိန်းက ဘာမှပြန်မပြောနိုင်ဘဲ မှင်သက်နေသည်။
မျက်စိတစ်ဆုံးထိမြင်နေရသည်က အနက်ရောင်ပင်လယ်ဟု ထင်မှတ်မှားစေနိုင်သည့် နှင်းဆီနက်ပန်းခင်းကြီး။

"လာ ဘေဘီ"

ရိုလန်က ရိန်းကို ပန်းခင်းထဲသို့ဆွဲခေါ် သွား၏။

"ခဏ အဲ့တိုင်းလေးနေ"

"ဟမ်"

ရိန်းက ကြောင်အသွားကာ ရိုလန်အား လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။ ထိုအခိုက်အတန့်လေးကို ရိုလန်က အမိအရဖမ်းယူထားနိုင်သည်။
ရိန်းလှည့်ကြည့်လိုက်တော့ ရိုလန်က ကင်မရာအားကိုင်ကာ ပြုံးဖြီးဖြီးလုပ်နေ၏။

"ဧည့်ခန်းထဲချိတ်ဖို့ နောက်တစ်ပုံရပြီ"

ရိုလန်က ကင်မရာအား ပြန်သိမ်းလိုက်ပြီး ပန်းတစ်ပွင့်ကို ခူးယူကာရိန်း၏ ခေါင်းပေါ်တွင်ပန်ပေးလိုက်သည်။

ထို့နောက် ရိန်း၏လက်ကို ကိုင်ကာ။

"ကလေး မင်းယောကျ်ားက မင်းကို ဒီပန်းခင်းကြီးတစ်ခုလုံး အပိုင်ပေးမယ်"

"ဘာကြီး..."

ရိန်းက မျက်စိတဆုံးမြင်နေရသည့် ပန်းခင်းကို တစ်လှည့် ရိုလန်ကိုတစ်လှည့်ကြည့်နေသည်။

"နောက်နေတာလား"

"ကိုယ်မနောက်ပါဘူး"

"ဒီပန်းခင်းက အစ်ကို့အပိုင်လို့ ပြောချင်တာတော့ မဟုတ်ဘူးမို့လား"

"ကိုယ်မပိုင်လို့ ဘယ်သူပိုင်ရမှာလဲ"

ရိန်းက မျက်မှောင်ကြုံ့ကာ မေးလိုက်သည်။

Heart of Leona[completed]Where stories live. Discover now