Extra-5

155 17 1
                                    

[Unicode]
ဒီနေ့ ရိုလန်အိမ်ပြန်ရောက်လာတော့ ရိန်းက အိပ်ခန်းထဲမှာ တံခါးပိတ်နေပြီး သူ့ကိုအဝင်မခံပေ။

"ဘေဘီရေ...ကိုယ့်ကိုစိတ်ဆိုးနေတာလား၊ ဘေဘီ စိတ်ဆိုးအောင် ကိုယ်ဘာများလုပ်မိလို့လဲကွာ"

"ဘာမှမလုပ်ထားဘူး၊ ဒီတိုင်း...ဝင်မလာခဲ့နဲ့၊ ဒီရက်ပိုင်းတော့ မတွေ့ဘဲနေရအောင်"

အခန်းထဲကနေ ပြန်ပြောလာသည့်အသံက စိတ်မရှည်ဟန် ပါဝင်နေတာကြောင့် ရိုလန်အကြပ်ရိုက်သွားရသည်။
ရိန်းစိတ်ဆိုးအောင် သူဘာများလုပ်မိလို့လဲဟု ပြန်စဥ်းစားနေ၏။

"မနက်က မသွားခင် ကန်ဒီကိုလည်း အစာကျွေးခဲ့ပါတယ်၊ ဘာကိုစိတ်ဆိုးနေတာပါလိမ့်"

ရိုလန်လည်း group chatထဲဝင်ကာ အကူအညီတောင်းရတော့သည်။

[Roland:
ငါ့ဘေဘီက ဒီနေ့ဘာကို စိတ်ဆိုးနေလဲမသိဘူး၊ ငါအိမ်ပြန်လာတည်းက အိပ်ခန်းထဲတံခါးပိတ်နေပြီး ငါ့ကိုထွက်တောင်မတွေ့ဘူး]

မိနစ်ပိုင်းအတွင်း တစ်ဖက်မှပြန်စာရလာ၏။

[Rose:
မင်းခြေအိတ်တွေ ချွတ်ပြီး ကြုံတဲ့နေရာမှာ ထားခဲ့လို့လား]

[Natan:
ငါ့အထင်တော့ ဒီကောင် သုံးရက်လောက် မလျှော်ထားတဲ့အတွင်းခံကို ဗီရိုထဲပြန်ထည့်လို့ ဖြစ်လိမ့်မယ်]

[Rose:
ဒါမှမဟုတ် မနက်စာစားပြီး ပန်းကန်တွေမဆေးခဲ့လို့လား]

[Natan:
မင်းသူ့မျက်နှာသုတ်ပဝါနဲ့ ခြေထောက်သုတ်မိလို့လား]

[Rose:
နှစ်ပတ်လည်နေ့ ကိုမေ့နေတာလား]

[Natan:
အိမ်သာတက်ပြီး ရေမဆွဲချခဲ့လို့များလား]

[Rose:
နေသန် မင်းအတွေးတွေက ဘာလို့ ဒီလောက်တောင် ညစ်ပတ်နေရတာလဲ]

[Natan:
မသိဘူးလေ ငါလည်းထင်တာပြောကြည့်တာ]

[Roland:
မင်းတို့ပြောတာတွေ တစ်ခုမှမဟုတ်ဘူး၊ လောလောဆယ် ငါ့ဘေဘီကို ဘယ်လိုချော့ရမလဲ ပြောပြကြပါဦး]

[Natan: လဲသေလိုက်]

[Rose: လဲသေလိုက်2]

ခဏအကြာတွင် နေသန်က စာတစ်စောင် ထပ်ပို့လာ၏။

Heart of Leona[completed]Where stories live. Discover now