𝐓𝐰𝐢𝐜𝐞 𝐔𝐩𝐨𝐧 𝐚 𝐓𝐢𝐦𝐞 [Herero Series #2]

Chapter 15: In-denial

Malaya's POV

"Me. So back off." Napatingin ako sa kung sinong magsalita.

Miss Herero is standing on my side, madilim ang mukha n'ya at matalim na nakatingin sa kamay ni Ethan na nakahawak sa mga kamay ko. Because of Miss Herero's presence, I was able to get back my hand from Ethan, naagaw kasi ang atensyon n'ya.

"Who are you?" Ethan asked in annoyance.

Bago pa man makasagot si Miss Herero ay hinila ko na s'ya pabalik sa beach house. Parang handa ng manampal e.

"Gosh, Ibañez. Stop!" She exclaimed at saka binawi ang kamay n'ya sa pagkakahawak ko. Huminto rin s'ya sa paglalakad kaya napahinto rin ako. Tirik na tirik pa ang araw pero ang dilim na ng mukha n'ya.

"Miss Herero, 'wag n'yo naman akong sigawan. Kayo 'yong bigla nalang sumusulpot dito." Mahinahong wika ko.

"You should be thanking me." Mataray na sagot n'ya, she even rolled her eyes.

"Thank you po." Magalang na sagot ko. Her stares becomes intense. "Saan po kayo nagsstay? Ihahatid ko na kayo."

"I'm with my twin. She's on your beach house", mataray paring n'yang sagot.

"Sige po, balik na tayo do'n" kalmado ko paring wika. Gusto ko nang makabalik dahil sumasabay 'yong mga titig niya sa init ng panahon. Konti nalang ay matutunaw na ako.

Her eyes sharpen as she examined my body. I suddenly got conscious kaya binalot ko 'yong cover-up ko sa katawan ko.

"Acting like you're conservative in front of me but you're letting that guy touch you, huh?" There's a taste of bitterness on her voice. Tama naman pero hindi n'ya kasi alam 'yong epekto niya sa'kin.

"I didn't let him touch me, Miss Herero." Madiing bigkas ko. Pinaka ayaw ko ay 'yong inaakusahan ako ng kung ano.

"That's what I saw!" Biglang taas nanaman ng boses niya. Where is she coming from?

"'Wag n'yo naman po akong sigawan."

"I am your professor." Mas madiing bigkas niya.

"Wala po tayo sa school, Miss." I said with greeted teeth but still trying to act calm.

"It's my duty to protect you still." Her eyes were like daggers na unti-unting bumabaon sa koloob-looban ko.

"Nag thank you naman po ako. Pero Miss Herero, you didn't saw everything." Sagot ko at iniwan s'yang mag-isa.

Pero binalik ko rin 'yong tingin ko sakan'ya nang hindi ako makarinig ng yapak na sumusunod sa akin. Lumusong na s'ya sa dagat kahit nakasuot s'ya ng fitted shirt at short shorts, naglakad lang s'ya hanggang sa nasa dibdib na n'ya ang tubig.

Huminto ako saglit para panoorin s'ya. Pero nasa leeg na n'ya 'yong tubig ay lakad matatag parin s'ya, hindi lumalangoy. Nang lumagpas na sa ulo n'ya 'yong tubig ay hindi ko na ulit s'ya nakita. Naghintay pa ako saglit, baka trip n'ya lang lumubog pero hindi ko na ulit a'ya nakita aya dali dali na akong tumakbo papunta sakan'ya.

Dahil sa sobrang kaba ko ay halos madapa pa ako sa bilis ng pagtakbo ko. Nang umabot sa bewang ko ang tubig ay nag-dive ako at lumangoy pa nang mas malalim kung saan ko s'ya huling nakita. May plano ba s'yang magpakalunod?

Sinubukan kong imulat sa ilalim ng dagat ang mata ko at paglubog ko palang ay nakita ko na s'yang walang malay kaya hinawakan ko ang kamay n'ya at hinila s'ya papunta sa pampang habang lumalangoy.

Pagdating sa buhangin ay inilapag ko s'ya, naglapitan na ang ilang turista at residente sa amin. Tinapik ko pisngi n'ya para gisingin s'ya but she's still not responding.