Malaya's POV
I groaned when I felt my head na parang mayro'ng construction sa loob dahil animoy pinupukpok 'yong loob. Shuta, ang sakit. Napahawak nalang ako sa ulo ko habang unti-unting binubuksan ang mga mata ko. My eyes immediately closed when the sunray hit my eyes. That's when I realized na wala ako sa kwarto ko dahil hindi naman pumapasok ang sinag ng araw sa loob ng kwarto ko because the window curtain are always closed.
Nagsimula akong magpanic dahil wala nga talaga ako sa kwarto ko. I'm in a huge room, oo, literal na malaki dahil may malaking kama, may bedside table, may mga sofa rin sa left side with a big television na sa tansya ko ay nasa 50 inches, may bool shelf din sa isang side. As an initial reaction, kaba at takot talaga ang rumehistro sa mukha ko.
Bumangon na ako mula sa pagkakahiga. I checked for my clothes, suot ko parin naman 'yong mga damit ko, walang nawala. Thank God. Pero nasaan ba ako? Inilibot kong muli ang paningin ko. Sigurado akong this is not one of my friends' room dahil nakapasok na ako sa mga kwarto nila at walang ganito ni isa sa mga kwarto nila.
My phone, tama. I need to contact someone to rescue me from here. Aba, kahit maganda ang kwarto n'ya at mukhang mayaman ang may-ari ay hindi ako pwedeng mag-chill lang dito. Hinanap ko sa kama 'yong phone ko pero wala, even on the bedside table ay wala rin. Ugh! Saan ba napunta 'yon? Pa'no ako napunta dito? Because the last time I remember ay nasa bar kami, at umiinom ako, nagpapakalasing to be exact.
"Oh, you're awake." I was caught off guard when I heard the familiar voice. Iniluwa ng pintuan si Miss Herero na nakatapis. It took me seconds to realize kung anong itsura n'ya kaya agad akong napaiwas ng tingin.
Imbes yata na mawala 'yong kaba ko ay nadagdagan pa 'yon when she walk the distance between her bathroom to her bed which is kung saan ako nakaupo ngayon.
"M-Miss Herero-", pinutol n'ya ang dapat na sasabihin ko.
"Miss Avi." Pagtatama n'ya. Yeah, right, Miss Avi na pala ang gusto n'yang itawag ko sakan'ya. Nag-angat na ako ng tingin, diretsong sa mukha n'ya lang.
"Miss Avi," I stopped for a seconds. "Ano pong nangyari? Why am I here? It is your house po?" Tanong ko. I still try to be polite as possible kasi naalala ko na 'yong dahilan kung bakit ako nagpakalasing kagabi. May isang tanong pa sa isip ko na hindi ko nasabi, kung nagtabi ba kaming natulog.
"Are you aware that you got drunk last night?" She asked. Mahihimigan ko ang pagsusungit sa boses n'ya.
I tsked. "Kaya nga nagtatanong e." Bulong ko.
"You were saying?" Nakataas na ang kilay na tanong nito.
"Miss Avi, gusto ko na pong umuwi." Pag-iiba ko ng usupan pero gusto ko na rin talagang umuwi. Broken-hearted ako ngayon at gusto kong mag-emote lang sa bahay.
Mali sa inaasahan ko dahil hindi ako nakarinig ng kung anong sasabihin n'ya. Dumiretso s'ya sa isang sliding door, nakita kong may mga damit do'n, probably her walk in closet. Medyo nakahinga naman ako nang maluwag sa pag-alis n'ya. Ang hirap n'yang kausapin ng gano'n, tapis, isang tela lang ang tumatakip sa katawan n'ya pa'no kung mahulog-okay, Free, stop.
Buti nalang linggo ngayon, walang klase, kung mayro'n man, paniguradong absent na sana ako dahil tanghali na akong nagising.
Bigla kong naalala si mama, paniguradong nag-aalala na 'yon ngayon dahil hindi n'ya alam kung nasaan ako. Pero posible ring nasabi na ng mga kaibigan ko, pero mas mabuti parin 'yong nakakasigurado.
"Take a bath." Napaangat nanaman ang tingin ko nang magsalita si Miss Herero. May mga damit s'yang inilapag sa kama, kumpleto na 'yon mula sa damit, shorts, panty at bra. "Don't worry, those are clean and new."
BINABASA MO ANG
𝐓𝐰𝐢𝐜𝐞 𝐔𝐩𝐨𝐧 𝐚 𝐓𝐢𝐦𝐞 [Herero Series #2]
RomanceStory Description: GirlxGirl | TeacherXStudent | Taglish Malaya "Free" Ibañez - A young, wild and free student who has her life together with her complete family and friends. A cheerful yet strong and brave girl. Miss Avilyn Anderson-Herero - a col...