𝐓𝐰𝐢𝐜𝐞 𝐔𝐩𝐨𝐧 𝐚 𝐓𝐢𝐦𝐞 [Herero Series #2]

Chapter 1: Threat

Malaya's POV

"Hey, you sure do'n ka na talaga mag-aaral?" Carol asked while drinking on her coffe.

Nandito kami ngayon sa isang coffee shop to catch up dahil mukhang magkakahiwa-hiwalay kami ng school because we also have different courses.

Tumango naman ako at nagsalita. "Yeah, malapit na kasi sa bahay, e. Ayoko na magtravel nang matagal lalo pa't incoming college na. Baka ako rin mahirapan", paliwanag ko.

"Aww, we'll miss you, babe", Carol said while pouting. I automatically cringed at sabay sabay kaming nagtawanan. "But kidding aside, we'll miss you. Sanay tayong laging kumpleto, e", biglang pagseseryoso n'ya.

Ngumiti naman ako. "I'll miss you all too but that's the reality of life", I said.

Kunyari'y kayang kaya kong maging independent but the truth is I'm also scared. Sanay akong may kasama on everything. Sila rin nagtatanggol sa'kin when there are freaks na manunugod for I don't know the reason why.

"What if lumipat nalang din kami do'n para walang maiiwan?" Niks said. I immediately looked at her direction. Seryoso ba s'ya?

"No, wag na. Ang layo n'yo kaya, lalo si Mica. 1 hour away everyday? That's exhausting", pagpipigil ko sa idea ni Niks. Sumang-ayon naman si Mica and Carol.

"Sabagay", napipilitang pag-sayong ayon ni Niks.

We continue our chitchats at malakipas ang halos isang oras ay nagsi-uwian na rin.

After how many days, it's finally our first day of school. First day of my college days, as freshman. Paglabas ko ng sasakyan ay bumungad sa'kin ang isang malaking arko sa harapan kung saan nakasulat ang pangalan ng school. Amherst University.

I really manifested this day to turn out fine at sana'y magkatotoo. I don't wanna get those cliche scenes to happen at my first day. Gusto ko lang ng normal na araw, araw-araw.

I'm just wearing a cropped top and a high-wasted jeans dahil wala namang uniform for college so I can wear whatever I want as long as hindi nasisita ng kung sino then I'm good.

"Hey..", a guy approached me. Nakangiti ito and he's doing the hagod-buhok thing. He's cute.

"Hi", pagbati ko pabalik at nagtuloy na sa paglalakad pero sinundan n'ya ako.

Ugh, kairita. Calm down, Free. It's your first day, don't let this guy ruin it.

"What's your name, miss beautiful?" Ew, total turn off. He asked at humarang na sa harapan ko. Dadaan sana ako sa gilid n'ya pero agad ulit s'yang humarang kaya mukha kaming naglalaro ng patintero. Seriously?

"Free. Okay na?" Tanong ko. "Alis", pagtataboy ko sakan'ya dahil baka s'ya pa ang maging rason ng pagka-late ko.

"I'm Kris, BTW", he said. Hindi na s'ya nakuntento sa pang-sasayang ng oras ko, bigla pa n'ya akong inakbayan kaya nawala na 'yong pagtitimpi ko.

Kinuha ko 'yong kamay n'yang nakaakbay sa'kin at tumingin ako sakan'ya. Nginitian pa n'ya ako dahil siguro akala n'ya nag-eenjoy ako sa ginagawa n'ya. Sunod kong ginawa ay pinilipit ko ang kamay n'ya na nakapagpadaing sakan'ya at saka ako humarap sakan'ya at sinipa ang pinakaiingatan n'ya.

I sarcastically smiled. "Bye, jerk", I briefly said at nagtatakbo na paalis before he can recover at ako naman ang saktan. What I did is justifiable, he's harassing me.

Hinanap ko na ang block ko dahil five minutes nalang ay mags-start na ang first class ko. There's no one to blame but that jerk, he wasted my precious time.

When finally nahanap ko na ang block ko ay pumasok na ako sa classroom. Saktong tumunog naman ang bell. Buti nalang nakaabot ako.

Halos puno na ang classroom at tanging bakante nalang ay upuan sa harapan. Ayoko talagang umupo sa harapan dahil mas nakakakuha ng attention at mas nababantayan ng teacher but wala na akong choice. Naupo na ako sa harapan, sa harapan mismo ng teacher.