9. BÖLÜM

779 82 20
                                    

(medyadaki kızın sesini ve söyleyişini Afşin olarak hayal edebilirsiniz)
-----------------------------------------------------------


"Bu yapayalnız kalbi al benden..."

°°°°°°°


K

afeden çıktıktan sonra üniversitenin yolunu tuttum. İki tane dersim vardı. Vardığımda dersin başlamasına yarım saat vardı o yüzden bahçedeki bankların birine oturdum.

Gelen bildirim sesiyle telefonu çıkarıp bakacakken önüme bir bardak uzatıldı. Başımı kaldırdığımda Yiğit'i gördüm.
"İster misin?"

Elindeki bardağı alıp "Teşekkür ederim." dedim.

"Rica ederim." Kahveden bir yudum alırken hâlâ ayakta dikilen Yiğit'e baktım. "Otursana." Bunu dememi bekliyormuş gibi hemen oturdu. "Nasılsın?"

Gülimsedim. "Fazla iyi. Sen?"
"İyiyim ben de."

O sırada çalan telefonuma bakınca elimle bir saniye işareti yapıp açtım. "Lan Afşin o kadar mesaj atıyorum ne diye cevap vermiyorsun?" Hararetli bir şekilde konuşmasıyla derin bir nefes aldım.

"Fırsatım olmadı dönmeye Ufuk."

"Aman neyse. Sen bugün geliyorsun değil mi? Gelmiyorum cevabını kabul etmiyorum geliyorsun."

"Geliyorum Ufuk geliyorum. Söz ağızdan bir kere çıkar."

"Heh iyi aferin. Şöyle güzel güzel hazırlan gel sen şimdi eşofmanla gelirsin yine, çıplak çıkarırım seni." Gözlerimi devirip suratımı buruşturdum.

"Kapat hadi kapat Allah'ın cezası."

"Tamam bebeğim öptüm." Anında suratıma kapanan telefonla oflayıp homurdandım.

"Bir sorun mu var?" Yiğit'in sorusuyla ona döndüm.

"Hayır. Bir tanıdığın mekanında sahne alıyorum bu gece, darlıyor geliyor musun gelmiyor musun diye." Şaşkınlıkla kaşlarını çattı.

"Sahne mi alıyorsun?" Başımı salladım. "Beklemez miydin benden?"

"Hayır hatta tam tersi senin tam da sanatçı duruşun var. Umarım dinleme fırsatım olur bir gün."

Tereddütle yüzüne baktım. "İstersen gel "

"Nereye?"

"Bugün sahne alacağım mekana, tabii işin yoksa. Davet ettim diye gelmek zorunda hissetme kendini."

"Senin için sorun olur mu?" Güldüm. "Neden sorun olsun?"

Eliyle saçlarını karıştırıp biraz düşündü. "Tamam gelirim."

"Bekliyorum." Sonra telefondan saate bakınca dersime beş dakika kaldığını gördüm. "Dersim başlayacak benim akşam görüşürüz o zaman." Ayağa kalkıp telefonumu Yiğit'e uzattım. Anlamayarak telefonuma baktı. "Numaranı yaz ki mekanın konumunu atarım sana."

Yaşadığı aydınlanmayla telefonumu alarak numarasını kaydetti. İşi bitince telefonumu tekrar bana uzattı. "Görüşürüz."
Başımı sallayıp dersliğime doğru yürümeye başladım.

^^

Dersim biter bitmez eve gelip hazırlanmaya başladım. Kısa bir duşun ardından seçtiğim kıyafetleri giydim.

AFŞİN |+18|Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin