17. BÖLÜM

414 56 11
                                    

~UFUK'TAN~

Arabadan inip bahçenin kapısından içeri girdim. Elimdeki telefondan Naz'ın numarasını bulup aramaya başladım. Çaldı, çaldı ama açan olmadı.

Bir kere daha aradım yine açmadı.
İnadına yine aradım. Tam kapanacakken açıldı.
"Ne var niye arayıp duruyorsun?"
dedi boğuk bir sesle.

"Sizin fakültenin oradayım gelsene bahçeye bekliyorum."

"Gelemem." burun çekme sesi duyunca kaşlarımı çattım.

"Sen ağlıyor musun?"

"Yo." dedi ama hıçkırık sesini duymuştum. "Neredesin?"

"Ya rahat bırakır mısın beni."

"Hayır nerede olduğunu söyle."

Bir süre ses gelmedi. "Asla giremeyeceğin bir yerdeyim."

"Cehennem mi?" dedim gülerek.

"Ha ha." Bir burun çekme sesi daha.

"Tuvaletteyim Ufuk git sen gelmeyeceğim."

"Geliyorum bekle beni." Bir şey demesine fırsat vermeden telefonu kapatıp binaya girdim.

Evet Ufuk efendi şimdi tuvaletleri bulma zamanı.

Koca binanın içinde nereye gideceğimi bilemeden etrafa bakınmaya başladım.

Önümden geçen kızı görünce durdurup sordum. "Pardon, kızlar tuvaleti ne tarafta?"

Kız garip bir ifadeyle baştan aşağı beni incelemeye başladı. Sanırım benden etkilenmişti.
Eh yakışıklı olunca kızlar da ne yapsın?

Bir cevap vermeden bakmaya devam edince "Bilmiyor musun yerini?" diye sordum tekrar.

Bir şey demeyip yüzündeki garip ifadeyi bozulmadan önümden geçip gitti. "Lan alt tarafı kızlar tuvaletinin yerini sorduk sanki kaç beden sütyen giydiğini sorduk."

Kurduğum cümleyi idrak ettiğimde elimle alnıma vurdum. "Lan salak Ufuk sen az önce kızlar tuvaletini mi sordun cidden?"

Az önceki olayı yaşanmamış sayarak yürümeye başladım. O sırada karşıdan gelen Afşin'i gördüm.

Kankimdeki endama bak be yürüyüşüne kurban.
"Pişt güzellik!"

Afşin de beni görünce şaşırmıştı.
"Senin ne işin burada?"

"Naz'a kolyesini vermeye geldim."

Havaya kalkan kaşlarıyla "Naz'a? Kolyesini vermeye?"dedi.

"Hee. Uzun mesele anlatırım bir ara şimdi Naz'ı bulmam lazım. Kızlar tuvaleti nerede?"

"Kızlar tuvaleti? Naz mı orada?"
Elimle yanağından makas aldım.
"Zeka böyle bir şey işte hemen anladı." Gözlerini devirince daha çok güldüm.

"Şu ileriden devam et en son sağa dön orada tuvaletler. Bu kattakinde değilse her katta aynı yerdeler." Eliyle işaret ettiği yere bakıp başımı salladım.
"Tamamdır bebeğim ben kaçar."

Onu arkamda bırakıp koridorun sonuna kadar yürüyüp sağa döndüm. Tuvaletleri görünce "Yes be!" diye bir sevinç gösteri yaptım.

Kızlar tuvaletinin önüne gelip çaktırmadan içeri baktığımda bir kız elini yıkıyordu. Hemen geriye gidip başka bir şeyle ilgileniyormuş gibi yapmaya başladım.

AFŞİN |+18|Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin