Nakavt

Boks

 "Bitmiyor arkadaş,bitmiyor.Memleketin sapığı,tecavüzcüsü bitmiyor amına koyayım!" Altay rakıyı kafasına dikip,bardağı masaya bıraktı.

 "İyi dayanmışsın.Bu gün nezarethaneden toplamadım seni ha Altay" Yavuz kahkahası sinirini bozuyordu.Yavuz,Altayın maça çıktığı mekanın sahibiydi.Arkadaş değillerdi lakin bir şekilde hep muhabbet içerisinde oluyorlardı.

 "Garipti durum.Almak için çok uğraşmadı çocuk." diye söylendi.

 "Boş boş işlere kafa yorma.İki aydır maça çıkmıyorsun lan.Hadi artık toparlanda maça çık.Ne kadar kişi senin için bahis oynamak istiyor haberin var mı?" İşte Altay bunu hiç sevmiyordu.Yavuzun onu para için kullanması umrunda değildi,ama böyle konuşması hoşuna gitmiyordu.

 "Bana Bahadırı verecektin Yavuz efendi.Çoluk çoçukla maça çıkmak istemiyorum." Ayağa kalkıp bardakları masadan topladı.

 "Yok işte amına koyayım yok!Adam iki yıldır maça çıkmıyor.Kulağından tutup mu getireyim?!" Yavuz isyanının ardından sigarasını yaktı.Haklıydı.Altayı yendiği günün ertesi Bahadır bir maça daha çıkmıştı.Maçta kaybedince,üstelik hırpalanınca ortadan kaybolmuştu.Altay yenilgiyi,heleki Bahadıra kaybetmeyi kabul edemiyordu.O gün maçta Bahadır hileyle kazanmıştı.Hala bunun için kendine kızgındı.

 "Yarın maça gidelim." Sigarasını söndürdü.

 "Maça çıkmayacağım dedim." Altay mutfaktan çıkıp Yavuzun önüne dikildi.

 "Maça değil,maç izlemeye gidelim.Bahadırın kaybettiği çocuk yarın akşam maça çıkacak.Onu izlemeye gidelim." Bu teklif Altayı iyice meraklandırmıştı.Bahadırın kime yenildiğini görmek istiyordu.